پارسی طب مجله سلامت جسم و روان
دارو های شیمیایی
با توجه به طولانی بودن متن و تعداد زیاد داروها میتوانید با فشردن کلیدهای (CTRL+F) نام داروی مورد نظر خود را سرچ کنید.
محتوای مقاله (با استفاده از این لیست به موضوع مورد نظر دسترسی سریعتر دارید)
اریترومایسین
یک آنتی‌بیوتیک رایج است که برای درمان عفونت‌های گوناگونی نظیر عفونت پوست و بافت نرم، عفونت گوش میانی، برونشیت، گلودرد، ذات‌الریه (پنومونی)، سینوزیت، دیفتری، سیاه‌سرفه، و عفونت‌های کلامیدیایی، سیفلیس ، و گونوره‌ای استفاده می‌شود.
این دارو همچنین برای پیشگیری از تب روماتیسمی و اندوکاردیت مصرف می‌شود.
چگونگی مصرف دارو
- اریترومایسین را می‌توان با شکم خالی همراه یک لیوان پر از آب مصرف کرد. در صورتی که معده را ناراحت کند می‌توان آن را با غذا خورد. بهتر است دارو در نوبت‌هایی با فواصل زمانی یکسان در شبانه‌روز مصرف شود تا سطح خونی آن ثابت باقی بماند. برای مثال، اگر لازم است روزی ۴ بار اریترومایسین مصرف کنید، نوبت‌ها باید ۶ ساعت فاصله داشته باشند (مثلاً ۱۲ ظهر، ۶ عصر، ۱۲ شب و ۶ صبح). اگر این برنامه با برنامه کار یا خواب شما تداخل داشت از پزشکتان بخواهید در تعیین یک برنامه مؤثرتر به شما کمک کند.
- مهم است که دارو را سر وقت و به‌طور کامل مصرف کنید، حتی اگر احساس بهبودی دارید.
- اگر پیش از اتمام دارو آن را قطع کنید.
- ممکن است علایمتان عود کند.
- قرص‌های جویدنی اریترومایسین باید پیش از بلعیده شدن، جویده یا خرد شوند.
- می‌توان کپسول‌های طولانی‌رهش اریترومایسین را باز کرد و قرص دانه‌های روکش‌دار داخلش را پیش از مصرف با یک غذای نرم مخلوط کرد.
- اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردی که به یاد آوردید مصرفش کنید.
- البته اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده است، نوبت فراموش شده را رها کرده، به برنامه دارویی معمولتان بازگردید.
- مقدار دارو را دوبرابر نکنید.
هشدارها و عوارض جانبی دارو
در صورت بروز هریک از علایم زیر با پزشکتان تماس بگیرید:
- اسهال،
- دل‌پیچه،
- تهوع و استفراغ،
- سوزش دهانی یا زبانی،
- خارش واژن یا ترشح از آن،
- پلاک‌های سفید روی مخاط دهان یا زبان،
- افت شنوایی،
- تب،
- بثورات جلدی، یا زردی چشم‌ها یا پوست.
موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف اریترومایسین، پزشکتان را مطلع سازید:
- حساسیت به اریترومایسین.
- بارداری یا شیردهی.
- مصرف داروهای دیگر، به ویژه استمیزول، کاربامازپین، والپروئیک اسید، سیکلوسپورین، داروهای ضدانعقاد (رقیق کننده‌های خون مثل وارفارین )، زانتین‌ها، و آنتی‌بیوتیک‌های دیگر ( کلرامفنیکل، لینکومایسین ).
- ابتلا به یا سابقه بی‌نظمی ضربان قلب (آریتمی)، افت شنوایی، یا بیماری کبدی.
توصیه هنگام مصرف
- حتی در صورت احساس بهبودی اریترومایسین را به‌طور کامل مصرف کنید تا عفونتتان درمان شده، از عود بیماری جلوگیری شود.
- اریترومایسین را دور از دسترس کودکان، و دور از گرما، نور مستقیم، و حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط اریترومایسین فاسد می‌شود).
- برخی از سوسپانسیون‌های اریترومایسین پس از آماده شدن باید در یخچال نگهداری شوند ، دستورالعمل روی بسته‌بندی دارو را بخوانید.
- پیش از مصرف شیشه سوسپانسیون را به خوبی تکان دهید.
- از پیمانه داخل جعبه دارو برای اندازه‌گیری مقدار دارو استفاده کنید.
- اگر ظرف ۳ روز از شروع درمان احساس بهبودی نداشته‌اید با پزشکتان مشورت کنید.
نبایدها
نباید داروی تاریخ مصرف گذشته مصرف کنید.
نباید دارو را ناتمام قطع کنید، مگر به توصیه پزشک.
آمی‌تریپتیلین
برای تسکین علایم افسردگی، شب‌ادراری، اختلالات خوردن، دردهای عصبی، و مواردی دیگر تجویز می‌شود.
- این دارو از دسته داروهای ضدافسردگی سه‌حلقه‌ای است.
چگونگی مصرف دارو
- آمی‌تریپتیلین با مقادیر متفاوتی برای مشکلات متفاوت و افراد متفاوت تجویز می‌شود هیچگاه بیشتر یا کمتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید.
- آمی‌تریپتیلین خوراکی را می‌توان با غذا مصرف کرد تا دل به هم خوردگی ناشی از آن کاهش یابد.
- ممکن است ۶-۱ هفته طول بکشد تا اثرات این دارو آغاز شود. پس از آغاز اثرات حتی در صورت احساس بهبودی نیز دارو را ادامه دهید.
