شناخت طبیعت و مزاج اعضای بدن از دیدگاه طب سنتی

مزاج اعضای بدن در طب سنتی تعاریف مختلفی دارند که در ادامه به آنها اشاره میکنیم:

مزاج اعضای بدن در طب سنتی

اندام های دارای مزاج گرم به ترتیب اولویت :

۱ – گرم ترین اندام های بدن انسان , روان (روح ) است و دل (قلب) که خواستگاه روان است.

۲ – خون که با وجود منشاء ش از کبد به مناسبت اصطحکاک دائم با قلب از کبد گرم تر شده است.

۳ – کبد که شبیه خون لخته شده است .

۴ – گوشت که از لحاظ گرمی پس از کبد قرار می گیرد .

۵ – ماهیچه ها که گرمای انها به سبب آمیزش با عصب و زرد پی (رباط) از گوشت ساده کم تر است.

۶ – طحال که خون در آن به رنگ تیره (سیاه =سودا) در امده است.(منشا بیماری سودا طحال است)

۷ – کلیه که خون در چهار چوب ساختمانی آن زیاد است.

۸ – دسته رگهای ضرباندار (شریانها یا سرخرگها)

۹ – پوست معتدل کف دست.

اندام های دارای مزاج سرد به ترتیب اولویت:

۱ – بلغم

۲ – پیه (دنبه = بافت همبند)

۳ – چربی ( روغن خون یا بافتها )

۴ – مو

۵ – استخوان

۶ – غضروف

۷ – زرد پی(رباط)

۸ – وتر (تاندون)

۹ – غشاء (شامه یا صفاق)

۱۰ – عصب

۱۱ – نخاع

۱۲ – مغز

۱۳ – پوست

اندام های دارای مزاج مرطوب به ترتیب اولویت:

۱ – بلغم

۲ – خون

۳ – چربی

۴ – پیه

۵ – مغز

۶ – نخاع

۷ – گوشت پستان و بیضه ها

۸ – ریه

۹ – کبد

۱۰ – طحال

۱۱ – کلیه

۱۲ – ماهیچه

۱۳ – پوست

اندام های دارای مزاج خشک به ترتیب اولویت:

۱ – مو

۲ – استخوان

۳ – غضروف

۴ – زرد پی

۵ – وتر

۶ – غشاء

۷ – شریانها

۸ – وریدها

۹ – عصب حرکتی (این عصب سرد تر و خشک تر از حد اعتدال است)

۱۰ – عصب حسی

۱۱ – قلب

۱۲ – پوست

این اطلاعات میتوانند برای درمان بیماری های مختلف به ما کمک کنند تا داروی مورد نظر با توجه به مزاج اعضای بدن تجویز شوند و بدانیم که بیماری هایی که عارض میشوند از طریق چه داروهایی باید درمان شوند.