آسم در کودکان

آسم یک بیماری حساسیتی ( آلرژیک ) است که مجاری هوایی ( برونش ها ) را درگیر می کند. وقتی واکنش های حساسیتی اتفاق می افتند، برونش ها منقبض و تنگ شده توسط ترشحات مخاطی مسدود می شوند. این پدیده ، تنفس را دچار مشکل می کند. حمله آسم می تواند برای یک کودک بسیار ترسناک باشد ؛ زیرا احساس خفگی که در جریان حمله آسم اتفاق می افتد می تواند سبب وحشت کودک شود و این مسئله تنفس را مشکل تر می سازد. عامل ایجاد حساسیت می تواند گرده گل یا گرد و غبار باشد. فشارهای روانی و عاطفی و ورزش نیز می توانند سبب بروز حمله شوند.

آسم معمولاً زیر دو سالگی دیده نمی شود. این بیماری تمایل به تکرار شدن در نسلهای بعد وافراد خانواده دارد و متأسفانه اغلب همراه با سایر اختلالات حساسیتی مانند اگزما و تب یونجه است . به هر حال با بزرگترشدن کودک بیماری وی تخفیف می یابد.

در بسیاری از کودکان زیر یک سال خس خس سینه به علت برونشیولیت است که سبب التهاب مجاری هوایی کوچک می شود. این کودکان الزاماً مبتلا به آسم نیستند و به تدریج که بزرگتر می شوند و مجاری هوایی آنها عریض تر می گردد، خس خس سینه نیز برطرف می شود. دراغلب موارد علت خس خس سینه عفونت است نه حساسیت .

هر چند حملات آسم ترسناک و نگران کننده هستند ، اما با درمان و توصیه های پزشکی رفع شده وعارضه ای برجا نمی گذارند.

علائم احتمالی:

– تنفس مشکل : بازدم مشکل شده وممکن است درهنگام دم عضلات شکم به داخل کشیده شوند؛

– احساس خفگی،

– خس خس سینه ؛

سرفه طولانی مدت؛

– کبود شدن لبها ( سیانوز) که به علت کمبود اکسیژن رخ می دهد.

نخستین اقداماتی که می توانید انجام دهید:

۱- در صورت بروز حمله آسم بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید ؛

۲- اگر حمله هنگامی اتفاق بیفتد که کودک در رختخواب است ، او را بلند کرده و زیر سرش را با چند بالش بالا بیاورید. می توانید کودک را روی یک صندلی نشانده و از جلو او را به لبه میز تکیه بدهید. این کار به کودک کمک می کند تا عمل بازدم را راحت ترانجام دهد؛

۳- سعی کنید آرامش خود را حفظ کنید زیرا اضطراب شما تنها وضعیت کودک را بدتر می کند.

۴- هنگامی که منتظر پزشک هستید سعی کنید توجه کودک را از حمله آسم به چیز دیگری معطوف کنید تا کودک مشکل خود را فراموش کرده و به آن فکرنکند.

اقداماتی که پزشک انجام می دهد :

– پزشک احتمالاً با کمک یک داروی گشاد کننده ی برونش اقدام به درمان حمله آسم می کند. این دارو مستقیماً به وسیله تنفس به داخل برونش رفته و بر روی منطقه مسدود یا تنگ شده اثر می کند. برای درمان یک حمله شدید، ممکن است نیاز به بستری کردن کودک و استفاده از مقادیر بیشتر داروی گشاد کننده برونش باشد؛

– اگر شواهدی از یک عفونت ریوی وجود داشته باشد، آنتی بیوتیک تجویز می شود؛

– پزشک شما حداکثر سرعت بازدم کودک را برای تعیین وضعیت کودک اندازه می گیرد.

– پزشک در مورد پیشگیری از بروز حمله آسم با شما صحبت کرده و توصیه های لازم را می کند، همچنین به شما کمک می کند تا ماده حساسیت زا برای کودک را پیدا کنید؛

– در صورتی که سایر روش ها برای پیشگیری از حمله آسم مفید نباشند پزشک ممکن است یک کورتیکواستروئید تجویز کند. کودک می تواند مقدار کمی از یک استروئید استنشاقی را سه یا چهار بار در روزاستفاده کند و در صورتی که این کار مفید نباشد، مقادیر بیشتری از داروهای استروئیدی می توانند به صورت قرص مصرف شوند.

اقداماتی که شما می توانید برای کمک به کودک انجام دهید:

– در صورتی که پزشک موفق به پیدا کردن آلرژن ( مواد حساسیت زا ) نشد خود شما می توانید اقدام به این کار کنید. به زمان وشرایط بروز حمله توجه کنید . از به کار بردن مواد و وسایل حساسیت زا مثل بالش های پـَرخود داری کرده و ازجمع شدن گرد و غبار درمنزل جلوگیری کنید.

– بسیاری از بیماران مبتلا به آسم نسبت به حیوانات حساسیت دارند. در صورت وجود حیوانات خانگی در منزل ، آنها را از محیط زندگی دور کرده و ببینید آیا بروزحملات تنگی نفس درکودک کمتر می شود یا نه؛

– ازمصرف داروهای تجویز شده اطمینان حاصل نمایید و مدرسه را درجریان مشکل کودک قرار دهید؛

– به یک فیزیوتراپیست مراجعه کنید تا کودک تمرینات تنفسی را یاد بگیرد. این کار به وی کمک می کند تا در طی بروزحملات آسم ، آرامش خود را حفظ نماید؛

– کودک خود را تشویق کنید تا هنگام ایستادن یا نشستن ، پشت خود را راست و صاف نگهدارد تا فضای بیشتری برای باز شدن ریه ها وجود داشته باشد. مراقب باشید تا وزن کودک بیش از اندازه بالا نرود زیرا افزایش وزن سبب تحمل بار بیشتری بر ریه ها می شود ؛

– ورزش به میزان متوسط می تواند به افزایش حجم تنفسی کمک کند. اما ورزش سنگین ممکن است سبب بروز حمله آسم شود. شنا کردن می تواند بسیار مفید باشد ؛

– از کشیدن سیگار در نزدیکی کودک خودداری کنید؛

– برای بالش ها و پتوهای پَر، از روکش استفاده کنید.