- به دقت از دستورات پزشکتان پیروی کنید. اگر روزی یک نوبت پیش از رفتن برای خواب آمی‌تریپتیلین مصرف می‌کنید و حال یک نوبت را فراموش کرده‌اید، نوبت فراموش شده را صبح مصرف نکنید، چرا که ممکن است موجب خواب‌آلودگی بیش از حد در طول روز شود، در این مورد با پزشکتان مشورت کنید.
- اگر روزی چند نوبت آمی‌تریپتیلین مصرف می‌کنید، نوبت فراموش شده را بلافاصله پس از به یاد آوردن مصرف کنید.
- اگر تقریباً موقع مصرف نوبت بعدی شده است، نوبت فراموش شده را رها کرده، به برنامه دارویی منظم خود برگردید.
- مقدار دارو را دوبرابر نکنید.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هریک از علایم نادر ولی جدی زیر آمی‌تریپتیلین خود را قطع کرده، با پزشکتان تماس بگیرید:
- افکار خودکشی،
- تاری دید،
- گیجی،
- یبوست،
- مشکل در ادرار کردن،
- چشم‌درد،
- ضربان قلب تند،
- کند یا نامنظم،
- لرزش دست،
- غش،
- اضطراب،
- مشکل در صحبت کردن،
- عدم تعادل،
- سفتی عضلات دست و پا،
- صورت شبیه ماسک،
- گلودرد،
- تب،
- کبودی یا خونریزی غیرعادی،
- زردی پوست یا چشم،
- بثورات جلدی،
- تورم صورت یا زبان.
علایم زیر ممکن است رخ دهند. ولی فقط در صورتی که مشکل‌ساز شوند باید گزارش شوند:
- سرگیجه،
- خواب‌آلودگی،
- خشکی دهان،
- سردرد،
- مشکل در خوابیدن،
- افزایش وزن.
علایم ترک دارو :
نظیر سردرد، تهوع ، استفراغ، اسهال، تحریک‌پذیری، یا خواب مختل همراه با رؤیاهای واضح ممکن است در صورت قطع ناگهانی آمی‌تریپتیلین مشاهده شود. معمولاً برای قطع دارو باید مقدارش ظرف ۲-۱ ماه به تدریج کاهش یابد.
موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف آمی‌تریپتیلین پزشکتان را مطلع سازید:
- حساسیت به آمی‌تریپتیلین یا دیگر داروهای ضدافسردگی سه‌حلقه‌ای ، سایر داروهای ضدافسردگی (ماپروتیلین، ترازودون) ، کاربامازپین (دارویی ضدتشنج ) ، یا هر نوع ماده غذایی، رنگ خوراکی یا نگه‌دارنده.
- بارداری یا شیردهی.
- مصرف داروهای دیگر، به ویژه الکل، آرامبخش‌ها ، دیگر داروهای ضدافسردگی، داروهای ضدتشنج، داروهای ضدتیرویید ، سایمتیدین ، داروهای فشار خون ( کلونیدین ، گوانادرل ، گوانتیدین )، مهارکننده‌های مونوآمین‌اکسیداز ، یا سمپاتومیمنیک‌ها (داروهایی که در حساسیت ، آسم ، سرفه و سرماخوردگی مصرف می‌شوند).
- سابقه یا دچار الکلیسم (اعتیاد به الکل)، آسم ، اختلال دوقطبی (افسرده ـ شیدایی)، ابتلا به اسکیزوفرنی ، صرع ، گلوکوم (افزایش فشار داخل چشم)، پرکاری تیرویید، بزرگی پروستات ، احتباس ادراری، مشکلات قلبی یا خونی، یا بیماری‌های دستگاه گوارش ، کبدی یا کلیوی.
توصیه هنگام مصرف
- به‌طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بتواند بهبودتان را زیر نظر داشته باشد.
- تا پیش از مشخص شدن پاسخ بدنتان به این دارو در رانندگی و کار با وسایل خطرناک احتیاط کنید.
- برخی افراد با مصرف آمی‌تریپتیلین دچار خواب‌آلودگی و کاهش سطح هوشیاری می‌شوند. این به ویژه وقتی برای اولین بار دارو را شروع می‌کنید اتفاق می‌افتد و تا وقتی بدنتان به آن عادت کند ادامه می‌یابد؛ بنابراین برای فعالیت‌های خود برنامه‌ریزی کنید.
- در هنگام برخاستن از حالت خوابیده یا ایستادن از حالت نشسته احتیاط کنید؛ چرا که ممکن است دچار سرگیجه یا سیاهی رفتن چشم شوید. به آرامی تغییر وضعیت دهید.
- برای تسکین خشکی دهان از آدامس یا آبنبات‌های بدون قند استفاده کنید. اگر خشکی دهان بیش از ۲ هفته طول کشید با پزشکتان مشورت کنید.
- از مواجهه مستقیم و بدون حفاظت با آفتاب و استفاده از وسایل برنزه‌کننده بپرهیزید، چرا که ممکن است دچار آفتاب سوختگی شدید شوید. سعی کنید تا حد امکان از آفتاب بین ساعت ۱۰ صبح تا ۳ بعدازظهر اجتناب کنید. در زیر آفتاب از یک عینک آفتابی ، یک کلاه و پوشش محافظ، و کرم‌های ضدآفتاب با قدرت محافظتی (spf) حداقل ۱۵ استفاده کنید.
- در مورد نیاز به مقادیر اضافی ویتامین ( ریبوفلاوین یا ویتامین ب ـ ۲) با پزشکتان مشورت کنید.
