پارسی طب مجله سلامت جسم و روان
خواص درمانی موز Banana
نام علمی Musa sapientum
گیاه شناسی
- موز گیاهی است علفی که مانند درختچه است.
- برگهای آن بسیار بزرگ و پهن و گاهی تا ۲ متر می رسد.
- گلهای آن مجتمع و بصورت سنبله است میوه آن ابتدا سبز و بعد از رسیدن برنگ زرد در می آید.
- از چهار هزار سال قبل در هندوستان کشت می شده است.
در سال ۱۴۸۲ پرتغالیها آن را در سواحل گینه پیدا کردند و به جزائر قناری بردند و سپس بوسیله میسیونر مذهبی اسپانیولی به نواحی قاره آمریکا برده شد، و اکنون در تمام مناطق گرمسیر دنیا کشت می شود.
میوه آن را هنگامیکه هنوز سبز است از درخت می چینند و به مناطق مختلف می فرستند و در آنجا بوسیله گرما دادن آنرا می رسانند.
انواع مختلف دارد یک نوع آن بسیار درشت و نوعی از آن هم خیلی ریز است که مزه شیرینی دارد.
در کشورهای استوایی معمولا آن را می پزند و همراه با برنج و لوبیا می خورند، در کشورهای آمریکای لاتین آن را ورقه ورقه کرده و در آفتاب خشک می کنند.
هنگامیکه موز انتخاب می کنید باید پوست آن زرد و سفت و روی آن لکه های سیاه وجود داشته باشد و این نشانه میوه رسیده است. میوه نارس آن بدلیل داشتن نشاسته زیاد هضمش سنگین است.
در آن چند ماده شیمیایی بسیار مهم مانند سروتونین، نوروپی تفرین، دوپامین و کاته چولامین وجود دارد.
خواص درمانی موز:
موز از نظر طب قدیم ایران معتدل و تر است و خون را غلیظ می کند. انرژی زیادی دارد و چون نرم هست غذای خوبی برای کودکان و اشخاص مسن می باشد.
- یکی از خواص درمانی موز ای است که بدلیل داشتن پتاسیم زیاد ضد سرطان بوده و غذای خوبی برای ماهیچه ها می باشد.
- موز ملین بوده و همچنین درمان اسهال و اسهال خونی است.
- خونساز است بنابراین اشخاص لاغر و کم خون حتما باید موز بخورند.
- تقویت کننده معده و نیروی جنسی است.
- درمان زخم معده و روده می باشد.
- گرد موز همچنین داروی خوبی برای پائین آوردن کلسترول است.
- شیره گلهای موز درمان کننده اسهال خونی است.
- جوشانده موز اثر قطع خونریزی دارد.
- ضماد برگ درخت موز برای درمان و سوختگی مفید است.
- ریشه آن دفع کننده کرم معده است.
- نفاخ است و زیادخوردن آن خصوصا در سرد مزاجان تولید گاز معده می کند برای رفع این عارضه باید پس از موز کمی نمک خورد.
- تاثیر خوبی در تامین رشد و تعادل سیستم اعصاب دارد.
- برای درمان ضعف بدن موز را با عسل بخورید.
- مدر است.
- بعلت دارا بودن قند زیاد برای مبتلایان به مرض قند مضر است و نباید در خوردن آن افراط کنند.
