پارسی طب مجله سلامت جسم و روان
گیاه کندش
- کندش گیاهی پایا با ساقه ای کوتاه و ریشه ای قوی.
- در انتهای شاخه ها خوشه ای از گلهای زرد متمایل به سبز می روید.
- ریشه گیاه شامل آلکالوئیدهای سمی از قبیل veratrin که منبسط کننده عروق و کاهش فشار خون می شود.
- ازمواد مؤثره گیاه در ترکیبات پمادها استفاده می شود که برای ماساژ آرام کننده دردهای عصبی و ضد روماتیسم تهیه می شوند.
- پودر این گیاه به چشم آسیب می رساند و باعث عطسه شدیدمی شود،
- پوست را به طور موضعی بی حس می کندو مقدار ۱-۲ gr آن مرگ آور است.
- سطح ریشه سیاه رنگ و داخل آن سفید مایل به زرد است و دارای بوی تند می باشد.
- این گیاه در کشور هندوستان رویش پیدا می کند و به صورت ریشه مورد استفاده قرار می گیرد.
- ریشه این گیاه کاملا سیاه رنگ بوده و درون ریشه نیز زرد مایل به قهوه ای می باشد.
- اثرات دارویی این گیاه می توانند تا ۲۰ سال خواص خود را حفظ کنند.
- این گیاهی تقریباً سمّی است.
- گیاه کندش به شدت عطسه آور است،
– و چنانچه به مقدار یک عدس از پودر آن را در بینی بکشند،
– عطسه می آورد و اگر آن را در روغن بنفشه یا روغن بادام شیرین مخلوط کرده،
– و در بینی بچکانند، عطسه شدید عارض می شود.
محتوای مقاله (با استفاده از این لیست به موضوع مورد نظر دسترسی سریعتر دارید)
کندش چیست؟ طبیعت گیاه :گرم و خشک
از ابراهیم بن ابی یحیی از امام صادق علیه السّلام گفت:
“برای امام از زکام شکایت کردم، پس امام فرمودند:ساخته ای از ساختگان خداوند و لشگری از لشگریان خداوند است. او را خداوند به خاطرعلّتی (بیماری) که در بدن تو می باشد و برای از بین بردن آن برانگیخته است. بعد هنگامی که علّت را قطع کرد، پس یک دانق شونیز (یک گرم) نصف دانق کندس (نیم گرم) کوبیده و در بینی آن را می کشی (مثل انفیه) همانا آن زکام را از بین می برد و اگر برای تو امکان داشت، یعنی می توانستی آنرا معالجه نکنی، بگذار باقی باشد و در نتیجه او منافع بسیار می باشد. (جلوگیری از جذام می کند.)”
کندش درمان برای سینوزیت
تسکین و درمان سینوزیت
شاید تعداد کمی از خوانندگان با ریشه گیاه کندش آشنا باشند.
این گیاه که در طب سنتی به صورت پودر مورد استفاده قرار می گیرد بهترین دارو برای افراد مبتلا به سینوزیت های مزمن یا حاد است.
از آنجا که در برخی از افراد مبتلا به سینوزیت مجاری بینی و سینوس ها مسدود می شود، بوییدن این گیاه موجب باز شدن مجاری مسدود شده، می شود. به این ترتیب که بیمار با بوییدن این گیاه دچار عطسه های مکرر می شود و این عطسه ها به باز شدن مجاری و خروج ترشحات موجود در سینوس ها کمک می کند و مانع تجمع و ماندگاری ترشحات و عفونت آنها در بیمار می شود. به گفته درمانگران طب سنتی استفاده از ریشه کندش می تواند نزله را به زکام تبدیل کند و به این ترتیب به تغییر مسیر ترشحات پشت حلقی و خروج آنها از طریق بینی کمک کند. البته این گیاه سمی بوده و استفاده خوراکی محدودی دارد. در ضمن کندش را با کندر اشتباه نگیرید! اینها دو گیاه متفاوت هستند.
روش مصرف کندوش در درمان سینوزیت
برای اینکار شما باید ریشه گیاه کندش را تهیه گرده و سپس آسیاب کنید و پودری کاملا یک دست و نرم بدست آورید سپس این پودر را با روغن بادام شیرین و یا روغن گل بنفشه مخلوط نمائید تا یک مخلوط کاملا یکنواخت حاصل شود. حال یک قطره از این روغن را در بینی سمت راست خود و یک قطره را دربینی سمت چپ خود بچکانید.
