حملات ترس : بخش دوم – علل و روش های درمانی

علل بروز حملات و اختلالات ترس:

اگرچه علل دقیق بروز حملات و اختلالات ترس هنوز کاملا مشخص نیست، اما بررسی دقیق تر نشان می دهد که ریشه آن به زندگی شخصی و خانوادگی افراد بر می گردد. همچنین مطالعات حاکی از وجود شواهدی بین تغییر مرحله زندگی (مثلا فارغ التحصیل شدن از دانشگاه و وارد بازار کار شدن، ازدواج کردن، بچه دار شدن و غیره) و بروز حملات ترس است. از طرف دیگر استرس های شدید مانند مرگ یا از دست دادن کسی که دوستش دارید، طلاق و بیکار شدن نیز می تواند سبب بروز حملات ترس شود. حملات ترس همچنین به شرایط پزشکی و فیزیکی فرد بستگی دارد.

 اگر شما از علائم حملات ترس رنج می برید بهتر است ابتدا با پزشک خود مشورت کنید و از عدم وجود موارد زیر اطمینان حاصل کنید:

• مشکل قلبی نداشته باشید؛
• پرکاری تیروئید؛
• کاهش قند خون؛
• مصرف از محرک ها (آمفتامین، کوکائین و کافئین)؛
• مصرف داروها

درمان حملات و اختلالات ترس:

حملات و اختلالات ترس شرایط قابل درمانی هستند که با راهکارهای روان درمانی می توان آن را درمان کرد.

• درمان شناختی رفتاری:

  این نوع درمان به طور کلی موثرترین شکل درمان حملات ترس و اختلالات ترس است. این نوع روش درمانی متمرکز بر الگوهای تفکر و رفتار است که در برخی موارد، عوامل بروز حملات ترس را تحریک می کنند و از طریق شناخت عوامل بروز به درمان بیماری ها می پردازند. این نوع درمان به شما کمک می کند که نگاه واقع بینانه تری به ترس داشته باشید. زمانی که به احتمال بروز حملات ترس فکر می کنید، باید با خودتان بیاندیشید که این اتفاق آنقدر هم که شما فکر می کنید، فاجعه آمیز نیست، در این صورت پس از اتمام دوره درمانی حس ترس کاهش خواهد یافت.

•  قرار گرفتن در معرض عواملی که باعث ترس می شوند:

  در این نوع درمان، بیمار با عوامل ترس در یک محیط کنترل شده و ایمن مواجه می شود و به او فرصت داده می شود که راه هایی را برای غلبه بر آن یاد بگیرد. در حین این نوع درمان ممکن است از بیمار خواسته شود که کاری انجام دهد و یا تنفس خود را حفظ کند. این تمرینات باعت بروز احساساتی مانند ترس خواهد شد. قرار گرفتن در معرض ترس سبب می شود که ترس کمتری از مواجهه یا تاثیر عوامل خارجی داشته باشید. در این نوع درمان، بیمار باید با شرایط ترس مواجه شود تا زمانی که استرس شروع شود و از بین برود. در خلال این تجربه بیمار یاد می گیرد که شرایطی که از آن می ترسید صدمه زننده نیست.

• درمان دارویی:

  داروها می توانند برای درمان، کنترل یا کاهش برخی از علائم اختلال ترس استفاده شود. اما به هر حال این موضوع مشکل ترس را پایه ای حل نمی کند. داروها باید در شرایط خیلی حاد استفاده شوند و زمانی خیلی موثرتر هستند که با سایر درمان ها هماهنگ شوند.

داروهای مورد استفاده برای حملات ترس عبارت اند از:

• داروهای ضد افسردگی؛
• بنزودیازپین ها (ضد اضطراب)؛

پزشکان گاهی برای تسکین علائم حملات ترس این داروها را تجویز می کنند ولی باید توجه داشت که این داروها اعتیادآور هستند و بنابراین باید این قبیل داروها را با احتیاط زیادی مصرف کرد.

• راهکارهای فردی برای غلبه بر اختلالات و حملات ترس:

  علاوه بر روش های درمانی که وجود دارد شما به عنوان یک بیمار می توانید با درنظر گرفتن برخی موارد به خودتان کمک کنید.

• راجع به ترس و اضطراب بیشتر مطالعه کنید. در این صورت شما یاد می گیرید که برخی عواطف و احساسات شما زمانی که وحشت زده می شوید، طبیعی است و قرار نیست اتفاق خاصی بیافتد.
• از کافئین، الکل و سیگار دوری کنید؛ همه این موارد می توانند برای تحریک حملات ترس موثر باشند.
• در استفاده از داروهای حاوی محرک ها مانند قرص های رژیمی و داروهای هوشیار کننده محتاط باشید.
• یاد بگیرید تنفس خود را کنترل کنید؛ تنفس عمیق در حین حمله ترس احساس سبکی می دهد.
• اگر شما بتوانید تنفس خود را کنترل کنید شما می توانید احساسات و ترس خود را نیز تعدیل کنید.
• تکنیک های ریلکس کردن بدن را امتحان کنید، زمانی از روز را به فعالیت های مدیتیشن و یوگا اختصاص دهید.
• ملاقات حضوری با اعضای خانواده و دوستان؛ اضطراب زمانی افزایش می یابد که شما حس طرد شدن و جدا بودن مکرر از خوانواده و دوستان خود داشته باشید. بنابراین ملاقات حضوری با کسانی که دوستشان دارید می تواند در تسکین حملات ترس بسیار موثر باشد.
• همواره ورزش کنید. ورزش یک تسکین دهنده طبیعی اضطراب است. بنابراین سعی کنید روزی حداقل ۳۰ دقیقه ورزش کنید. ورزش های هوازی که نیاز به حرکت دست و پا دارد مثل راه رفتن، دویدن، شنا کردن یا رقصیدن می تواند خیلی موثر باشد.
• به اندازه کافی بخوابید؛ خواب ناکافی و یا بی کیفیت می تواند سبب بروز اضطراب شود. بنابراین سعی کنید در یک شبانه روز ۷-۹ ساعت خواب با کیفیت داشته باشید.