بزرگ کردن سینه ها و پروتز سینه + ویدئوی تشریحی

آیا بزرگ کردن سینه ها و پروتز سینه روی تشخیص سرطان سینه تأثیر دارد ؟

بزرگ کردن سینه ها و پروتز سینه برای افراد بسیاری دغدغه محسوب میشود که در این مقاله به بررسی این موضوع میپردازیم.

شاید مهمترین موضوع در مورد پروتز های سینه امکان به تأخیر افتادن تشخیص سرطان سینه با پروتزسیلیکون و یا پر شده با آب نمک می باشد.

هر دوی این ماده ها حاجب هستند (اشعه و پرتو ها را از خود عبور نمیدهند) به این معنی که مانع دیدن بافت اصلی سینه در درجات مختلف مامو گرافی می شوند.

اگرچه تکنیک های مامو گرافی در این چند سال اخیر پیشرفت کرده اند و رادیوگراف می تواند تا جایی که ممکن است قسمتهایی از سینه ی اصلی که زیر پروتز سینه پنهان است را ببیند.

تنها ۱۰_۲۰% سرطان های سینه بوسیله اشعه ی ایکس قابل تشخیص هستند .

بنابراین بیشتر سرطان های سینه هنوز هم توسط خود شخص یا با معاینهت فیزیکی قایل تشخیص می باشند.

در این رابطه بیشتر پزشکان بالینی احساس می کنند که پروتز سینه حقیقتا می تواند عمل معاینه از طریق لمس کردن را ساده کند.

زنی که پروتز سینه دارد باید همان برنامه ی ماموگرافی منظم که زنان دیگر دارند را داشته باشد.

شخصی که کار رادیو گرافی را انجام میدهد باید مطلع باشد که شخص دارای پروتز سینه است و بنابراین نماهای خاص برای رادیولوژی مناسب خواهد بود.

در نتیجه پروتز های سینه کار رادیولوژیست را سخت تر می کنند؛ هر چند مانع انجام آن نمی شوند.

پروتز های سینه تا چه مدت باقی می مانند؟

مانند تمام محصولات ساخت دست بشر، پروتز های سینه نیز تا ابد باقی نمی مانند.

علی رغم اینکه بسیار قوی و مقاوم هستند (حتی در برابر فشار) ولی مستعد کهنه شدن یا فرسایش در طول زمان می باشند.

به عبارت ساده تر پوسته ی خارجی یا پوشش پروتز سینه بالاخره کهنه و نازک شده و نهایتا از بین می رود.

اگر چنین اتفاقی افتاد مواد آن به بیرون تراوش پیدا می کند. این حالت معمولا متلاشی شدن یا تراوش یا پارگی پروتز سینه نامیده می شود .

اگرچه از نظر کلینیکی تشخیص آن مشکل می باشد. گهگاهی کسی ممکن است تشخیص دهد که سینه اش کمی صاف شده ویا شکل آن تغییر پیدا کرده است،

اما اکثرا و به ندرت قابل توجه و دید است. به علت ایجاد کپسول اطراف پروتز گاهی اوقات بطور گول زننده ای تشخیص پارگی صورت نمی گیرد .

همانطور که قبلا بیان شد، یک کپسول یک نوع کیسه ی بیولوژیکی را تشکیل می دهد که هر نوع پروتز سینه را در بر می گیرد.

بنابر این بعد از اینکه از پروتز سینه تراوشی رخ داد، مواد درون آن هنوز در همان مکان بوسیله ی کیسه ی خود بدن یا کپسول باقی می مانند.

اگرچه علی رغم تشخیص مشکل آن از نظر کلینیکی، به یمن وجود سونوگرافی (اولتراسوند) بیشتر اوقات قادر به دسترسی دقیق به شرایط هر نوع پروتز سینه در مواقع لزوم، خواهیم داشت.

نمودارها و تصاویر زیادی وجود دارد که بیان میکند که نهایتا هر نوع پروتز سینه قبل از اینکه خراب شود چقدر باقی می ماند.