انجام اینکار باعث می شود شما دچار عطسه های مکرر شوید و با تحریک مخاط بینی و عفونت ها شروع به ترشح شدن و حرکت از جای خود می کنند که با تخلیه کامل و شستشو آن می توانید براحتی سینوزیت خود را درمان کنید.
اما باید بخاطر داشته باشید که این فقط قدم اول در درمان است برای ادامه کار و درمان کاملا سینوزیتتان استفاده از دود انبرنصا ، شستشو و استنشاق آب نمک رقیق(کشیدن آب نمک بسیار رقیق در بینی) را به شما توصیه می کنم.
روغن کندش
در جامعه امروزی شاهد پدیده ای به نام نازک شدن و ریزش مو هستیم که بسیاری افراد از جمله بانوان را نگران کرده است. این مشکل دلایل بسیاری از جمله کم خونی و مصرف مواد شیمایی مختلف جهت رنگ کردن مو و عوامل دیگری که در این مطلب جای بررسی همه آنها نیست می شود، شیوه های بسیاری جهت تقویت و درمان ریزش موی سر از سوی گروه های مختلف توصیه می شود، در این بین شیوه هایی بسیار ساده وجود دارد که در کنار تاثیر گزاری منطقی آنها اثرات سوء هم ندارند. روغن کندش از این دسته است که از ریشه گیاهی با همین نام تهیه می شود که از لحاظ ظاهری شبیه به کنگر، برگ های این گیاه سبز مایل به سفیداست، سطح ریشه سیاه رنگ و داخل آن سفید مایل به زرد است و دارای بوی تند می باشد.
اثرات دارویی این گیاه
اثرات دارویی این گیاه که چند سالی است مورد توجه علاقمندان به روشهای درمانی طب سنتی قرار گرفته به طوری که این گیاه را می توان تا ۲۰ سال با حفظ خواص خود نگهداری کرد. این گیاهی تقریباً سمّی است. گیاه کندش به شدت عطسه آور است و چنانچه به مقدار یک عدس از پودر آن را در بینی بکشند، عطسه می آورد معمولا پزشکان طب سنتی برای درمان بسیاری از مشکلات از جمله سینوزیت هم از این گیاه بهره های فراوان می برند، البته قبل از هر تصمیمی باید در این مورد با پزشکان متخصص طب سنتی و کارشناسان این رشته مشورت کرد تا پس از انجام معاینات و در صورت لزوم انجام آزمایش های لازم، پس از شناسایی و رفع علت مشکل سپس اقدام به مصرف کنیم.
بی شک روغن گیاه کندش نیز یکی از بهترین موارد برای تقویت مو ، ابرو بوده که با خاصیت هایی که برای آن ذکر شده علاوه بر تغذیه پوست می تواند کمکی برای رشد مجدد مو باشد که این مورد بستگی به سازگاری با پوست و موی سر دارد. و این اثر بخشی در حدی است که محمد حکیم مومن در کتاب تحفه حکیم مومن بیان کرده که حتی باعث رویش مو از کف دست می شود ( البته در واقع چنین چیزی نیست و رویش مو از کف دست محال است ولی با این مثال خواسته اند میزان اثرگذاری ان را اعلام کنند).
خواص درمانی
- تقویت ، رویش و رشد ابرو و مژه
- مناسب در درمان ریزش ابرو
- پرپشت کننده ابرو و مژه(ضخیم کننده ابرو و مژه)
مناسب برای موهای خشک
جلوگیری و درمان ریزش مو(مناسب برای موهای خشک)
روش مصرف برای ابرو:هر شب ابتدا با استفاده از شامپو بچه ابروها را شستشو کرده پس از خشک کردن مقداری پنبه را به روغن آغشته و ماساژ دهید صبح روز بعد شستشو کنید.
روش مصرف برای مو :مقدار یک درب بطری از روغن را به صورت غیر مستقیم کمی حرارت داده ، پوست سر را ماساژ و به مدت سه بعد سر را شستشو کنید.
خواص کندوش درطب سنتی
خواص آن:
- عطسه آور قوی و سوزاننده خون و بلغم و خارج کننده سوداست.
