پارسی طب مجله سلامت جسم و روان
محتوای مقاله (با استفاده از این لیست به موضوع مورد نظر دسترسی سریعتر دارید)
تیک عصبی چیست؟
تیک،یکی از شایع ترین مشکلات روانی است که به گفته کارشناسان دلایل شیوع آن چندان مشخص نیست،ولی تخمین زده می شود بین ۵ تا ۲۵ درصد کودکان در سنین مدرسه نیز نوعی از اختلال تیک را تجربه می کنند.تیک ها حرکات غیرطبیعی ناگهانی،مکرر،سریع و هماهنگی هستند که معمولا به راحتی قابل تقلید هستند…
حرکات به صورتی مشابه مکررا رخ می دهند و بیمار قادر است به صورتی ارادی برای مدتی کوتاه آن ها را مهار کند،اما این امر ممکن است سبب اضطراب بیمار شود.تیک ها در نتیجه فشار روانی تشدید می شوند و حین فعالیت های ارادی و تمرکز فکری کاهش یافته و در خواب از بین می روند.
تیک ها را فعالیت های حرکتی – صوتی می دانند که به صورت ناگهانی اتفاق می افتند و در آن،فرد توان مقاومت خود را از دست داده و ظاهرا مقابله با آن هیچ فایده‌ای نخواهد داشت.
پریدن گوشه چشم،پرش در ناحیه گردن و حرکات اضافه در شانه را از تیک های حرکتی می دانند در این گونه تیک ها علاوه بر تکان های عضلات،سیستم صوتی نیز(مانند صاف کردن گلو،خرخر کردن و بالا کشیدن بینی و …) درگیر می شود.
تیک هایی که به تازگی آغاز شده‌اند،اغلب نیاز به درمان ندارند.توصیه مناسب به والدین و اطرافیان کودک مبتلا به تیک این است که توجهی به تیک ها نداشته باشند،زیرا تمرکز روی تیک، باعث تشدید آن می شود.اکثر تیک هایی که تازه آغاز شده‌اند،مسیر محدود و گذرایی دارند و به سمت اختلال جدی تری پیش نمی روند و حداکثر طی دوره‌های استرس آور عود می کنند.معدودی از تیک ها بیشتر از یک سال طول می کشند.
تیک در آقایان سه برابر بیشتر از خانم ها است و تیک های مزمن بیشتر بین سنین ۶ تا ۱۲سالگی دیده می شوند.
علت تیک عصبی چیست ؟
زمانی اعتقاد بر این بود که تیک ها علاوم بیرونی احساسات سرکوب شده و کشمکش‌های درونی اند. امروزه در بسیاری از نقاط جهان آن را ترکیبی از عوامل محیطی و زیستی می دانند.تیک تقریباً در یک سوم موارد،پایه ژنتیک دارد،اما در برخی حالات ممکن است.این عادت از طریق تقلید به دست آید.همچنین مشخص شده است که رفتارهای تیکی در زمان فشارهای عصبی افزایش می یابد که این امر به “تیک عصبی” منجر می شود.
در صورتی که از وجود تیک های عصبی در کودک تان رنج می برید،نکات زیر را در نظر داشته باشید باشید:
کاهش فشار روحی:
به لحاظ این که رفتارهای تیکی غالباً با فشار روحی تشدید می شوند،مواردی را در زندگی کودک تان جست و جو کنید که ممکن است منشأ ناراحتی یا نگرانی او باشند.مثلا ببینید آیا او تلاش می کند که از تکالیف مدرسه و درس‌ها عقب نمانند؟ آیا انتظارات ورزشی او بالاست؟
برای کاهش تنش‌های احتمالی کودک و ایجاد آرامش و اطمینان در او،تا آنجا که ممکن است موقعیت‌های فشار زا را از بین ببرید و با او مهربان باشید.تعداد تیک ها اغلب با کاهش فشار روحی،تقلیل می یابند.
چه باید کرد؟
یکی از نکاتی که درباره ی تیک ها حائز اهمیت است،نوع برخورد و نگاه عوام به آن است که باعث می شود،فرد مبتلا دچار احساس ناخوشایندی شود و خود را از انظار پنهان کند و در صورت افزایش بیش از حد این اختلال،حتی در رفتارهای اجتماعی او نیز تاثیر بگذارد.
اگر افراد با نشانه های طولانی مدت تیک مواجه شدند،باید برای جلوگیری از اختلالات وسیع تر به روان پزشک یا روان شناس مراجعه کنند.