یک نمودار میانگین حدود ۲۰ سال است. اگرچه کهنه شدن و یا پاره شدن در میان افراد مختلف متفاوت است بنابراین یک زن که ورزشها و تمرینهای فیزیکی زیادی انجام می دهد سینه هایش حرکت زیادی میکنند افرادی نظیر مربیان ایروبیک، دوندگان ماراتن، سوارکاران و …کسانی هستند که به طور طبیعی پروتز سینه شان در یک دوره ی زمانی مشخص نسبت به کسانی که تمرینات و تحرکات کمتری دارند، بیشتر فرسوده و پاره می شود.

در اولین نگاه منطقی است، فرض کنیم و بدانیم که پروتز های سینه در این حالت ها زودتر از بین می روند؛ بنابر این توصیه می شود که به منظور داشتن یک ارزیابی مناسب از حالت و موقعیت پروتز های سینه ی خود ۱۰-۱۵ سال پس از عمل جراحی به طور مرتب مورد معاینه قرار گرفته و یا سونوگرافی نمایید.

عمل جراحی شامل چه کارهایی می شود؟

اصل مهم در عمل جراحی بزرگ کردن سینه ایجاد یک جیب پشت سینه ی اصلی است که پروتز سینه در آن جای خواهد گرفت؛ اگرچه جرئیات زیادی در رابطه با این عمل جراحی وجود دارد که از قبل لازم است شخص آن را بداند.

چه نوع برش هایی وجود دارد ؟

به طور کلی سه نوع برش جراحی برای جاگذاری کردن پروتز سینه وجود دارد. در برش زیر سینه ای که بیشترین استفاده را دارد، در زیر سینه در قسمت خط یا چین سینه ایجاد می شود.

طول برش حدود ۴ سانتیمتر است . این معمول ترین و رایج ترین برش است و چین طبیعی خود سینه معمولا به خوبی جای زخم سینه زا پنهان می کند.

این نوع زخم همیشه توسط لباس پوشیده می شود؛ چون در این نوع برش دسترسی مستقیم به فضایی که پروتز سینه قرار خواهد گرفت ایجاد می کند، اندازه و شکل جیب مهم است و موقعیت و مکان قرار گرفتن پروتز سینه ی درون جیب دقیقا کنترل می شود.

یک روش دیگر برش پوست تیره تر اطراف لبه و کناره ی نوک سینه میباشد که در اطراف و دور لبه ی آن ایجاد می شود. اشکال این برش این است که توسط هیچ چین پوشیده و مخفی نمی شود و جای زخم ایجاد شده ممکن است ایجاد اختلال در شیر دادن بکند.

روش سوم برشی است که روی یکی از خطوط چین زیر بغل ایجاد می شود؛این برش کمتر استفاده می شود چون پیدا کردن مکان مناسب برای پروتز سینه در بعضی بیماران سخت تر است و ممکن است در آینده مشکلی بوجود آید و به یک برش اضافی روی سینه احتیاج باشد.

اگرچه بعضی بیماران فکر می کنند که این روش کمتر از همه قابل رؤیت است، ولی در حقیقت این موضوع همیشه صدق نمی کند، مخصوصا وقتی لباس بدون آستین پوشیده باشید ناحیه ی زیر بغل مشخص است.

به خاطر داشته باشید که جای زخم همیشه وجود خواهد داشت و این ارتباطی به محل برش ندارد. به طور نرمال جای زخم ها کاملا و به خوبی بهبود پیدا کرده و به مرور زمان کمتر قابل رؤیت خواهند شد اگرچه هیچ جراحی نهایتا نمی تواند ظاهر هیچ زخم بخصوص را پیش بینی کند.

پروتز سینه را کجا قرار می دهند؟ جلو یا پشت ماهیچه سینه ؟

دو مکان یا دو نوع جیب ایجاد شده برای قرار گرفتن پروتز وجود دارد : زیر غده ای در جلوی ماهیچه ی سینه و زیر ماهیچه . ماهیچه ی سینه ای ماهیچه ای از قفسه ی سینه است که معمولا در بدنسازان رشد می کند.