- پیش از هرگونه عمل جراحی، کارهای دندانی یا درمان‌های اضطراری، پزشک را از اینکه آمی‌تریپتیلین مصرف می‌کنید، مطلع سازید.
- یک برگه شناسایی پزشکی همراه داشته باشید که نشان دهد آمی‌تریپتیلین مصرف می‌کنید.
- آمی‌تریپتیلین را دور از دسترس کودکان، و دور از حرارت، نور مستقیم و حرارت مرطوب قرار دهید (در این شرایط آمی‌تریپتیلین فاسد می‌شود).
- آمی‌تریپتیلین تاریخ گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید.
نبایدها
نبایدالکل مصرف کنید.
نباید بدون تأیید پزشکتان دارویی دیگر مصرف کنید.
آملودیپین
برای پایین آوردن فشار خون در پرفشاری خون و تسکین درد قلبی تجویز می‌شود.
پزشک شما به دلایل دیگری نیز ممکن است این دارو را برایتان تجویز کند.
این دارو در بدن از طریق ممانعت از ورود کلسیم به داخل سلول‌ها از غشای سلولی عمل می‌کند ، به همین علت است که این دارو را یک داروی مسدودکننده کانال‌های کلسیمی می‌دانند.
این عمل مسدودکنندگی کانال‌های کلسیمی موجب کاهش مقدار کلسیم در سلول‌های قلب و رگ‌های خونی می‌شود، که به کاهش ضربان قلب و گشادشدن رگ‌های خونی منجر می‌گردد. بنابراین فشار خون پایین می‌آید، جریان خون افزایش می‌یابد، و بار کاری قلب کاهش پیدا می‌کند.
چگونگی مصرف دارو
- مقادیر متفاوتی از آملودیپین برای علل متفاوتی تجویز می‌شود.
- مهم است که دارویتان را هر روز سر ساعتی معین مصرف کنید.
- آملودیپین معمولاً روزی یکبار مصرف می‌شود.
- معمولاً راحت‌تر است که صبح‌ها پیش از صبحانه مصرف شود تا فراموش نشود.
- این دارو را می‌توان با یا بدون غذا مصرف کرد. هیچگاه بیشتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید.
- از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. اگر روزی یکبار آملودیپین مصرف می‌کنید و یک نوبت را فراموش کرده‌اید ، به مجردی که آن را به یاد آوردید مصرفش کنید. البته اگر کمتر از ۸ ساعت به نوبت بعدی مانده است، نوبت فراموش شده را رها کرده، به برنامه منظم دارویی‌تان بازگردید.
- هیچگاه مقدار دارو را دوبرابر نکنید و نیز پیش از مشورت با پزشکتان آن را قطع نکنید. در صورت نیاز به قطع آملودیپین، این کار باید به صورت تدریجی صورت گیرد.
- در اکثر مواردی که آملودیپین به خاطرشان تجویز می‌شود، دارو به مهار بیماری کمک می‌کند نه آنکه آن را درمان کند. این بدان معنا است که حتی اگر احساس بهبودی دارید ممکن است لازم باشد آملودیپین را سال‌ها یا تا پایان زندگی مصرف کنید.
هشدارها و عوارض جانبی دارو
در صورت بروز علایم نادر ولی جدی زیر آملودیپین را قطع کرده با پزشکتان تماس بگیرید:
- درد قفسه سینه،
- مشکل در تنفس،
- تنگی نفس یا خس‌خس سینه،
- ضربان قلب کمتر از ۵۰ در دقیقه یا فشار خون سیستولی (عدد بزرگتر فشار خون) کمتر از ۹۰ میلی‌متر جیوه،
- سرگیجه یا سیاهی رفتن چشم هنگام برخاستن از حالت خوابیده یا نشسته،
- تورم دست و پا یا افزایش وزن ناگهانی (بیش از ۱/۵ کیلو گرم در ۴۸-۲۴ ساعت)،
- التهاب لثه‌ها،
- لرزش دست‌ها و انگشتان،
- سفتی عضلات دست و پا،
- مشکل در صحبت کردن یا بلع،
- از دست رفتن تعادل،
- بثورات جلدی،
- افسردگی،
- تپش قلب (احساس ضربان قلب در سینه).
علایم زیر ممکن است تا تنظیم شدن بدنتان به دارو رخ دهند:
- سردرد،
- خواب‌آلودگی،
- خستگی،
- خشکی دهان،
- برافروختگی و احساس گرما،
- تهوع ، یا یبوست یا اسهال.
- اگر این علایم ادامه یافته یا مشکل‌ساز شدند، وضعیت را با پزشکتان در میان بگذارید.
موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف آملودیپین، پزشکتان را مطلع سازید:
- حساسیت به آملودیپین یا دیگر داروهای مسدودکننده کانال‌های کلسیمی.
- شیردهی یا بارداری.
- در حال مصرف داروهای دیگر، به ویژه کاربامازپین، سیکلوسپورین، استروییدها، سایر داروهای فشار خون یا قلبی (داروهای مدر، داروهای مسدودکننده بتا، کینیدین ، دیجوکسین ، دیزوپیرامید ، فلکاینید ، پروکاینامید ).
- سابقه یا ابتلا به حساسیت، فشار خون پایین، حمله قلبی، یا بیماری کلیوی و کبدی.
توصیه هنگام مصرف
- به‌طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودتان را زیر نظر داشته باشد.
- در مورد میزان فعالیت قابل قبول بر اساس وضعیت بدنی‌تان با پزشکتان مشورت کنید.
- آملودیپین ممکن است با کاستن یا رفع درد قفسه سینه موجب شود تا بیش از اندازه فعالیت کرده و به خود فشار آورید.
