سرمازدگی

. سرمازدگی عبارت است از یخ زدن دست و پا و لایه های زیرین آن.

۲٫ هرچه برودت هوا بالاتر می رود ( زیر صفر) درجه صدمات بیشتر می شود.

۳٫ در شرایط خستگی زیاد و برودت زیاد در ارتفاعات مشکل می توان از سرمازدگی پیشگیری کرد.

۴٫ بی توجهی و اهمال را عامل موثر در ایجاد چنین وضعی می دانیم.

۵٫ در دمای ده درجه زیر صفر هر عضو یا ماهیچه ای از بدن که بیشتر از چند دقیقه بیحس باشد ممکن است دچار سرمازدگی شود.

۶٫ این افراد چند ساعتی را با بی حسی عضو رنج می برند ولی علایم بیماری را مشاهده نمی کنند چون غیر از بی حسی هیچ حس دیگری ندارند.

۷٫ بنابراین لازم است اصلاعات لازم را پیرامون درجه حرارت مناصق مختلف جویا شویم تا بتوانیم با دست پر وارد شویم.

۸٫ دو نوع سرمازدگی عضوی و عمومی داریم.

۱-در سرمازدگی عمومی مویرگهای پوست منقبض شده و جریان خون را از پوست کاهش می دهد تا گرمای کمتری از سطح بدن خارج شود.

علایم: رنگ پریدگی ، لرزه در بدن ، انقباض ماهیچه ها ، احساس سرمای زیاد ، پس از مدتی صحبتهای مصدوم مبهم و درک وی مختل و غیر منطقی می شود

وقتی دما به زیر ۳۵ درجه سانتی گراد برسد، سرمازدگی به انسان دست می دهد که می توان به خوبی درمان نمود ، اما اگر دمای بدن به ۲۶ تا ۳۴ درجه سانتی گراد برسد، شانس بهبودی بسیار کم است.

علت: غوطه ور شدن در آب سرد، نداشتن حفاظ کافی در مقابل سرما خصوصا در خستگی در ارتفاعات بالا

توجه: هیچ گاه فکر نکنید که مصدوم سرمازده مرده است ، حتی اگر ضربان و تنفس وی را حس نکنید.

هدف: جلوگیری از هدر رفتن بیشتر گرما از بدن و کمک به مصدوم برای به دست آوردن دمای معمولی بدن به تدریج و رساندن مصدوم به محلی امن

درمان:

۱- مصدوم را به محل امن از باد و طوفان برسانید ، اگر شرایط اضطراری است، سر و گردن ، و نه صورت را بپوشانید

۲- اگر مصدوم بیهوش است ، در وضعیت بهبود قرار دهید

۳- تعویض لباسهای خیس یا خنک

۴- اگر تنفس و ضربان ایستاد، فورا روش نجات زندگی را شروع کنید.

۵- اگر به هوش است نوشیدنی گرم و شیرین به وی بدهید.

توجه: پیش از شروع فصل زمستان ، خود را در شهر به سرما عادت دهید:

۱- شبها بدون روشن بودن بخاری یا شوفاژ بخوابید

۲- دستها و صورت را با اب سرد بشویید

۳- زیاد لباس نپوشید

۴- در خیابان به هنگام راه رفتن دستها را از جیب خارج کنید و حرکت مچ و انگشتان را داشته باشید.

وقتی اعضای بدن در سرمای طولانی قرار گیرند این یخ زدگی ممکن به دو حالت سطحی یا عمقی باشد ، سطحی تنها پوست یخ می زند و عمقی بافتهای زیر پوست را شامل می شود . البته زدگی ممکن با سرمازدگی عمومی همراه باشد

علایم سطحی: ۱٫ ناحیه یخ زده تیر می کشد و بی حس و کرخت می شود .

