آفت عود کننده

آفت زخمهای عود کننده بطور معمول در دوران طفولیت تا بلوغ شروع می شوند و بهبودی آن حدود ۱ تا ۴ هفته طول می کشد.
زخم آفت معمولاً گرد یا بیضی بوده و یک حاشیه قرمز زنگ با مرکز زرد یا خاکستری دارد .

علت واقعی این بیماری هنوز ناشناخته است. سابقه خانوادگی در یک سوم بیماران دیده می شود.
در حدود ۱۰ تا ۲۰ درصد بیماران اختلالاتی مانند کمبود آهن یا فولیک اسید یا ویتامین B۱۲ دارند.
عواملی مانند هیجانات روحی، ضربه، قاعدگی، حساسیتهای غذایی نیز در ایجاد این بیماری مؤثرند.
این بیماری همچنین در ایدز و بندرت در کودکان همراه با گلو درد و تب و در بعضی از بیماریهای دیگر دیده می شود.
با گذشت سن شدت بیماری کاهش و یا بهبود می یابد و تا کنون عامل عفونی برای این بیماری کشف نشده است.

فرم مینور ( کوچک ) که حدود ۸۰ درصد موارد را شامل می شود.
این فرم عمدتاً در گروه سنی ۱۰ تا ۴۰ سال دیده شده و ناراحتی مختصری ایجاد می نماید.
زخمهایی بین ۲ تا ۴ میلیمتر در لبها ، گونه ها ، کف دهان و زیر زبان ایجاد می شود.
این زخمها در لثه ها ، کام و روی زبان شایع نیستند.
تعداد زخمها در یک زمان معمولاً کم بوده و بین ۱ تا ۶ عدد متغیر است.
ضایعات طی ۷ تا ۱۰ روز بهبود یافته ولی با فواصل نامنظمی ممکن است عود کند.
زخمهای معمولاً گرد و یا بیضی بوده ولی ممکن است خطی باشند.
رنگ زخم ابتدا زرد رنگ بوده ولی بتدریج خاکستری می شود. حاشیه زخم ملتهب و قرمز رنگ است و بهبودی بدون جوشگاه صورت می پذیرد.

فرم ماژور ( بزرگ ) حدود ۱۰ درصد موارد را شامل می شود.
این زخمها بزرگتر بوده، عود بیشتری داشته، مدت بیشتری باقی می ماند و از نوع مینور دردناکتر می باشد.
اندازه آنها ممکن است از یک سانتی متر هم بزرگتر شده و در هر جای دهان حتی روی زبان و کام نیز دیده شوند.
تعداد آنها کم ( معمولاً ۱ تا ۶ عدد ) و طی ۱۰ تا ۴۰ روز بهبود می یابند.
بهبودی آنها می تواند با بجا گذاشتن جوشگاه باشد.

این فرم در سنین کمی بالاتر از فرمهای قبلی دیده شده در خانمها شایعتر است.
این فرم بشدت دردناک بوده و آنقدر فواصل عود کم است که زخم تقریباً بطور مداوم وجود دارد.
این فرم با ایجاد تاولهای ریز شروع می شود که سریعاً تبدیل به زخمهای کوچک ( ۲ میلیمتری ) می شوند.
این ضایعات در هر جای دهان ممکن است باشند.
این زخمها بزرگتر شده و به یکدیگر می پیوندند تا یک زخم ‌بزرگ که طی ۱۰ روز یا بیشتر بهبود می یابد تشکیل شود.
بدلیل شباهت ظاهری این فرم آفت به تبخال، فرم شبه تبخال نام گرفته است.

در عمده بیماران بیماری با گذشت عمر بهبود یافته یا دفعات عود کم می شود.
در صورتی که در یک فرد بالغ آفت شروع یا تشدید شود بایستی به یک عامل زمینه ای مشکوک شویم.

ابتدا بایستی بیماریهایی که آفت معمولاً به همراه‌آنها دیده می شود یا عوامل مستعد کننده عمومی برای ایجاد آفت رد شوند.
درمان همیشه رضایت بخش نیست ولی رعایت بهداشت دهان و استفاده از دهان شویه تتراسایکلین، می تواند به بهبودی بیمار کمک نماید.
در صورتی که ارتباط با یک ماده غذایی (مثل گردو و پسته و …) دیده می شود بایستی آن ماده غذایی از رژیم غذایی بیمار حذف شود.

منبع

واحد مرکزی خبر