- وزن‌تان را نسبت به قدتان در یک محدوده مناسب نگاه دارید. در صورت نیاز برای کاهش وزن از پزشکتان کمک بگیرید.
- در صورتی که برای کاهش فشار خون آملودیپین مصرف می‌کنید مصرف سدیم (نمک) خود را محدود کنید.
- از پزشکتان درخواست کنید دستورات تغذیه‌ای در اختیارتان بگذارید یا شما را به یک متخصص تغذیه معرفی کند.
- اگر سیگاری هستید، سیگار را ترک کنید. از پزشکتان بخواهید تا شما را به یک مشاور یا گروه ترک سیگار معرفی کنند.
- الکل مصرف نکنید.
- به آرامی از حالت خوابیده به نشسته یا نشسته به ایستاده تغییر وضعیت دهید تا دچار سرگیجه و سیاهی رفتن چشم یا غش نشوید.
- بهداشت دهان و دندان‌تان را به خوبی حفظ کنید ، مسواک بزنید، دندان‌هایتان را نخ بکشید و مرتب به دندانپزشک مراجعه کنید تا از مشکلات دندانی و لثه‌ای ناشی از این دارو پیشگیری شود.
- مقدار کافی دارو برای روزهای تعطیل در دسترس داشته باشید.
- یک برگه شناسایی پزشکی که نشان دهد آملودیپین مصرف می‌کنید به همراه داشته باشید.
- پزشکان دیگر را از اینکه آملودیپین مصرف می‌کنید مطلع سازید، چرا که این دارو ممکن است روی برخی آزمون‌های آزمایشگاهی تأثیر بگذارد.
- آملودیپین را دور از دسترس کودکان، و دور از حرارت، نور مستقیم، و حرارت مرطوب نگاه دارید (در این شرایط آملودیپین فاسد می‌شود).
- آملودیپین تاریخ گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید.
نبایدها
نباید تا مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو رانندگی کنید یا با وسایل خطرناک کار کنید. در صورتی که خواب‌آلودگی یا سرگیجه مشکل‌ساز شدند با پزشکتان مشورت کنید.
نباید پیش از تأیید پزشکتان داروهایی دیگر به ویژه محرک‌های بدون نیاز به نسخه و داروهای ضدسرفه یا سرماخوردگی را مصرف کنید.
آموکسی سیلین کلاوولاناتیک
یک آنتی‌بیوتیک رایج است. از آن برای درمان عفونت‌های باکتریایی گوناگون مثل عفونت گوش میانی، سینوزیت ، و عفونت‌های پوست، دستگاه تنفسی و دستگاه ادراری استفاده می‌شود.
چگونگی مصرف دارو
- آموکسی‌سیلین کلاوولانات را می‌توان با یا بدون غذا مصرف کرد. خوردن آن با غذا می‌تواند از دل به هم خوردگی ناشی از آن جلوگیری کند.
- قرص‌های جویدنی آن حتماً باید جویده یا خرد شوند.
- بهتر است این دارو در فواصل زمانی برابر در طول شبانه‌روز مصرف شود تا مقادیر ثابتی از آن در خون و ادرار وجود داشته باشد. برای مثال اگر قرار است روزی ۳ نوبت مصرف شود، فواصل باید ۸ ساعتی باشند (مثلاً ۶ صبح، ۲ بعدازظهر و ۱۰ شب).
- اگر این برنامه با برنامه کاری یا خواب شما مغایرت دارد، از پزشکتان بخواهید در تعیین یک برنامه مناسب‌تر شما را یاری دهد.
- مهم است که دارو سر وقت و به مقدار کامل مصرف شود، حتی اگر احساس بهبودی می‌کنید. چنانچه پیش از اتمام کل داروی تجویزی آن را قطع کنید ممکن است دچار عود علایم شوید. اگر یک نوبت را فراموش کردید ، به مجردی که به یاد آورید مصرفش کنید.
- البته اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده است، به برنامه منظم دارویی‌تان بازگردید.
- مقدار دارو را دوبرابر نکنید.
هشدارها و عوارض جانبی دارو
در صورت بروز هریک از علایم زیر بلافاصله با پزشکتان تماس بگیرید:
- اسهال شدید یا خفیف ولی پایدار،
- سردرد ،
- تهوع و استفراغ،
- زخم دهان یا زبان،
- خارش یا ترشحات واژن،
- یا پلاک‌های سفید در دهان یا روی زبان.
- یک پاسخ حساسیتی نادر به این دارو آنافیلاکسی است، که به مراقبت پزشکی فوری نیاز دارد.
- از آنجایی که آنافیلاکسی سریع پیشرفت می‌کند، در صورت بروز تورم لب‌ها و دور چشم، بثورات جلدی، کهیر یا تورم‌های بر روی پوست، تب، غش ناگهانی، ضربان قلب سریع، یا خس‌خس سینه یا تنفس مشکل، دارو را قطع کرده و با یک مرکز خدمات اورژانس پزشکی تماس بگیرید.
موارد احتیاط دارو
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف آموکسی‌سیلین کلاوولانات پزشکتان را مطلع سازید:
- حساسیت به هر نوع ماده غذایی، نگهدارندهها، رنگ‌های خوراکی یا سایر داروها، به‌ویژه آنتی‌بیوتیک‌ها ( پنی‌سیلین‌ها، سفالوسپورین‌ها، مهارکننده‌های بتا ـ لاکتاماز).
- بارداری یا شیردهی.