۲٫ حرکت این اعصا قطع می گردد

۳٫پوست سفت و براق می شود. ( رنگ پوست زرد و قهوه ای می شود)

هدف : جلوگیری از صدمه بیشتر به عضو یخ زده و گرم کردن تدریجی آن و انتقال به مح امن

در مان: ۱٫ دستکش ، کفش، جوراب خیس را در آورید ( حلقه، ساعت ، انگشتر، گردنبند را از وی دور کنید)

۲٫ عصو یخ زده را به وسیله دستکش جوراب ، کفش یا دست گرم اعضای تیم ( پوست به پوست) گرم کنید، یا در زیر زیر یا پاهای خودش یا خودتان قرار دهید و پس از آن در آب ۳۵ درجه قرار دهید و تکان دهید.

۳٫ اگر پا یخ زده ، کمی انگشتان را تکان دهید و راه بروید.

۴٫ ناحیه یخ زده را به هیچ عنوان ماساژ ندهید

۵٫ از حرارت خشک جهت درمان استفاده نکنید.

مرحله دوم: اگر پای شخص سرمازده شده بهتر است حمل شود زیرا در غیر این صورت صدمه بیشتری می بیند.

علایم : عضو یخ زده ، سفت ، سفید، و مانند مرغ یخ زده ای که از فریزر بیرون آورده شود ، پس از باز شدن یخ، در عرض چند ساعت ورم می کند و پس از یک یا دو روز تاولهای بزرگی ظاهر می شود و به سیاهی می رود

هدف: جلوگیری از صدمه بیشتر به عضو یخ زده ( درجه ۲) و گرم کردن تدریجی و انتقال به پایین کوهستان

درمان: ۱- عضو یخ زده را ماساژ ندهید۲٫ عضو یخ زده را با برف نشویید . ۳- عضو یخ زده را لخت نمایید. ۴- به عضو یخ زده ضربه وارد نکنید. ۵٫ اگر انگشتان پا دچار سرمازدگی شده اند، روی آنها راه نروید. ۶٫ سیگار و نیکوتین باعث انقباض رگها می شود. از این مواد استفاده ننمایید.۷٫ الکل را فقط در صورتی که محل گرم و شخص بیهوش است به مقدار کم استفاده کنید.۸٫ عضو عضو یخ زده را به مدت ۲۰ دقیقه درآب ۳۵ درجه قرار داده و تکان دهید ۸٫ تاولها را به هیچ عنوان نترکانید ۹٫ برای جلوگیری از درد قرص مسکن استفاده نمایید . ۱۰٫ عضو عضو یخ زده را با باند تمیز ببندید. ۱۱٫ از عضو صدمه دیده استفاده نکنید ۱۲٫ عضو صدمه دیده را داخل جوراب ، دستکش پر یا کیسه خواب محافظت نمایید. ۱۳٫ می توانید از زیر بغل و پا ها گرما را به عضو صدمه دیده منتقل کنید. ۱۴٫ تاولها پس از یک هفته می خوابد و از بین می رود.

۱۵٫ و پوست چروک و سیاه می شود. ۱۶٫ اگر درجه دو خوب درمان شود ، پوست صورتی رنگ تازه نمایان شده وبهبود میابد.

۱۷٫ در غیر این صورت درجه ۳ و قانقاریاست که باید عضو صدمه دیده را قطع نمود. ۱۸٫ مهمترین درمان پس از گرم کردن عضو تمیز نگاه داشتن آن به منظور پیشگیری از هرگونه عفونت بعدی می باشد. ۲۰٫ آسپرین باعث جلوگیری از چستندگی ترکیبات خون می شود.

——————————————————————

پیش از ورود به کوهستان اصلاعاتی راجع به وضع هوای آن منطقه به دست آورید تا بهتر بتوانید با سرما مقابله کنید .

سرمازدگی شرایطی است که زیاد پیش می آید و معمولا در شرایط بیواک ( شب مانی اضطراری ) ، صعودهای فنی که در کارگاهها معطلی زیاد است و بی حرکتی در چنین موقعیت ها و شکیتن و عدم حرکت به وجود می آید.

عامل خستگی جسمی به سرمازدگی کمک سریع می کند تا شخص را از پا در آورد، پس باید به استراحت توجه بسیار نمود.

