بی اشتهایی عصبی در کودکان و نوجوانان

بی اشتهایی عصبی در نوجوانان یک اختلال غذا خوردن است که در نوجوانان شیوع بیشتری دارد.

سعیده معانی کارشناس دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با بیان این که حدود ۷۰ درصد نوجوانان دچار اضافه وزن، در بزرگسالی هم اضافه وزن دارند، ‌اظهار داشت: خطر افزایش چربی خون، فشار خون بالا، دیابت، تنگی نفس در طی خواب و اختلالات استخوانی از عوارض اضافه وزن است.

وی افزود: در دختران، احتمال بروز کیست تخمدان بیشتر می شود و به علاوه نوجوانان دچار اضافه وزن اغلب در برنامه های ورزشی و بازی های گروهی، توان همراهی کمتری دارند بنابراین ممکن است کمتر به بازی گرفته شوند.

وی تصریح کرد: در بیماری بی اشتهایی عصبی فرد برای کم کردن وزن به طور عمدی غذا نمی خورد یا در صورت خوردن غذا با روش های نادرست، مانند استفراغ عمدی آن را دفع می کند که این اختلال با وسواس برای لاغرتر شدن و توهم چاق بودن همراه است.

معانی خاطرنشان کرد: بیشتر از ۷۵ درصد افراد مبتلا به بی اشتهایی عصبی برای سرعت دادن به کاهش وزن، بیش از حد ورزش می کنند در این افراد بیشتر وعده های اصلی غذا،‌ به مقدار کمی غذاهای کم چرب و کم کالری و آشامیدنی های کم کالری محدود می شود.

به گفته این کارشناس تغذیه، کاهش شدید وزن، تحلیل عضلات، قطع عادت ماهیانه، فشارهای عصبی، بی نظمی ضربان قلب و عدم تحمل سرما از عوارض این بیماری است.

بی اشتهایی عصبی در نوجوانان و کودکان

بی اشتهایی عصبی در نوجوانان نوعی اختلال در خوردن است. نوجوانان مبتلا به این مشکل تصویر بدی از بدن خود در ذهن دارند. آنها فکر می کنند بیش از حد وزن دارند و بد هیکل هستند. این امر باعث می شود که مقدار غذایی که می خورند را به شدت محدود کنند. همچنین منجر به رفتار دیگری می شود که مانع افزایش وزن آنها می شود.

بی اشتهایی دو نوع است:

نوع محدود کننده:

نوجوانان و کودکان مبتلا به این نوع میزان غذا را به شدت محدود می کنند.

این اغلب شامل غذاهای پر کربوهیدرات و چربی است.

نوع  پاکسازی :

نوجوانان و کودکان مبتلا به پرخوری عصبی بیش از حد غذا می خورند و سپس خود را مجبور به استفراغ می کنند.

همچنین ممکن است مقدار زیادی ملین یا داروهای دیگری که روده ها را پاکسازی می کنند ، مصرف کنند

چه عواملی باعث بی اشتهایی عصبی در نوجوانان و کودکان می شوند؟

متخصصان نمی دانند چه چیزی باعث بی اشتهایی عصبی می شود.

این بیماری اغلب به شکل یک رژیم منظم شروع می شود. اما به آرامی به کاهش وزن شدید و ناسالم تغییر می کند.

موارد دیگری که ممکن است در بی اشتهایی نقش داشته باشد عبارتند از:

• نگرش های اجتماعی نسبت به ظاهر بدن
• تأثیرات خانوادگی
• ژنتیک
• عدم تعادل شیمیایی مغز
• مسائل مربوط به رشد

نوجوانان مبتلا به بی اشتهایی بیشتر از خانواده هایی با سابقه:

• مشکلات وزن
• بیماری جسمی
• سایر مشکلات بهداشت روان ، مانند افسردگی یا سو مصرف مواد

 

نوجوانان و کودکان مبتلا به بی اشتهایی غالباً از خانواده هایی می آیند که بسیار در مصرف مواد غذایی سالم سخت گیر  هستند. والدین ممکن است ناخودآگاه و بیش از حد  از نوع تغذیه کودک محافظت کنند. نوجوانان مبتلا به بی اشتهایی ممکن است وابسته و از نظر عاطفی نابالغ باشند. آنها همچنین ممکن است خود را از دیگران جدا کنند. آنها ممکن است مشکلات روانی دیگری مانند اختلال اضطراب نیز داشته باشند.