- مصرف داروهای دیگر، به ویژه داروهای ضدالتهابی غیراستروییدی (مثل ایبوپروفن و آسپیرین )، داروهای ضدانعقاد (رقیق‌کننده‌های خون نظیر وارفارین )، قرص‌های ضدبارداری حاوی استروژن (این دارو اثرات این قرص‌ها را کاهش می‌دهد)، داروهای نقرس (پروبنسید، آلوپورینول) ، و آنتی‌بیوتیک‌های دیگر (آمینوگلیکوزیدها، اریترومایسین، تتراسایکلین).
- دارای سابقه یا دچار مشکلات خونریزی‌دهنده (مثل زخم معده، هموفیلی، یا کمبود پلاکتی)، کولیت (التهاب روده بزرگ) ناشی از آنتی‌بیوتیک‌ها، یا بیماری کلیوی.
توصیه هنگام مصرف
- حتی در صورت احساس بهبودی، تمام داروی تجویز شده را برای درمان عفونت و جلوگیری از عود مجدد آن مصرف کنید.
- اگر از قرص‌های ضدبارداری استفاده می‌کنید، تا یک ماه پس از پایان دوره درمان با آموکسی‌سیلین کلاوولانات از یک وسیله جلوگیری از بارداری دیگر نیز نظیر کاندوم یا ژل‌های اسپرم‌کش استفاده کنید.
- برای جلوگیری از اسهال ناشی از این دارو ماست بخورید.
- آموکسی‌سیلین کلاوولانات را دور از دسترس کودکان، و دور از حرارت، نور مستقیم، و حرارت مرطوب نگه دارید (در این شرایط این دارو فاسد می‌شود).
- پس از تهیه سوسپانسیون آن را در یخچال نگهداری کنید، پیش از مصرف شیشه محتوی سوسپانسیون را به خوبی تکان دهید.
- در موارد شکل‌های مایع دارو از پیمانه داخل جعبه دارو برای اندازه‌گیری مقدار دارو استفاده کنید.
- اگر ظرف ۳ روز از مصرف این دارو احساس بهبودی نمی‌کنید با پزشکتان مشورت کنید.
نبایدها
نباید دیگران را در مصرف این دارو سهیم کنید، آنها ممکن است نسبت به آن حساسیت داشته باشند.
نباید دارو را پس از تاریخ انقضایش مصرف کنید.
نباید دارو را ناتمام قطع کنید، مگر در صورتی که پزشکتان چنین توصیه کند.
آموکسی‌سیلین
در درمان‌عفونتهای مجاری ادرار، عفونت گوش‌میانی، برونشیت مزمن، سالمونلوز مهاجم و سوزاک مصرف می‌شود.
به علاوه، این‌دارو در درمان تب تیفوئیدی و نیز در پیشگیری از عفونت دندانی مصرف‌می‌شود.
۹۰ ـ ۷۵ درصد دارو از راه‌خوراکی جذب می‌شود و پس از ۲ ـ ۱ساعت غلظت سرمی دارو به اوج می‌رسد.نیمه عمر دارو ۱ ساعت است که درصورت عیب کار کلیه ممکن است تا ۱۲ساعت افزایش یابد. ۷۰ ـ ۶۵ درصد داروبه‌صورت تغییر نیافته از راه کلیه دفع‌می‌شود.
موارد منع مصرف دارو
در صورت وجودسابقه آلرژیک به پنی‌سیلین‌ها نباید مصرف شود.
موارد منع مصرف دارو
در بیماران مبتلا به عیب کار کلیه، در بیماران مبتلا به تب گلاندولار و لوسمی لنفاتیک مزمن و سابقه بیماریهای‌گوارشی بویژه کولیت وابسته به آنتی‌بیوتیک باید با احتیاط فراوان تجویزشود.
عوارض جانبی احتمالی و تداخلات داروئی
واکنش‌های حساسیتی‌شامل کهیر، تب، درد مفاصل، آنژیوادم ،شوک آنافیلاکتیک در بیمارانی که دچارحساسیت مفرط می‌شوند، با مصرف این‌دارو گزارش شده است.
توصیه ها
- آموکسی‌سیلین را می‌توان با معده خالی یا پر مصرف کرد.
- در بیماران مبتلا به عیب کار کلیه به کاهش مقدار مصرف دارو نیازی نیست، مگر اینکه عیب کار کلیه شدید باشد.
- در صورت بروز اسهال ، بدون مشورت با پزشک از مصرف هر گونه داروی ضداسهال باید خودداری کرد.
- در هنگام مصرف آموکسی سیلین ازسایر روشهای جلوگیری از بارداری نیزباید استفاده نمود.
- در صورتی که یک نوبت مصرف داروفراموش شود، به محض بیادآوردن آن‌نوبت باید مصرف شود، ولی اگر تقریبا زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده باشد،از مصرف آن نوبت خودداری کرده ومقدار مصرف بعدی نیز نباید دو برابرگردد.
- آمپی‌سیلین یک آنتی‌بیوتیک رایج است.
- از این آنتی‌بیوتیک در درمان عفونت‌های گوناگون باکتریایی نظیر عفونت گوش میانی، سینوزیت، و پوست، بافت نرم، دستگاه تنفس، و دستگاه ادراری استفاده می‌شود.
چگونگی مصرف دارو
- به‌منظور جذب بهتر آمپی‌سیلین باید با شکم خالی حدوداً ۱ ساعت قبل یا ۲ ساعت بعد از غذا خورده شود.
- بهتر است آمپی‌سیلین در نوبت‌هایی با فواصل مساوی در طی شبانه‌روز مصرف شود تا سطح خونی و ادراری ثابتی داشته باشد.