در انگلستان مکان زیر غده ای رایج ترین مکان مورد استفاده می باشد. اشکال این است که شکل ظاهری و نمای بیرونی سینه ی کاشته شده در زنان لاغر چشمگیرتر است.

در این موارد هر کسی می تواند ظاهر سینه ها را روی قفسه ی سینه تشخیص دهد در این موارد به شما توصیه می شود که پروتز را به صورت زیر ماهیچه ای بگذارید.

اگرچه بعضی انواع پروتز وجود دارد که برای روش زیر غده ای مناسب تر هستند. این زنان معمولا سینه های اصلی شان زمانی بزرگتر از زمان حالشان بوده است.

وقتی کاهش حجم بسیار زیادی در سینه ی اصلی وجود داشته است و در اندازه ی پوست پوشیده شده در اطراف بافت سینه میزان کمی جمع شدگی و افت وجود دارد، پس شکلی ایجاد می شود “کیف خالی” نامیده می شود.

تحت این شرایط گاهی اوقات بهتر است که پروتز در موقعیت زیر غده ای قرار بگیرد تا بتواند پوستی که سینه ی اصلی را پوشانده، پر کنند.

در مواردی که پوشش پوستی کشیده می شود و نوک سینه تا،تای زیر سینه پائین می آید، لازم است تا دوباره نوک سینه را بالا آورده و پوست پوششی را بالا آوردن کوچک کنند. این حالت نیز در زمان مشاوره مشخص می شود.

 

دومین مکان، مکان زیر ماهیچه ای بین ماهیچه ی دیواره ی قفسه ی سینه و خود قفسه ی سینه می باشد.

مکان زیر ماهیچه ای پوشش زیاد پروتز را افزایش می دهد، پوشش و پوشیدگی شکل و ظاهر پروتز سینه را نیز زیاد می کند.

این مکان مخصوصا در زنانی که بافت سینه ی بسیار کمی دارندو یا اصلا ندارند، بسیار مفید است. با ایجاد پوشش زیاد در این شرایط نهایتا بعضی عوارض نامساعد که روی ظاهر سینه وجود دارد و در بالا توضیح داده شد کاهش می یابد.

مزیت دیگر این است در این حالت مامو گرافی با کیفیت بهتری انجام می شود. اشکال آن این است که ممکن است درد یا ناراحتی بیشتری بعد از عمل داشته باشید و پروتز سینه با حرکات معین ماهیچه حرکت میکند.

تصمیم در مورد اینکه چه مکانی برای گذاشتن پروتز متناسب اسب ، در زمان مشاوره مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

چه نوع داروی بیهوشی مورد استفاده قرار می گیرد و چه مدت عمل جراحی طول می کشد؟

عمل جراحی تحت بیهوشی عمومی انجام می شود و معمولا نیاز است که تمام شب در بیمارستان بمانید. این فرایند تقریبا یک ساعت به طول می انجامد.

آیا این عمل دردناک است؟

درد در طی عمل جراحی بزرگ کردن سینه تا حدی وجود دارد. همیشه تعیین درد برای هر شخص مشکل است.

در حالی که بعضی خانم ها این فرایند را دردناک می دانند، دیگران گفته اند که بعد از عمل جراحی درد بسیار کمی داشته اند.

مکان قرار دادن پروتز سینه در پشت ماهیچه ی سینه ای همراه با درد بیشتری است چون باید مقداری از ماهیچه بریده شود تا فضایی برای گذاشتن پروتز سینه باز شود.

منصفانه است که گفته شود که بیشتر زنان میزان معتدلی درد برای پنج روز اول دارند که نیاز به مسکن خواهند داشت.

اگرچه بعد از یک هفته بیشتر زنان گفته اند بهبود قابل توجهی در علائم و نشانه ها دارند و در حقیقت با هر نوع مسکن معمولی آن ها را از بین برده اند.

