سنبل الطیب (علف گربه) Valerian
نام علمی valeriana Officinalie
گیاه شناسی
- سنبل الطیب گیاهی است علفی و چند ساله.
- ساقه آن بطور عمودی تا ارتفاع دو متر بالا می رود.
- این گیاه بصورت وحشی در جنگل های کم درخت، در حاشیه جویبارها و گودال ها در بیشتر مناطق آسیا و ایران می روید.
- سنبل الطیب دارای بویی مطبوع است و گربه بوی این گیاه را از فاصل دور تشخیص داده بطرف آن یم رود و در اطراف آن به جست و خیز می پردازد و از بوی آن مست می شود.
- گلهای سنبل الطیب برنگ سفید یا صورتی و بصورت خوشه ای می باشد.
- قسمت مورد استفاده این گیاه ریشه آن است و معمولا از ریشه گیاهی که بیش از سه سال عمر دارد استفاده می شود.
- سنبل الطیب پس از خشک شدن برنگ قهوه ای در می آید . طعم آن تلخ ولی خوشبو و معطر است. عطر آن پس از خشک شدن بیشتر می شود.
خواص داروئی:
ریشه سنبل الطیب از نظرطب قدیم ایران گرم و خشک است، خواص مهم آن به شرح زیر می باشد:
- سنبل الطیب اثر ضد تشنج دارد.
- در رفع ناراحتی های عصبی و هیستری مفید است.
- ضد اسپاسم و آرام بخش است.
- تب بر است.
- در معالجه صرع اثر مفید دارد.
- بیخوابی را درمان می کند.
- ضد کرم معده و روده است.
- گاز معده را از بین می برد.
- ضد هیجان است.
- میگرن را برطرف می کند.
- سنبل الطیب سرددرهای ناشی از سیگار کشیدن و مصرف الکل را رفع می کند.
- برای برطرف کردن دلهره، تشویش و نگرانی مفید است.
- در درمان بیماری مالیخولیا اثر مفید دارد.
- در برطرف کردن درد سیاتیک موثر است.
- درد معده را برطرف می کند.
- سکسکه مداوم را از بین می برد.
- تقویت کننده نیروی جنسی است.
- ترشح ادرار را زیاد می کند.
- درد سینه را برطرف می کند.
- استفراغ را برطرف می کند.
- سنبل الطیب دهان را خوشبو می کند.
- در معالجه مرض قند موثر است.
- گرد سنبل الطیب را روی زخم ها بپاشید التیام یابند..