- انفیه آن به اندازه یک عدس در ترکیب با روغن بنفشه بازکننده گرفتگیهای بینی و حل کننده بادها آن و اخلاط غلیظ و خارج کننده آن ها به صورت عطسه و تحریک است در رفع بی حسی و فلج و لقوه مؤثر است.
- بیهوشی های ناشی از صرع و خشم را نیز بر طرف می سازد.
- برای بدبوئی بینی و صافی آواز و تقویت بینایی و رفع شبکوری به صورت انفیه و قطره بکار برده می شود.
- در ترکیب با روغن بنفشه و جوشانده قطره آن با سایر روغن ها مناسب دردهای گوش و کثافات آن و باد گرفتگی و طنین آن را برطرف می سازد مواقع استعمال آن در فصل سرما یا هوای خنک می باشد و در حین امتلاء نیز از استعمال آن خود داری شود باید استعمال یا استنشاق آن با روغن بنفشه و تر نمودن با آب سرکه و گلاب یا یخ و یا برف سرد باشد.
- از موارد دیگر استفاده آن در ترکیب با سایر داروها برای تنگی نفس و آسم و اسهال و مدر بول و حیض و خارج کننده جنین و خورد کننده سنگهای رسوبی کلیه و مثانه بوده و استسقاء و یرقان و طحال را مفید است.
- هم چنین در رویانیدن موی و رفع خارش و دردهای مفاصل و سیاتیک مجرب است.
دیگر خواص:
- برای ریه مضر است و نیز ایجاد غشی می نماید مصلح آن کتیرا و شیر تازه است که مقدار خوراک داروئی آن یک دانگ (۰/۷۷ گرم )تا دو دانگ (۱/۵۴ گرم)با شیر تازه جوشیده است مصرف آن برای گرم مزاجان در فصل گرما بمیزان دو درم کشنده است که همراه با صدمات خناق و تشنگی مفرط و اختلال حواس و درد شکم و پاره شدن امعاء می باشد.
- مداوای فوری آن استفراغ با شیر و روغن و تنقیه قوی که در آن حنظل باشد و روغن گاو زیادی را باید به مریض بدهند و اگر تشنج پیدا نمود معالجه را از طریق تشنج خشک ادامه بدهند بعضی از اطبائ نیز نظر داده اند که اصلاًمعالجه شدنی نیست.از ترکیبات عطسه آور و مفید آن که پاک کننده مخاط بینی و سینوسهای پیشانی و سردرد مزمن است به عنوان نمونه به شرح زیر ذکر می گردد.
- خربق سفید و گل بنفشه و کندش هر کدام یک مثقال – کندش و خربق را کوفته و کاملاً نرم کنند و با گل بنفشه مخلوط نموده و انفیه محکم کنند،ایجاد عطسه های فراوان می کند و برای ختم آن با آب سرد در بینی بکشند
افعال و خواص دیگر آن
- عطسه آور قوی،
- سوزاننده خون و بلغم و بر کننده آن و مخرج مره سودا،
- سعوط آن به قدر یک عدس با روغن بنفشه مفتح سده مصفات و محلل ریاح بینی و اخلاط غلیظه و مخرج آنها به عطسه و تحریک آنها و رافع بیحسی و خدرو فالج و لقوه و امثال اینها مصروع و مسکوتو نیز رافع خشم و بدبویی بینی و صاف کننده آواز و باعث قوت بینایی و رفع شبکوری سعوطاً و قطوراً با روغن بنفشه و داخل شیاف علل عین می نمایند.
- و قطور جوشانیده آن با روغن بنفشه و یا ادهان مناسبه دیگر در گوش جلادهنده اوساخ و پاک کننده آنها و رافع امراض بارده و دودی و طنین و گرمی و بادهای حادث از برودت و رطوبت و کشتن کرم آن و بالجمله سعوط و عطوس و قطور آن جهت اکثر امراض بارده رطبه دماغیه نافع اما باید که بعد از پاک کردن بدن و در فصل سرما و یا قریب بدان استعمال نمایند و اجتناب نمایند از استعمال آن در حین امتلای تام و فصول حاره و بلدان حاره و گرم مزاجان و اطفال و پیران بسیار ضعیف و بسا است که عطسه بسیار آورد و خود به خود تسکین نمی یابد.