بعد از عمل جراحی چه اتفاقی می افتد؟

سینه های شما تا حدودی ورم کرده و بعد از عمل جراحی کبود می شوند. این حالت معمولا دوتا سه هفته بعد از بین می رود.

گاهی اوقات ورم دو سینه ممکن است با هم متفاوت باشد. این حالت نرمال و عادی است و به مرور زمان بر طرف می شود اگرچه اگر تفاوت زیادی بین سینه ی دو طرف وجود دارد، باید با پزشک تماس بگیرید.

بعد از بزرگ کردن سینه ممکن است به نظر برسد که سینه خیلی در بالا قرار دارد این حالت نیز عادی است.

در طی دو ماه اول بعد از عمل جراحی پروتز کم کم پائین آمده و نسبت به اثرات جاذبه ی زمین جای خود را پیدا کرده و به حالت طببیعی باز می گردد.

اگر یک طرف سریعتر از طرف دیگر پائین آمد نیاز نیست که نگران شوید، چون این حالت بعضی اوقات رخ می دهد.

بدنبال عمل جراحی شما باید بانداژ مناسبی داشته باشید و لازم است که به مدت دو هفته مکان عمل را خشک نگه دارید.

بعد از دوهفته پانسمان شما بر داشته خواهد شد و زخم بررسی و باز بینی شده و کمی تمیز می شود. اکثرا بخیه ای برای کشیدن وجود ندارد، چون اغلب داخلی و جذب شدنی هستند.همیشه به خاطر داشته باشید که دستور العملهای بعد از عمل جراحی را بخوانید و رعایت کنید .

بعد از عمل باید چه نوع عوارضی را انتظار داسته باشم؟

تغییر احساس در نوک سینه و حس خود سینه، ممکن است اتفاق اقتد. بعضی بیماران کاملا حس سینه شان از بین میرود،دیگران فقط کمی کاهش در حس سینه هایشان را گزارش کرده اند و بعضی حتی افزایش حس سینه را گزارش کرده اند.

در اکثر موارد تغییر احساس سینه موقتی می باشد و به زودی از بین می رود و بهبود می یابد. دوره کامل بهبودی و درمان گاهی تا هجده ماه به طول می انجامد .

اگرچه در تعداد بسیار کمی از بیماران از دست رفتن دائم احساس نیز ممکن است رخ دهد.

به دنبال انجام این عمل شیر دادن با سینه امکان پذیر است و شما قادر به تولید شیر کافی خواهید بود.

شما باید بدانید که به طور طبیعی همه ی خانم ها نمی توانند به طور رضایتبخشی شیر بدهند، چه پروتز داشته باشند چه نداشته باشند.

حاملگی: اگر شما بعد از عمل جراحی تان حامله شوید بافت های سینه ی شما بزرگ شده و پوست نیز متعاقبا کشیده می شود.

همچنین هنگام حاملگی و همراه با آن اگر شیر دادن را متوقف کنید بافت سینه ی شما کوچک و جمع خواهد شد.

پیش بینی اینکه چه میزان این تغییرات رخ خواهد داد غیر ممکن است ولی حجم پروتز سینه در طی این عملیات به همان اندازه باقی خواهد ماند.

چین خوردگی یا چروک شدن پوست روی پروتز ممکن است در زنانی که بافت سینه کمی دارند یا اصلا ندارند رخ دهد .

پروتز های سینه ی هیدروژلی که برششان نسبت به پروتز های سینه ی سیلیکونی کمی بلندتر است بیشتر دچار این حالت می شوند.

این حالت هیچ مشکل پزشکی به خودی خود ندارد اما از نظر زیبایی نامطلوب است.

این حالت می تواند در هر قسمتی از سینه رخ دهد. به منظور به حداقل رساندن این عارضه در زمان مشاوره به شما توصیه می شود که بهترین مکان گذاشتن پروتز همان موقعیت زیر ماهیچه ای است .

