برای معرفی طبع و مزاج، ابتدا مسائل مقدماتی را باید بررسی کنیم. میدانیم که درجه حرارت در بدن انسان و حیوانات خون گرم ثابت است. این ثبات درجه حرارت، از تعادل و توازن بین تولید و اتلاف حرارت در بدن ایجاد میشود. بدین معنی که در اثر فعل و انفعالات شیمیایی، در بدن حرارت ایجاد شده و درنتیجه بدن گرم میشود و در اثر عوامل فیزیکی همانند عرق کردن و عوامل محیطی بدن حرارت خود را از دست میدهد. این دو عامل شیمیایی و فیزیکی دایماً موجب اختلال در حرارت بدن میگردند. آنچه که موجب تعادل حرارت در بدن میگردد دستگاه تنظیم حرارتی است که متشکل از سیستم دستگاه عصبی و غدد مترشحه ی داخلی است. یعنی دستگاه عصبی و غدد مترشحهی داخلی موجب ایجاد تعادل حرارت در بدن میگردند.
محتوای مقاله (با استفاده از این لیست به موضوع مورد نظر دسترسی سریعتر دارید)
منابع ایجاد حرارت به ترتیب اهمیت کدامند؟
- فعالیت عضلانی (ورزش)
- تونوس عضلانی
- عمل دینامیک ناشی از مواد غذایی
- تغییرات متابولیسم بازال
موارد اول و دوم تولید حرارت در بدن بهعلت سوخت و سازهای شدید کاملاً مشهود است. مبحث دینامیک ناشی از مواد غذایی در بحث گرمی و سردی غذاها گفته خواهد شد. اما نشانه این طبع گرم و سرد حول محور این متابولیسم بازال میچرخد.
متابولیسم بازال چیست؟
به حداقل میزان انرژی لازم که یک انسان برای زنده ماندن و تأمین انرژی جهت کار قلب، عضلات تنفسی، غدد و سلولها در حالت استراحت کامل نیاز دارد متابولیسم بازال میگویند که بهطور متوسط ۱۶۰۰ تا ۱۷۰۰ کالری بزرگ در ۲۴ ساعت است.
تأمین این حداقل که بدون وجود و دخالت سایر عوامل ایجاد حرارت (سه مورد اول) است به عهده غدد مترشحه داخلی همچون تیرویید، سورنال، هیپوفیز، لوزالمعده، تیموس و غیره است.
بعضی افراد به طور طبیعی دچار پرکاری تیرویید و سایر غدد مترشحه داخلی هستند که موجب افزایش این حداقل انرژی (متابولیسم بازال) میشود یعنی دچار پرکاری تیرویید هستند، لذا به هنگام لمس دستشان احساس گرمی میشود. از نظر طب قدیم این افراد دارای طبع گرم هستند.
برعکس وقتی که غدد مترشحه داخلی دچار کمکاری و بیکفایتی گردند متابولیسم بازال پایین آمده و احساس سردی در وجودشان به هنگام لمس حس میشود که از نظر طب قدیم این افراد دارای طبع سرد هستند.
کشف این راز در طب قدیم ناشی از سالها تجربه و مشاهده افراد و بیماران بوده است. پس از این گرمی و سردی طبع مشخص شد. پس کسی طبعش گرم است که متابولیسم بازال وی از حد معمول و متوسط بالاتر باشد و کسی طبعش سرد است که متابولیسم بازال وی از حد متوسط و معمول کمتر باشد.
شناخت طبع
اگر هر انسانی بر طبق طبیعت و مزاج خویش غذا میل کند، کمتر بیماری به سراغ او خواهد آمد. شناخت طبع بر هر فردی لازم و ضروری است و از طریق آن میتوان بسیاری از مشکلات که معمولاً برای انسان پیش میآید پیشگیری کرد.
اصولا کودکانی که متولد میشوند، طبع خود را از پدر و یا مادر خویش به ارث میبرند و تا آخر عمر با آنان خواهد بود و هیچگاه تغییر نمی کند. انسان با شناخت این موضوع و با رعایت تغذیه و خوراک مناسب میتواند تا حدود زیادی خود را بیمه نماید و از بسیاری بیماریها مصون بماند.
طبع یا ماهیت بدن هر کسی همان طور که بیان شد ارثی است و امور ارثی به عوامل زیادی از جمله: محیط، آب و هوا، تغذیه، نوع زندگی و شرایط محیط زیست بستگی دارد.
انسانها از نظر طبع به سه گروه عمده تقسیم میشوند که عبارتند از:
- افراد دارای طبع گرم
- افراد دارای طبع سرد
- افراد دارای طبع معتدل
افراد دارای طبع گرم
این افراد به طور معمول دارای بدنی گرم هستند و با خوردن غذاهای گرمی بخش دچار مشکل میشوند، صورت آنها جوش میزند و بدنشان داغ میشود، گه گاه دچار خارش پوست میشوند، پوست سرشان تولید شوره میکند و دچار عطش میشوند. دمای بدنشان نسبت به سایر افراد بیشتر است، معمولاً حدود نیم تا یک درجه تب دارند و زود عصبی میشوند ولی در مجموع، خونگرم و خوش برخورد هستند. تعداد افراد دارای طبع گرم نسبت به افراد دارای طبع سرد کمتر است.
افراد دارای طبع سرد
اکثریت مردم جهان از طبع سرد برخوردار هستند. این افراد معمولاً دارای پوست سفید هستند و یکی از علتهای مهم آن، فعال بودن بلغم سیستم یا لنفاتیک است. این افراد میل زیادی به لبنیات، به خصوص ماست دارند و زودتر از بقیه دچار بیماری نقرس و رماتیسم میشوند، پر خواب هستند و به راحتی نمیتوانند از رختخواب جدا شوند، غذایشان دیر هضم میشود، عموماً سست هستند و شاداب نیستند، استعداد چاقی در آنان زیاد است، موی سرشان زودتر از موعد مقرر سفید میشود و میریزد، معمولاً انسانهای خوشگذرانی هستند و دیرتر از بقیه عصبی میشوند. افرادی که از طبع سرد برخوردارند اگر رعایت حال خود را نکنند زودتر از دیگران دچار بیماریهای صعب العلاج از قبیل بیماری اماس (MS)، بیماری ایالاس (ALS) و پارکینسون میشوند.
افراد دارای طبع معتدل
این افراد معمولاً بین گرم و سرد قرار دارند. تعداد این قبیل افراد در جامعه نسبت به سایر طبعها کم است. چنین افرادی نسبت به غذا حساسیت زیادی نشان نمیدهند و معمولاً هر نوع غذایی با طبع این گونه افراد سازگاری دارد و نسبت به بقیه مردم کمتر دچار بیماری و کسالت میشوند.
اما افرادی که دارای چنین طبعی هستند در دراز مدت دچار بیماریهای سختی میشوند و دلیل آن هم این است که غذا روی چنین افرادی به سرعت تاثیر نمیگذارد و همین امر باعث میشود که سموم به مرور در بدن آنها جمع شود و در دراز مدت تاثیر خود را بگذارد.