۲- مقابـله با سرمازدگــی در زمســـتان

۱٫ سیگار: کشیدن سیگار در ارتفاعات ، باعث تنگ شدن رگهای خونی تمام بدن و اختلال در سیستم اکسیژن رسانی خون می گردد.

۲٫ الکل: نوشیدن الکل باعث گشاد شدن رگها و افزایش جریان خون سطح بدن و در نتیجه کاهش دمای خون می شود. بازگشت این خون به قلب و ریه ، کاهش سریع دمای بدن را در پیش دارد.

۳٫ در هنگام در معرض سرما قرار گرفتن بافتها، شریانهای کوچک این نواحی بلافاصله منقبض می گردند تا از هدر رفتن دما جلوگیری کنند ،که همین امر باعث سرمازدگی عضو می گردد.

۴٫ چنانچه در هنگام گرم شدن عضو سرما زده، به فرد احساس گزگز دست داد، دلیل بر سلامتی عضو سرمازده است. اما چنانچه فرد حسی نداشت، و یا پس از مدتی درد شدیدی را در ناحیه حس نمود، دلیل صدمه دیدن عضو اســت .

۵٫ می توان گرسنگی ، خستگی، ترس، هیجان، بی خوابی، کم آبی بدن، سنگینی کوله پشتی، طوفان و کمبود اکسیژن را جزو عوامــل تشدید کننده سرمازدگی نام بـرد.

۶٫ گرم نگه داشتن گردن، به علت وجود عصبهای کنترل کننده رگهای خونی دستها، در گرم نگهداشتن دستها بسیار موثر است.

۷٫ استفاده از آسپرین برای جلوگیری از انقباض رگها و رسوب گذاری، بسیار مفید است.

۸٫ در زمستان و به خصوص پس از برقراری کمپ، جورابها باید عوض شوند تا در اثر یخ زدن عرق پا، پنجه ها دچار یخ زدگی نشوند.

۹٫ محکم بودن بند کفش و کرامپون نباید به حدی باشد که به پا فشار آورده و باعث کندی جریان خون و سرمازدگی شود.

۱۰٫ برف تازه، نور خورشید را تا ۹۵% منعکس می کند. بنابراین برای محافظت از چشمها ، حتما باید از عینک آفتابی مخصوص و برای محافظت از پوست از کرمهای ضد آفتاب استفاده شود.

در هنگام تشنگی ، به اندازه کافی و حتی بیش از نیازتان مایعات بنوشید تا ذخیره کافی داشته باشید ،چرا که افزایش ارتفاع و تنفس هوای خشک، باعث تعریق بیش از حد و کاملا ناخودآگاه می گردد. همچنین بهتر است همه روزه از قرصهای VC استفاده گردد.

۱۱٫ با افزایش ارتفاع، به علت رقیقتر و پاکتر شدن هوا، تاثیر خورشید و اشعه ماورابنفش بر ما بیشتر می گردد.

۱۲٫ سرمازدگی از شایعترین صدمات کوهستان می باشد.

۱۳٫ سرمازدگی بر دو نوع عمومی و عضوی می باشد:

– سرمازدگی عمومی که کل بدن را در بر می گیرد ؛ مانند ماهیچه ها، ریه ها و استخوانها ،که قسمت عمده ای از بدن ما را تشکیل می دهند.

– سرمازدگی عضوی که شامل اعضای انتهایی بدن، آلت تناسلی، دستها، پاها، گوشها، بینی و چانه می باشـــتد.

۱۴٫ مقدار زیادی از حجم سلولهای بدن را آب تشکیل می دهد که در اثر سرمازدگی به صورت بلورین و تیز در می آید ، بنا به این علت،از ماساژ دادن عضو سرمازده باید خودداری نمود.

۱۵٫ به علت نرسیدن خون با سلولهای عضو سرمازده، این ناحیه سفید رنگ شده ، گزگز می کند و حالت خواب رفتگی دارد.