- برای مثال، اگر لازم است روزی ۴ نوبت آمپی‌سیلین مصرف کنید، باید بین هر نوبت ۶ ساعت فاصله‌گذاری کنید (مثلاً ۱۲ ظهر، ۶ عصر، ۱۲ شب، ۶ صبح). اگر این برنامه با برنامه کاری یا خواب شما مغایرت دارد، برای تعیین یک برنامه مناسب‌تر از پزشکتان کمک بخواهید.
- مهم است که دارو سر وقت و به مقدار کامل مصرف شود، حتی اگر احساس بهبودی می‌کنید. اگر پیش از اتمام دارویتان آن را قطع کنید ممکن است دچار عود علایم شوید. اگر یک نوبت را فراموش کردید ، به مجردی که به یاد آوردید مصرفش کنید. البته، اگر تقریباً موقع نوبت بعدی مصرف دارو رسیده است، به برنامه منظم دارویی‌تان بازگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید.
هشدارها و عوارض جانبی دارو
در صورت بروز علایم زیر آمپی‌سیلین خود را قطع کرده بلافاصله با پزشکتان تماس بگیرید:
اسهال شدید یا اسهال خفیف ولی پایدار، سردرد ، تهوع و استفراغ، بثورات جلدی ، زخم دهانی یا زبان، خارش یا ترشح واژن، پلاک‌های سفید در دهان یا روی زبان، اختلالات ذهنی، یا زردی چشم‌ها و پوست. یک پاسخ حساسیتی نادر نسبت به آمپی‌سیلین آنافیلاکسی است، که به مراقبت پزشکی فوری نیاز دارد.
از آنجایی که آنافیلاکسی به سرعت پیشرفت می‌کند، در صورت بروز تورم لب‌ها و دور چشم‌ها، بثورات جلدی ، کهیر ، یا تورم‌های پوستی، تب، غش ناگهانی، ضربان قلب تند، یا خس‌خس سینه یا مشکل در تنفس، بلافاصله دارو را قطع کرده با یک مرکز خدمات اورژانس پزشکی تماس بگیرید.
موارد احتیاط دارو
در صورت وجود یکی از موارد زیر پیش از مصرف آمپی‌سیلین پزشکتان را مطلع سازید:
- حساسیت به هر نوع ماده غذایی، نگهدارندهها، رنگ‌های خوراکی، یا سایر داروها، به ویژه آنتی‌بیوتیک‌ها (پنی‌سیلین‌ها).
- بارداری یا شیردهی.
- مصرف داروهای دیگر، به ویژه داروهای ضدالتهابی غیراستروییدی (مثل ایبوپروفن، آسپیرین)، داروهای ضدانعقادی (رقیق‌کننده‌های خون نظیر وارفارین)، قرص‌های ضدبارداری حاوی استروژن (آمپی‌سیلین ممکن است اثرات این قرص‌ها را کاهش دهد)، داروهای نقرس (پروبنسید، آلوپورینول)، متوترکسات، یا دیگر آنتی‌بیوتیک‌ها (آمینوگلیکوزیدها، اریترومایسین ، تتراسایکلین).
- سابقه یا ابتلا به مشکلات خونریزی‌دهنده (مثل زخم معده ، هموفیلی ، کمبود پلاکتی)، مونونوکلئوز عفونی ، کولیت (التهاب روده بزرگ) مرتبط با آنتی‌بیوتیک، یا بیماری کلیوی.
توصیه هنگام مصرف دارو
- حتی در صورت احساس بهبودی، تمام داروی تجویز شده را برای درمان عفونتتان و جلوگیری از عود بیماری مصرف کنید.
- در صورتی که از قرص ضدبارداری استفاده می‌کنید تا یک دوره درمان با آمپی‌سیلین، از یک روش جلوگیری از بارداری دیگر نظیر کاندوم یا ژل اسپرم‌کش هم استفاده کنید.
- با خوردن ماست از اسهال ناشی از این آنتی‌بیوتیک پیشگیری کنید.
- آمپی‌سیلین را دور از دسترس کودکان، و دور از حرارت، نور مستقیم، و حرارت مرطوب نگه دارید (در این شرایط آمپی‌سیلین فاسد می‌شود).
- پس از تهیه سوسپانسیون آمپی‌سیلین، دارو را در یخچال نگهداری کنید.
- پیش از مصرف سوسپانسیون شیشه دارو را به خوبی تکان دهید.
- از پیمانه‌ای که در داخل جعبه دارو فراهم شده است جهت اندازه‌گیری مقدار دارو استفاده کنید.
- اگر در ظرف ۳ روز از مصرف آمپی‌سیلین احساس بهبودی ندارید با پزشکتان مشورت کنید.
نبایدها
نباید دیگران را در مصرف دارو سهیم کنید، چرا که ممکن است نسبت به آن حساسیت داشته باشند.
نباید داروی تاریخ گذشته را مصرف نکنید.
نباید پیش از اتمام دارو، درمان را قطع کنید، مگر با صلاحدید پزشکتان.
آندورفین
نوعی ماده شمیایی آرام بخش است.
این ماده نوعی پپتید است که از غدد مخاطی و هیپوتالاموس در مهره داران ترشح می شود.
آندورفین از نظر توانایی ایجاد حالت بی احساسی نسبت به درد و داشتن احساس خوب جسمی، به داروهای حاوی تریاک شبیه است. در کل، این ماده به عنوان تسکین دهنده درد عمل می نماید.
این پپتید کنترل کننده اعصاب، اولین بار در سال ۱۹۷۵ م توسط جان هیوز با آزمایش روی مغز خوک کشف شد.
