میوه را چطور باید شست؟ میوهها فواید زیادی برای بدن انسان دارند البته به شرط اینکه هنگام مصرف کاملا از آلودگی ها پاک شده و کاملا تمیز باشند پس باید در این باره دقت زیادی داشت. اتفاقا در آموزههای دینی هم به این موضوع اشاره و در مورد آن سفارش شده است…
امامصادق (ع) میفرمایند: «هر میوهاى آلودگی ای دارد پس هرگاه میوه به دستتان رسید، آن را با بشویید و در آب فرو برید.» اما شستن میوههای مختلف آدابی دارد که هر کس باید آنها را بداند.
محتوای مقاله (با استفاده از این لیست به موضوع مورد نظر دسترسی سریعتر دارید)
میوههای درختی
میوههای درختی مثل سیب، پرتقال و… ممکن است دو مشکل داشته باشند؛ اول سم ناشی از سمپاشی که اگر میوه خوب از این آلودگی پاک نشود، خوردن آن باعث مسمومیت و حتی گاهی مرگ میشود. مخصوصا اگر باغدار سم را بیش از حد استاندارد مصرف کرده باشد، حتی با گرفتن پوست میوه نمیتوان آن را با خیال راحت مصرف کرد چون گاهی میزان این سم آنقدر زیاد است که نهتنها با شستن از روی پوست پاک نمیشود بلکه به گوشت میوه هم رسیده و کندن پوست هم فایدهای ندارد.
آلودگی دیگری که ممکن است میوههای درختی داشته باشند، ناشی از اضافه کردن مواد نگهدارنده به آنها در انبارها و سردخانههاست. گاهی میوهها را مدتی در سردخانهها انبار میکنند تا در زمان نیاز وارد بازار شود و برای نگه داشتنشان در طولانیمدت، مواد شیمیاییای به میوه یا کاغذی که در آن پیچیده شده، میزنند و این ماده نگهدارنده در میوه میماند. پس برخلاف تصور میوههای درختی را باید با دقت زیاد شست.
برای شستشوی میوه های درختی باید:
آنها را ابتدا با آب و بعد کفابی تشکیل شده از مایع ظرفشویی و آب شست به این ترتیب که در هر لیتر آب، ۵-۳ قطره مایع ظرفشویی ریخت و میوههایی که با آب شسته شده، ۴-۳ دقیقه در آن قرار داد و بعد دوباره آب کشید. در این صورت میتوان میوه را با خیال راحت خورد و نیازی به گندزدایی با کلر یا مواد دیگر ضدعفونیکننده خوراکیها ندارد.
میوه های بوته ای
میوههای بوتهای با زمین تماس دارند بنابراین به خاک و کودی که پای آنها ریختهاند، آغشته میشوند. میوههایی مثل خیار را ابتدا باید از خاک و آلودگی پاک کرد و بعد با آب و سپس مانند میوههای درختی با مخلوط مایع ظرفشویی و آب شست و آب کشید. گندزدایی این میوهها ضرری ندارد و میتوان آنها را مثل سبزیها، در مخلوط ۱ قاشق چایخوری سرخالی پرکلرین و ۶-۵ لیتر آب ۶-۵ دقیقه قرار دارد و بعد با آب شست.
در حال حاضر فصل توت فرنگی است که شستن آن آداب خاصی دارد چون امکان آلودگیاش به علت پوست نازک و نرم آن بیشتر است. توتفرنگی را ابتدا باید مثل تمام میوههای بوتهای دیگر با آب و بعد کفاب شست ولی گندزدایی آن با پرکلرین خطرناک است چون امکان دارد این ماده شیمیایی لابلای آن بماند و مصرف آن خطرناک است. توتفرنگیهای لهشده را هم فقط باید با آب شستشو داد. متاسفانه گاهی مواد رنگی به توتفرنگیها اضافه میشود که این رنگ خطرناک است و هنگام شستن میتوان از قرمزی بیش از حدی که پس میدهد، متوجه آن شد که در این صورت نباید توتفرنگی را مصرف کرد.
میوههای جالیزی؛ هندوانه، خربزه، طالبی
درست خواندید؛ پوست هندوانه، خربزه و طالبی را هم باید با آب شست. شاید برایتان این سوال پیش بیاید که پوست این میوهها را که نمیخوریم، پس چرا باید آنها را بشوییم؟ جواب این است که وقتی چاقو را برای شکافتن هندوانه، خربزه یا طالبی استفاده میکنیم، در صورت آلودگی پوست این میوهها، آلوده میشود و این آلودگی را وارد مغز میوه میکند.
شستن میوه با نمک و سرکه روش درستی است؟
برخی افراد میوهها را با نمک یا سرکه میشویند اما درست است که نمک و سرکه تا حدی گندزدا و پاککننده هستند و شستن میوهها با آنها غلط نیست، ولی این کار لزومی ندارد و با روشهایی که گفتیم، میوهها کاملا پاک میشوند. از سوی دیگر، برخی میوهها را نمیتوان با سرکه یا نمک شست؛ مثلا اگر میوههایی مثل توت یا توتفرنگی با مخلوط آب و نمک یا آب و سرکه شسته شوند، ممکن است طعم?شان تغییر کند. از سوی دیگر گاهی نمک در میوه میماند و مثلا برای بیمار مبتلا به فشارخون ضرر دارد.
توصیه آخر درباره اینکه میوه را چطور باید شست؟
میوههای زده یا آسیب دیده و خراشیده را چه از نوع درختی و چه بوتهای، به هیچوجه نباید در کفاب قرار داد یا با مواد گندزدا شست چون مواد مایع شوینده وارد آنها میشود و ممکن است بعد از آبکشی هم از بین نرود و مصرفکننده را دچار مشکلاتی مثل ابتلا به اسهال کند. پس این میوههای زخمی را باید از بقیه میوهها جدا کرد و جداگانه فقط با آب شست
به نقل از سلامتیران