چه  نوجوانانی بیشتر در معرض بی اشتهایی عصبی هستند؟

بیشتر نوجوانان مبتلا به بی اشتهایی دختر هستند. اما این  آمار در حال تغییر است. اکنون  تعداد پسران بیشتری به این مشکل مبتلا می شوند. این اختلال اولین بار در خانواده های  سطح بالا و متوسط رو به خوب ​​دیده شد. اما اکنون در همه گروه های اقتصادی اجتماعی و بسیاری از گروه های قومی و نژادی دیده می شود.

علائم بی اشتهایی عصبی در نوجوانان و کودکان چیست؟

• علائم هر کدام ممکن است متفاوت باشد. او ممکن است:
• وزن بدنی کمی داشته باشید
• از چاق شدن بترسد ، حتی وقتی لاغر است
• از وزن ، اندازه یا شکل بدن خود دید بدی داشته باشد. به عنوان مثال ، کودک بدن خود را بیش از حد چاق می داند ، حتی در صورتی که بسیار کم وزن. باشد
• از ماندن در حداقل وزن طبیعی بدن خودداری می نماید وزن خود را کمتر می کند.
• برای کمک به تسریع در کاهش وزن ، فعالیت بدنی زیادی انجام می دهند
• احساس گرسنگی را انکار می کنند
• در تهیه غذا وسواس دارند
• رفتارهای غذایی عجیبی دارند
• از نظر اجتماعی گوشه گیر ، تندخو ، بدخلق یا افسرده هستند

بسیاری از علائم جسمی مرتبط با بی اشتهایی اغلب به دلیل گرسنگی و سو تغذیه است. علایم بی اشتهایی عصبی در نوجوانان و کودکان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• پوست خیلی خشک
• از دست دادن مایعات (کمبود آب بدن
• شکم درد
• یبوست
• بی حالی
• سرگیجه
• خستگی شدید
• حساسیت به دمای سرد
• لاغر بودن غیر طبیعی
• رشد موهای کم
• زرد شدن پوست

این علائم ممکن است مانند سایر مشکلات سلامتی به نظر برسد. از فرزند بی اشتهای خود بخواهید برای تشخیص علت این مشکلات به پزشک  خود مراجعه کند. تشخیص و درمان به موقع بی اشتهایی عصبی بسیار حیاتی است. تشخیص به موقع می تواند به جلوگیری از مشکلات جدی آینده کمک کنند.

بی اشتهایی عصبی در نوجوانان و کودکان چگونه تشخیص داده می شود؟

• والدین ، ​​معلمان و مربیان ممکن است نوجوان مبتلا به بی اشتهایی را تشخیص دهند.
• اما بسیاری از آنها ابتدا بیماری خود را بسیار خصوصی و پنهان نگه می دارند.
• یک روانپزشک یا یک متخصص بهداشت روان می تواند بی اشتهایی آنها را سریعا تشخیص دهد.
• این روانشناس با والدین و معلمان در مورد رفتار آنها صحبت خواهد کرد.
• در برخی موارد ، کودک ممکن است به آزمایش سلامت روان نیاز داشته باشد.

بی اشتهایی عصبی در نوجوانان و کودکان چگونه درمان می شود؟

1. درمان به علائم ،
2. سن و سلامت عمومی نوجوان شما بستگی دارد.
3. همچنین بستگی به شدت بیماری دارد.

درمان اغلب شامل ترکیبی از موارد زیر است:

• درمان فردی
• خانواده درمانی
• رفتار درمانی
• توانبخشی تغذیه ای

بی اشتهایی یک بیماری جدی است که باعث مشکلات مکرر سلامتی می شود. حتی می تواند آنقدر شدید باشد که منجر به مرگ شود. به همین دلیل ، هم ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی نوجوان شما و هم یک متخصص تغذیه باید اعضای فعال تیم مراقبت باشند. حضور والدین در هر درمانی نقش حیاتی دارند. او ممکن است برای مشکلات مربوط به کاهش وزن و سو تغذیه نیاز به مراجعه به بیمارستان و بستری شدن داشته باشد.

عوارض احتمالی بی اشتهایی عصبی در نوجوانان و کودکان چیست؟

بی اشتهایی و سوتغذیه ای که در نتیجه آن ایجاد می شود، می تواند تقریباً به هر سیستم ارگانی در بدن آسیب برساند و حتی می تواند در بلند مدت کشنده باشد.