خاطر نشان می گردد که احتمال رخ دادن چین و چروک خوردگی حتی وقتی احتیاط های لازم انجام شود وجود دارد و گاهی از بین بردنشان مشکل و حتی بعضی اوقات غیر ممکن است.

در زنان لاغر بعد از عمل جراحی بزرگ کردن سینه، پروتز لمس می گردد در این موقعیت ها پروتز های سینه بیشتر در قسمت پائین سینه نزدیک به تای سینه احساس میشوند.

این حالت هم هیچ چاره ی پزشکی ندارد، اگرچه زنانی که این نکته را به خاطر نداشته باشند ممکن است ناگهان نگران شوند که ممکن است در سینه شان غده ای ایجاد شده باشد.

در هر حالتی که عدم اطمینانی در این مورد وجود دارد همیشه بهتر است با جراحتان تماس بگیرید تا او سینه تان را معاینه کند.

هیچ نوع احتمال ترکیدن یا از هم باز شدن پروتزهای سینه هنگام مسافرت با هواپیما، شناکردن، شیرجه زدن و غیره وجود ندارد.

جای زخم ها به چه شکل هستند؟

ایجاد جای زخم پس از اعمال جراحی یک عارضه نیست بلکه یک رویداد بعد از عمل محسوب می شود.

خوشبختانه جای زخم ها در عمل بزرگ کردن سینه کوتاه بوده و حدود ۴ سانتیمتر طول دارند.

شما باید همیشه انتظار داشته باشید که جای زخم ها در ابتدا قرمز،ملتهب، قلمبه و حتی دارای خارش باشند که به مرور زمان کمرنگ شده و صاف می شوند.

این یک حالت عادی در فرایند التیام و جوش خوردن زخم می باشد. اگرچه مهم است به خاطر بسپارید که ترمیم کامل و التیام زخم ممکن است حدود دوسال طول بکشد.

برای تسریع و تسهیل فرآیند درمان ماساژ روزانه ی جای زخم در طی این دوره ی زمانی توصیه می شود.

اگرچه شما باید بدانید که هیچ پزشک مسئولی در موقعیتی قرار ندارد که بتواند پیش بینی کند که هر نوع جای زخمی چگونه به نظر خواهد رسید. البته همانطور که گفته شد جای زخم ها کمرنگ شده و به مرور زمان بهبود می یابند.

چه چیزی ممکن است اشتباه شود؟

تمام عمل های جراحی ممکن است با بعضی خطرات و عدم اطمینان همراه باشند.

وقتی یک عمل بزرگ کردن سینه توسط یک جراح پلاستیک خبره انجام می شود، اشکالات و خطرات معمولا کم و نادر هستند.

با این وجود افراد آناتومی بدنشان، عکس العملهای فیزیکی شان و توانایی التیام یافتن وجوش خوردن زخم هایشان بسیار با یکدیگر فرق دارد و نتیجه ی نهایی هرگز به طور کامل قابل پیش بینی نیست.

این اشکالات عبارتند از : عفونت، خون مردگی و سیاه شدن پوست.

عفونت می تواند علی رغم تزریق روزانه و منظم آنتی بیوتیک ها در زمان عمل جراحی همچنین بعد از عمل جراحی، نیز پیش می آید.

احتمال رخ دادن آن یک درصد می باشد .علائمی مانند درد، قرمزی، ورم کردگی با تب که بدنبال عمل بزرگ کردن سینه پیش می آید باید بلافاصله به بیمارستان گزارش شود.

عفونت اگر گزارش نشود به راحتی می تواند موفقیت هر عمل جراحی را به خطر بیندازد.

اگر عفونت جدی بود و به آنتی بیوتیک ها جواب نداد، ممکن است لازم شود پروتز سینه بیرون آورده شده و تا زمانی که عفونت کاملا پاک نشده است نباید مجددا گذاشته شود.

خونریزی ناشی از تراوش در رگ خونی باعث ایجاد ورم و کبودی سینه می شود.