بعدها انواع مختلفی از آندورفین کشف گردید.
واژه آندورفین خود مخفف واژه های (endogenous morphine) به معنای مورفینی است که به طور طبیعی در بدن تولید می شود.
معروف ترین انواع آندورفین، نوع آلفا، بتا و گاما می باشند که در میان آنها، نوع بتا بهترین اثر را در کاهش درد دارد.
از واژه آندورفین برای انواع مواد آرام بخش درون ریز استفاده می شود که دلالت بر نوعی فعالیت دارویی می کند که به فعالیت کورتیکوسترویدها بسیار شبیه است.
چگونگی عملکرد آندورفین هنوز دقیقاً مشخص نشده است.
آنچه که در موردش اطمینان داریم این است که آندورفین، به گیرنده های حالت آرام بخشی در مغز فشار می آورد. این گیرنده ها، مسیر دوپامین را باز می کنند و باعث می شوند که دوپامین بیشتری درون سیناپس ها آزاد شود.
آندورفین احساس درد و گرسنگی ناشی از تولید هورمون های جنسی را هم تسکین می دهد.
همچنین آندورفین در واکنش نسبت به مواد غذایی خاصی تولید می شود. از جمله این مواد غذایی می توان فلفل تند را نام برد. در قدیم برای تسکین برخی دردهای مضمن از فلفل تند استفاده می کردند (به دلیل همین خاصیت تحریک آندورفین).
خنده و دارو آندورفین
طبق برخی گزارشات، خنده هم ترشح آندورفین را در مغز افزایش می دهد. بنابراین، ضمن آنکه خنده رگ های خونی را گشاد می کند، مانع تولید هورمون های ایجاد کننده استرس می شود و میزان آنتی بادی های بدن را بالا می برد، احساس بی دردی هم ایجاد می کند.
روشی دیگر برای تولید آندورفین، ورزش کردن شدید است، آن هم به میزانی که تولید این ماده را تحریک نماید. اشعه ی ماورای بنفش هم قادر است تولید آندورفین را تحریک کند.
آلندرونات برای درمان پوکی استخوان، بیماری استخوان که در زنان یائسه معمول است، تجویز می‌شود. همچنین از این دارو در درمان بیماری پاژه ، که ضعیف شدن دردناک استخوان‌ها است ، استفاده می‌کنند. آلندرونات تحت نام تجاری فوساماکس شناخته می‌شود.
چگونگی مصرف دارو
- آلندرونات معمولاً روزی یک بار مصرف می‌شود.
- این دارو باید با یک لیوان پر از آب حداقل ۳۰ دقیقه پیش از اولین وعده غذایی ، نوشیدنی یا دیگر داروهای روز خورده شود.
- با عقب انداختن بیشتر اولین وعده غذایی یا نوشیدنی جذب دارو بهتر نیز می‌شود.
- قرص آلندرونات را یکجا ببلعید، این قرص‌ها را نباید مکید، شکست، خرد کرد یا جوید.
- برای جلوگیری از سوزش سر دل بهتر است حداقل تا ۳۰ دقیقه پس از خوردن آلندرونات دراز نکشید.
- مهم است که دارو هر روز در زمان معینی استفاده شود. هیچگاه مقدار بیشتری از آنچه برایتان تجویز شده مصرف نکنید. به دقت از دستورات پزشکتان پیروی کنید. اگر یک نوبت دارو را فراموش کردید ، به مجردی که به یاد آوردید آن را مصرف کنید.
- اگر تقریباً موقع نوبت بعدی فرا رسیده است ، نوبت فراموش شده را حذف کنید و به برنامه منظم دارویی‌تان برگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هریک از علایم زیر ، آلندرونات را قطع کرده ، با پزشکتان تماس بگیرید:
سوزش سر دل شدید ، مشکل در بلع ، یا بثورات جلدی.
علایمی که ممکن است رخ دهند ولی فقط در صورتی که مشکل‌ساز شدند باید گزارش شوند عبارتند از: سردرد ، تهوع یا استفراغ ، اسهال ، یبوست ، نفخ شکمی ، درد شکمی ، یا درد ماهیچه‌ای و استخوانی.
موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف آلندرونات پزشکتان را مطلع سازید:
- حساسیت به آلندرونات یا دیگر داروها.
- بارداری یا شیردهی.
- در حال مصرف داروهای دیگر ، به ویژه آسپیرین و آنتی‌اسیدها.
- سابقه یا ابتلا به مشکل در بلع ، بیماری مروی ، گاستریت (التهاب معده) ، زخم معده ، یا بیماری کلیوی.
آلپرازولام
برای تسکین اضطراب، اختلالات خواب، و اختلالات هراس تجویز می‌شود. آلپرازولام دارای چندین نام تجاری متفاوت است.
چگونگی مصرف دارو
- آلپرازولام در مقادیر متفاوت برای مشکلات متفاوت تجویز می‌شود.
- هیچگاه بیشتر یا کمتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید.
- به دقت از دستورات پزشکتان پیروی کنید.
- شکل مایع آلپرازولام را می‌توان با مایعات یا غذاهای نیمه‌جامد مثل مارمالاد پودینگ مخلوط کرد. اجازه ندهید آلپرازولام مایع یخ بزند.
- اگر یک نوبت دارو را فراموش کردید، به مجردی که به یاد آوردید آن را مصرف کنید.
- اگر نزدیک نوبت بعدی بود، نوبت بعدی را حذف کنید و سپس به برنامه دارویی منظم‌تان بازگردید.
- مقدار دارو را دوبرابر نکنید.