این عوارض ممکن است منجر به مشکلات جسمی زیر شود:

قلب.

آسیب به قلب می تواند به دلیل سو تغذیه یا استفراغ مکرر اتفاق بیفتد.

او ممکن است ضربان قلب آهسته ، سریع یا نامنظم داشته باشد.

همچنین ممکن است فشار خون پایین باشد.

خون.

تقریباً از هر ۳ نوجوان مبتلا به بی اشتهایی ، ۱ مورد از تعداد گلبول های قرمز خون کم خون (کم خونی خفیف) برخوردار است.

حدود نیمی از کودکان مبتلا به این مشکل تعداد گلبول های سفید خون پایین (لکوپنی) را دارند.

دستگاه گوارش.

حرکت طبیعی در دستگاه روده اغلب با خوردن بسیار محدود و کاهش وزن شدید کند می شود.

افزایش وزن و مصرف برخی داروها می تواند به رفع آن کمک کند.

کلیه ها.

از دست دادن مایعات (کمبود آب) در اثر بی اشتهایی ممکن است منجر به ادرار بسیار غلیظ شود.

همچنین ممکن است او ادرار بیشتری تولید کند.

این ممکن است هنگامی اتفاق بیفتد که توانایی کلیه در تمرکز ادرار مختل شود.

هنگامی که نوجوان شما به وزن طبیعی بازگشت، تغییرات کلیه معمولاً به حالت طبیعی برمی گردند.

سیستم غدد درون ریز.

در دختران ، کمبود دوره های قاعدگی یکی از علائم بارز بی اشتهایی است. این اغلب قبل از کاهش شدید وزن اتفاق می افتد. ممکن است بعد از بازیابی وزن طبیعی ادامه یابد. سطح کمتری از هورمون های رشد نیز گاهی اوقات در نوجوانان مبتلا به بی اشتهایی دیده می شود. این ممکن است رشد تأخیری را که گاهی در کودکان مبتلا به بی اشتهایی مشاهده می شود ، توضیح دهد. عادات غذایی معمولاً رشد طبیعی را بازیابی می کنند.

استخوان ها.

کودکان و نوجوانان  مبتلا به بی اشتهایی بیشتر در معرض شکستگی استخوان قرار دارند. هنگامی که علائم بی اشتهایی قبل از رسیدن به اوج تشکیل استخوان شروع می شود (اغلب اواسط تا اواخر نوجوانان) ، خطر بیشتری برای کاهش بافت استخوان یا از دست دادن استخوان وجود دارد. در دختران مبتلا به بی اشتهایی غالباً تراکم استخوان کم است. ممکن است در رژیم غذایی خود کلسیم کافی دریافت نکنند یا مقدار کافی آن را جذب کنند.

چگونه می توانم از بی اشتهایی عصبی در کودکان و نوجوانان خود جلوگیری کنم؟

متخصصان نمی دانند چگونه از بی اشتهایی جلوگیری کنند. اما دیدن علایم جزیی و درمان به موقع آن می تواند علائم را کاهش دهد. این می تواند رشد طبیعی کودک شما را افزایش دهد. همچنین می تواند کیفیت زندگی وی را بهبود بخشد. تشویق آنها برای داشتن عادات غذایی سالم و نگرش واقع بینانه نسبت به وزن و رژیم غذایی نیز ممکن است کمک کننده باشد.

چگونه می توانم به فرزندم کمک کنم که با بی اشتهایی عصبی زندگی کند؟

اگر نگران هستید فرزند شما دچار اختلال در خوردن شده است ، بلافاصله با پزشک خود صحبت کنید. در اینجا کارهایی وجود دارد که می توانید برای کمک به فرزند خود انجام دهید:

• در تمام ملاقات ها با پزشک شرکت کنید
• وقتی پیشنهاد شد در خانواده درمانی شرکت کنید.
• نسبت به آنها خود نگرشی حمایتی و دلسوزانه داشته باشید

با پزشک فرزند خود در مورد سایر  روشهای کمک به فرزندتان صحبت کنید. او ممکن است نیاز به تیمی متشکل از  مشاوران ، درمانگران ، مددکاران اجتماعی ، روانشناسان ، روانپزشکان و متخصصان تغذیه رژیم درمانی داشته باشد.