اگر مقدار آن کم باشد بدن به مرور زمان قادر به جذب آن خواهد بود.اگر مقدار آن قابل توجه بود که خونمردگی نامیده می شودو (۱%) ممکن است که لازم شود آن را تخلیه کنند.

وقتی خون کافی برای پوست فراهم نشود، سیاه شدن پوست یا تخریب پوست رخ می دهد.

اگر جراح پروتز سینه را بسیار بزرگتر از جیب ایجاد شده انتخاب کند این امر رخ می دهد. این حالت بسیار نادر است.

منقبض شدن کپسول

این مهمترین و رایجترین اشکالی است که در پروتز پیش می آید. یک کپسول ، یک لایه از بافت زخم است که معمولا در اطراف هر ماده ی مصنوعی قرار گرفته در بدن ایجاد می شود.

این پاسخ طبیعی بدن به یک ماده ی خارجی است. بیشتر اوقات این کپسول بسیار نرم است بطوریکه تقریبا غیر قابل تشخیص است و بنابر این به هر حال تأثیری روی پروتز سینه نمی گذارد.

منقبض شدن کپسولی یا سفت شدن وقتی رخ می دهد که یک لایه از بافت زخم در اطراف پروتز سینه جمع می شود و آن را فشار می دهد به طوریکه سینه شروع به سفت شدن می کند و یا در بعضی موارد کاملا سفت می شود.

یبشتر انقباض های کپسولی امروزه در پروتز های سینه ی سیلیکونی با پوسته ی نرم که سال ها قبل گذاشته شده اند رخ می دهد.

میزان انقباض کپسولی در کذشته (۳۰%_۳۵%) بوده است.

با پیدایش پروتز های سینه با پوشش وپوسته ی بافت دار مشکل انقباض کپسولی به میزان قابل توجهی کاهش یافته و در حال حاضر میزان آن بین (%۶_۸%)است .

دلیل ایجاد انقباض کپسولی کاملا مشخص نیست اما به نظر می رسد که چند عامل باشد.

مهم است تشخیص داده شود که درجات مختلفی از انقباض وجود دارد و بیشتر مواقع تنها میزان کم و ملایمی ایجاد می شود.

اگر چه در تعداد بسیار کمی از آن ها هم ممکن است این سفت شدگی آنقدر شدید باشد که برای آن ها ایجاد مزاحمت و اذیت کند، حتی ممکن است که دردناک شده و ممکن است باعث انحراف سینه از حالت عادی شود.

این حالت ممکن است در یکی یا در هر دو سینه رخ دهد و در هر طرف میزان سفت شدگی متفاوت باشد.

این حالت ممکن است در هر زمانی رخ دهد حتی سال ها بعد از عمل، اگرچه بیشترین احتمال رخ دادن آن در سه سال اول بعد از عمل جراحی می باشد.

متأسفانه در حال حاضر در صورتی که انقباض کپسولی رخ دهد هیچ راه مؤثری برای جلوگیری از ایجاد انقباض کپسولی وجود ندارد.

اگرچه همانطور که قبلا گفته شد،این حالت خودش خطری در سلامت شخص ندارد غیر از اینکه ممکن است مانع از ماموگرافی شود.

دو روش برای کاهش یا کم کردن سفتی یک انقباض وجود دارد:

این دو روش عبارتند از :کپسولوتومی بسته و باز.

در کپسولوتومی بسته، پروتز سفت شده به صورت دستی از بیرون فشرده می شود و کوشیده می شود تا پوشش زخم پاره شده یا ترک بخورد، وقتی کار به طور رضایتبخش انجام شود نتیجه فوری بوده و سینه بلافاصله احساس نرمی می کند. البته مقاومت پوشش زخم در برابر پاره شدن از فردی تا فرد دیگر فرق می کند.

در بعضی ها پاره شدگی ها به راحتی رخ می دهند اما در بعضی دیگر جای زخم آنقدر سفت است که نمی تواند پاره شود که نتیجه ی آن ظاهری زشت و بد منظره خواهد بود.