هشدارها و عوارض جانبی دارو
در صورت بروز هریک از علایم نادر ولی جدی زیر، آلپرازولام را قطع کرده با پزشکتان تماس بگیرید:
- گیجی،
- کند شدن قوای ذهنی،
- خواب‌آلودگی شدید،
- تکلم کند،
- کاهش ضربان قلب،
- تنگی نفس،
- عدم تعادل،
- بثورات جلدی،
- گلودرد،
- تب، لرز،
- کبود شدگی یا خونریزی غیرعادی،
- زخم‌های دهانی،
- زردی پوست یا چشم،
- کاهش حافظه،
- بی‌خوابی،
- آشفتگی،
- یا تحریک‌پذیری. آلپرازولام می‌تواند اعتیادآور باشد.
اگر دارو به‌طور ناگهانی قطع شود علایم قطع ممکن است مشاهده شوند که عبارتند از:
- گیجی، کند شدن قوای ذهنی،
- معده‌درد،
- افزایش تعریق،
- تهوع،
- استفراغ،
- حساسیت به نور و صدا،
- یا احساس گزگز یا سوزن سوزن شدن.
- در صورتی که بخواهید آلپرازولام را قطع کنید با پزشکتان مشورت کنید، تا احتمالاً این کار به شکل تدریجی انجام شود.
این علایم ممکن است رخ دهند ولی فقط در صورتی که مشکل‌ساز شوند باید گزارش شوند:
- سرگیجه،
- خواب‌آلودگی،
- خشکی دهان،
- سردرد،
- تهوع،
- یبوست،
- اسهال،
- ضربان قلب تند یا شدید، یا لرزش.
موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف آلپرازولام پزشکتان را مطلع سازید:
- حساسیت به آلپرازولام یا دیگر بنزودیازپین‌ها، یا به هر نوع ماده غذایی، رنگ‌های خوراکی، یا نگهدارندهها.
- بارداری یا شیردهی.
- مصرف داروهای دیگر، به ویژه الکل، آرامبخش‌ها، ضدافسردگی‌ها، و داروهای ضدصرع و تشنج.
- سابقه یا ابتلا به گلوکوم (افزایش فشار داخل چشم)، سوءمصرف الکل یا مواد مخدر، میاستنی گراو، بیماری انسدادی ریوی مزمن شدید، یا آمفی‌زم.
توصیه هنگام مصرف دارو
- مراجعات مقطعی به پزشکتان داشته باشید تا بهبودتان را زیر نظر داشته باشد.
- تا هنگامی که پاسخ بدنتان به آلپرازولام مشخص نشده است در رانندگی و کار با وسایل خطرناک احتیاط کنید. برخی افراد در طی مصرف این دارو دچار خواب‌آلودگی و کاهش سطح هوشیاری می‌شوند.
- اگر به مسمومیت ناشی از مصرف بیش از حد این دارو مشکوک هستید، بلافاصله تقاضای کمک پزشکی کنید.
- اگر در طی درمان با آلپرازولام دچار افکار یا احساسات عجیب شدید، حتماً موضوع را با پزشکتان در میان بگذارید.
- همیشه برگه‌ای همراه داشته باشید که نشان دهد تحت درمان با آلپرازولام قرار دارید.
- آلپرازولام را دور از دسترس کودکان، و دور از حرارت، نور مستقیم، و حرارت مرطوب نگهداری کنید. (در این شرایط آلپرازولام فاسد می‌شود).
- آلپرازولام تاریخ گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید.
نبایدها
نباید نوشیدنی‌های الکلی یا دیگر داروهای خواب‌آور استفاده کنید، این خواب‌آلودگی را افزایش و هوشیاری را کاهش می‌دهد.
نباید آلپرازولام را به‌عنوان یک قرص خواب‌آور استفاده کنید، مگر آنکه برنامه درمانی شما اجازه دهد تا ۸-۷ ساعت خواب داشته باشید، در غیر این صورت تا زمان خروج دارو از بدنتان ممکن است خواب‌آلوده بوده، اختلال حافظه داشته باشید.
آلبوترول
این دارو تجویز می‌شود تا لوله‌های برونش (مجاری هوایی) را در ریه‌ها باز کند تا راحت‌تر نفس بکشید، به آن گشادکننده برونش می‌گویند.
آلبوترول اسامی تجاری متفاوتی دارد. این دارو تحت عنوان سالبوتامول هم شناخته می‌شود.
چگونگی مصرف دارو
- آلبوترول را می‌توان به صورت استنشاقی، یا خوراکی به شکل قرص، محلول، یا شربت مصرف کرد.
- هیچگاه بیش از مقدار تجویز شده مصرف نکنید.
- از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید.
- اگر طبق یک برنامه منظم از این دارو مصرف می‌کنید و یک نوبت را فراموش کردید، به مجردی که به یاد آوردید آن نوبت را مصرف کنید.
- نوبت‌های باقیمانده در روز را با فواصل زمانی منظم مصرف کنید.
- مقدار دارو را دو برابر نکنید.
آئروسل استنشاقی دارو
- آلبوترول برای درمان و جلوگیری از انقباض برونشی (تنگ شدن مجاری هوایی ریه) استفاده می‌شود.
- دارو را ۱۵ دقیقه پیش از شروع ورزش مصرف کنید تا از انقباض برونشی ناشی از ورزش پیشگیری شود.
- پیش از استفاده، ظرف حاوی دارو را به خوبی تکان دهید.
جهت مشاوره آنلاین پزشکی، به متخصصان ما در سامانه ایزوویزیت مراجعه نمایید.