۱۶٫ عضو سرما زده را هرگز نباید مالش داد و یا در مقابل گرمای مستقیم مانند آتش قرار داد. بلکه ابتدا آنرا از باد و سرما محفوظ داشت، و در زیر بغل و یا لای پاها گرم کرد، از چای یا کاکایو ی گرم خصوصاً برای سرمازدگی عمومی استفاده کرد.

۱۷٫ لباسهای خیس را تعویض و از لباسهای خشک استفاده کنید.

۱۸٫ لباسهای شخص سرمازده را درآورده، وی را در داخل کیسه خواب قرار دهید و شخص دیگری نیز بدون لباس بهتر است نزد او بخوابد.

۱۹٫ در صورتی که شخص بیهوش می باشد، از خوراندن هر گونه ماده ای به وی، به علت احتمال خفگی بپرهیزید،.

۲۰٫ در برنامه های زمستانی همواره لباس اضافی همراه خود داشته باشید.

۲۱٫ از پوشیدن لباسهای زیر تنگ خودداری کنید.

۲۲٫ در روز حداقل تا ۴ لیتر آب مصرف کنید.

۲۳٫ در هنگام حرکت و نیز در موقع استراحت، حتما پنجه های خود را حرکت دهید.

۲۴٫ استفاده از حنا به علت جلوگیری از عرق پا و کلفت تر کردن پوست ، می تواند مفید باشد.

۲۵٫ هرگز از راه دهان تنفس ننمایید. این امر باعث تشنگی بیشتر، خشکی گلو، و در هنگام سرد بودن هوا، باعث سرماخوردگی و چرک کردن لوزه ها می گردد.

۲۶٫ فرد سرمازده را تشویق به حرکت و ورزش عضو سرمازده کنید.

۲۷٫ در هنگام یخ زدگی ، فرد مصدوم با کاهش حساسیت و قدرت دید مواجه می شود، و در برخی موارد فرد مصدوم بیهوش می گردد.

برای درمان این فرد، باید وی را به داخل پناهگاه گرم برد، با کمک آب گرم، البسه یخ زده را از تنش درآورد و در صورت به هوش بودنش، با نوشاندن مایعات گرم، وی را گرم نگاه داشت.

۲۸٫ تعریق بیش از حد، تند گام برداشتن، نفس نفس و تقلای زیاد در هوای سرد، باعث کاهش منابع انرژی و قدرت دفاعی بدن در مقابل سرما می گردد. بدن در مقابله با سرما، خونرسانی به نقاط سطحی بدن را، برای گرم نگهداشتن هسته مرکزی ،کاهش می دهد . که این امر باعث سرد شدن نقاط انتهایی بدن می گردد.

۲۹٫ در سرمازدگی عمقی ( درجه ۳) و سرمازدگی درجه ۲( که همراه تاول زدگی می باشد) ، فرد سرمازده نباید بر روی پاهای سرمازده راه برود که باعث ترکیدن تاول ها می گردد. .از تاولهای سرمازده باید همانند تاولهای گرمازدگی محافظت شود.

۳۰٫ جهت تسکین درد در سرمازدگی می توان از آسپرین، سایر ضد دردها و پماد بتامتازول N استفاده نمود.

۳۱٫ هیچ گاه نباید عضو سرمازده را با برف شستشو داد.

۳۲٫ بدن انسان را می توان به یک ماشین مولد حرارت تشبیه کرد. غذایی که استفاده می کنیم، هضم، جذب ،و در بافتهای مختلف بدن به انرژی و حرارت تبدیل می گردد.از فعالیت ماهیچه ای نیز می توان به عنوان دومین منبع تولید حرارت در بدن نام برد. در هنگام قطع فعالیت بدنی، مانند زمان استراحت در کوهپیمایی، بدن بلافاصله شوع به سرد شدن می کند و گردش خون در رگهای سطحی بدن کند شده و خون به طرف هسته مرکزی بدن رانده می شود.این اتفاق در شرایط سرما ، رطوبت و باد ، باعث تنزل درجه حرارت سطح بدن و دست و پا به میزان بسیار زیاد و حتی تا ۱۵ درجه سانتی گراد می گردد.

