پارسی طب مجله سلامت جسم و روان
ناباروری در تهران بسیار بالاست
دکتر آخوندی، رئیس پژوهشگاه ابن‌سینا از وجود ۲ تا ۵/۲ میلیون زوج نابارور در کشور خبر داد که از این بین ۱۵۰ تا ۲۰۰ هزار زوج به درمان‌های سالانه ناباروری نیاز دارند.
وی تاکید کرد: درمان ناباروری به واسطه پایین بودن میزان موفقیت، حتی در شرایط طبیعی مستلزم تکرار است.
وی با استناد به آمارهای سازمان بهداشت جهانی در رابطه با میزان ناباروری در جهان گفت: میزان ناباروری در جهان حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد گزارش شده است. این در حالی است که در ایران این آمارها بیش از ۲۰ درصد است. در تهران میزان ناباروری حدود ۲۱ درصد و در گزارش‌های دیگر حدود ۲۶ درصد ثبت شده است که این مقدار از معدل جهانی بسیار بالاتر است.
دکتر آخوندی ادامه داد: در حال حاضر مراکز درمان ناباروری باید حدود ۳۰ هزار دوره ی درمان ناباروری را در سال پوشش دهند. بر این اساس گسترش مراکز درمان ناباروری نیاز است. همچنین باید شرایطی فراهم شود که همه بتوانند از پیشرفت‌های به‌وجود آمده در درمان ناباروری بهره‌مند شوند.
یک زوج درصورت مواجهه با مشکل ناباروری اگر از مراکز درمانی فوق تخصصی و امکان تشخیص و درمان صحیح اطلاع نداشته باشد به تخصص‌های مختلف و پراکنده مراجعه می‌کند. به این ترتیب دستکاری‌های غیرضروری، داروها و جراحی‌های غیرصحیح انجام شده و امیدهای واهی به زوج‌ها داده می‌شود. این عوامل، هزینه‌های گزافی را از جهت مالی، روانی و همچنین تاخیر در جهت تولیدمثل برای زوج به همراه دارد.
دکتر آخوندی در ادامه اضافه کرد: هزینه‌هایی که در خارج از مراکز درمان ناباروری انجام می‌شود، به‌عنوان هزینه‌های روتین هر فرد در نظر گرفته می شود و تحت پوشش بیمه قرار نمی‌گیرد.
به این ترتیب از آنجا که زوجین هزینه‌های درمان ناباروری را ندارند به پزشکان متفرقه مراجعه می‌کنند و عدم‌تامین این هزینه‌ها به راه حل‌های سنتی، گیاهی و راه حل‌های غیردرمانی مانند تعدد زوجین، طلاق و … منجر می‌شود.
دکتر آخوندی اذعان کرد: با افزایش سن، میزان باروری زنان کاهش می‌یابد. به‌ویژه از سنین ۳۵ سال به بالا احتمال بروز نقایص ژنتیک در فرزند حاصل نیز بسیار بالاتر است. لقاح خارج رحمی در سنین بالا نیز نتیجه کمتری خواهد داشت.
علاوه بر آن در سنین بالا به‌دلیل استفاده از روش های جدید، هزینه‌های مضاعفی به‌منظور حصول اطمینان از سلامت جنین به زوجین تحمیل می‌شود.
حاملگی‌های چند قلویی هم علاوه بر تحمیل هزینه‌های گزاف به زوجین، هزینه‌های زیادی را برای نظام درمانی کشور به‌دنبال دارد. این در حالی است که امکان سقط جنین نیز وجود دارد.
دکتر آخوندی با بیان اینکه به یک زن هنگامی عنوان نابارور داده می‌شود که یک سال به‌طور مرتب از ارتباط جنسی آنها برای داشتن فرزند گذشته باشد؛ خاطرنشان ساخت: پیشرفت‌های فناوری درمان ناباروری به‌طور عادلانه برای همه مردم و در اختیار آنها قرار نگرفته است.
اگرچه تعدادی از زوج‌های نابارور، با سخت‌ترین شرایط به سمت درمان‌های ناباروری پیش می‌روند، ولی درمان به واسطه پایین بودن میزان موفقیت، حتی در شرایط طبیعی مستلزم تکرار است.
دکتر آخوندی بیان کرد: از آنجا که در لقاح خارج رحمی ۳ جنین منتقل می‌شود، درصد موفقیت بسیار بالاتر است. در شرایط عادی برای هر جنین حدود ۱۰ تا ۱۲ درصد شانس موفقیت در نظر گرفته می‌شود. در صورتی که سه بار لقاح خارج رحمی صورت گیرد، ۲۰ تا ۳۰ درصد شانس موفقیت ناشی از درمان وجود دارد. بنابراین درمان‌های ناباروری لازم است تکرار شوند؛ بر این اساس با توجه به محدودیت ظرفیت مراکز درمان ناباروری و همچنین هزینه‌های آن، تعداد افرادی که بتوانند از این امکانات استفاده کنند، زیاد نیست.
در رابطه با مشکلات اخلاقی و شرعی تولید مثل مانند اهدای جنین، رحم جایگزین، اهدای گامت و غیره حرکت‌های راهگشایی به سمت قانونمندی نیز اقدامات مورد نیاز انجام شده است.