کپسولوتومی بسته همچنین ممکن است باعث ایجاد کبودی، خونریزی یا حتی پارگی خود پروتز سینه بشود.

اگر پارگی رخ داد نیاز می شود که شما عمل جراحی کرده و پروتز سینه ی پاره شده را برداشته و پروتز دیگری جایگزین آن کنید.

به خاطر وجود این نتایج و پیامد های غیر قابل پیش بینی کپسولوتومی بسته کمتر انجام می شود.

کپسولوتومی با روش دیگری است که کنترل شده تر می باشد ترجیحا مورد استفاده قرار می گیرد .این روش تحت تحت بیهوشی عمومی انجام می شود.

در این فرایند برش قدیمی مجددا باز می شود و کپسول ضخیم شده برداشته شده یا شل می شود.

سپس پروتز سینه دوباره در جای خود قرار می گیرد متأسفانه حتی بعد از انجام یک کپسولوتومی رضایتبخش و موفق همیشه امکان سفت شدن مجدد وجود دارد .

چه مدت طول می کشد تا من به حالت عادی باز گردم؟

اگرچه میتوانید به نرمی راه بروید و کارهای بسیار سبک را از روز بعد از عمل انجام بدهید، لطفا در ۷ تا ۱۰ روز اول از انجام هر گونه کارهای کشیدنی یا بلند کردنی بپرهیزید.

بسته به شغل بسیاری از زنان بعد از این مدت زمان میتوانند به سر کار خود بر گردند.

مشخصا اگر کار شما شامل کارهای کششی و بلند کردنی است توصیه میشود ۱۰ روز دیگر از کار کردن بپرهزید.

شما معمولا می توانید تمرینات سبک دست و پا ها را بعد از سه هفته شروع کنید تمرینات بازوها وشانه ها و شنا کردن را میتوانید بعد از ۶ هفته شروع کنید؛ وقتی تمرین و ورزش میکنید یک سینه بند ورزشی خوب بپوشید.

رانندگی کردن بعد از یک هفته مجاز است. فعالیت جنسی بعد از حدود ۴ هفته میتواند شروع شود؛ اگرچه در این مرحله هم فقط لمس آرام سینه ها توصیه میشود. (لمس کردن و دست زدن محکم تر سینه ها بعد از دو ماه امکان پذیر است.)

خلاصه

احتمال این که شما بعد از انحام عمل جراحی تان خوشحال و راضی باشید بسیار زیاد است.

بسیاری از بیماران مزایا و فواید این نوع عمل جراحی را می دانند. اگرچه علی رغم اطمینان و دلگرمی که توسط جراحان پلاستیک کار آمد و ماهرارائه شده است بسیاری از زنان هنوز در مورد سالم بودن پروتز ها ی سیلیکونی و به طور کلی سایر پروتز ها ی سینه اطمینان ندارند.

اگر شما می خواهید که این عمل را انجام دهید چاره ی دیگری ندارید یا اینکه این عمل را انجام ندهید و نهایتا پروتز سینه ای را انتخاب کنید که احساس بهتری نسبت به آن دارید.

اگر تصمیم دارید که ادامه دهید تصمیم در مورد این که چه نوع پروتز سینه ای را مورد استفاده قرار بدهید به عهده ی شما است.

یک جراح فقط می تواند به شما اطلاعات بدهد و به شما توصیه کند که با چه نوع پروتزسینه ای احساس بهتری خواهید داشت.

متأسفانه یک پروتز سینه ی کامل و بدون نقص هنوز ساخته نشده است و همانطور که توضیح داده شد چند نقص و عیب همراه با تمام پروتز های سینه وجود دارد .

بنابراین یک شخص باید سعی کند تمام این موارد را در برابر فوایدش از طریق بررسی هر نوع مدرکی به طریق عقلانی و بی طرفانه متوازن و متعادل کند.

بیماران هرگز نباید به خودشان اجازه دهند که توسط هر نوع گزافه پردازی رسانه ای یا شایعات تحت تأثیر قرار بگیرند.