۳۳٫ بستن گردنبد، انگشتر ، ساعت و نیز وجود اجسام فلزی مانند سکه و پول خورد در جیبها ، بدن را مستعد سرمازدگی می کند.

۳۴٫ در فصول سرد سال، حتما باید از کلاه چشمی، کلاه بادگیر، و روکش دستکش استفاده گردد.( در کل دستکش دو انگشتی دستها را نسبت به دستکش ۵ انگشتی گرم تر نگاه می دارد.)

۳۵٫ به محض ورود به چادر، یا جانپناه،باید جورابهای عرق کرده را از پا خارج کرده، در انتهای کیسه خواب قرار داده و جورابِ پرِ خشک به پا نمود. و نیز باید برف موجود بر روی کفشها را زدوده، و کفشها را تمیز کرده تا برای روز آینده آماده باشند.

انسان موجودی خونگرم می باشد و این بدین معناست که علی رغم تغییر دمای محیط، دمای بدن انسان ثابت و ۳۷ درجه سانتی گراد می باشد. دمای پوست ( دستها و پاها، عضلات و پربی زیر پوست) تا ۵ درجه خنکتر از دمای هسته مرکزی بدن ( مغز ، ریه ،قلب و دیگر اعضای حیاتی) می باشد.

بنابراین پوسته می تواند به عنوان سپری بین هسته و جهان بیرون در نظر گرفته شود که اعضایی را که برای بقا لازمند را از هر گونه کاهش دمای فاجعه انگیز محفوظ نگه می دارد.

از کتاب هنر سرپرستی ( شیراز)

۳۶٫ شخص سرمازده نبض کند و تنفس ملایم دارد و فشار خون پایین میاید، در بیهوشی تنفس و ضربان قلب مصدوم دایماً مشکلتر می شود و باید تنفس وی را کنترل کرد.

۳۷٫ هیچوقت گمان نکنید که فرد سرمازده مرده است، حتی اگر ضربان و تنفس موجود نباشد، روش تنفس مصنوعی را انجام دهید.

۳۸٫ ناخنهای پا را کوتاه نگاه دارید تا پا در کفشها راحت باشد و خون در اثر گشادی کفشها راحتتر در پاها جریان پیدا کند

۳۹٫ اثر سرما بر بدن، خود را در ۵ مرحله ظاهر می سازد:

۱- لرزیدن : که نشانه کوشش بدن جهت ایجاد گرماست.

۲- بیحالی، سرد شدن سریع بدن، خواب آلودگی ، بی قراری و بی تفاوت بودن نسبت به محیط

۳- بیهوشی با چشمهایی یخزده و بیحال، نبض خیلی کند و تبفس بسیار ملایم( این حالت به سرعت در پی حالت قبل پدیدار می گردد)

۴- یخ زدن انتها ها

۵- مرگ

۴۰٫ به دلیل اینکه شخص سرمازده قادر به ایجاد حرارت داخلی نیست ، فقط قرار دادن او در کیسه خواب کافی نیست، یا باید قبلا اینها را گرم کرده باشیم و یا باید به وسیله کیسه های آب گرم در اطراف بیمار، بدن او را گرم نگه داریم و یا شخصی را کنار وی بخوابانیم.

۴۱٫ با عضو سرمازده به نرمش رفتار کنید تا نسوج آن دچار آسیب نگردند. مانند ماساژ دادن و یا با پاهای تاول زده راه رفتن…

۴۲٫ داشتن فلاسک چای داغ یا شیر کاکایو داغ، غذای اضافی،

۴۳٫ شمع، گاز و کپسول، جوراب و لباس اضافی در بین راه جهت برنامه های زمستانی و مشابه زمستانی .

۴۴٫ خودداری از شستن و اصلاح صورت در محافظت از سرما تاثیر به سزایی دارد همچنین اسفاده از کرم های متداول جهت سرمازدگی و نور خورشید همراه تیم باشد

۴۵٫ سر، دست ، پا و گردن را گرم نگاه داریم ، در غیر این صورت حرارت از طریق این اعضا به خارج منتقل می شوند.

۴۶٫ هنگام حرکت در برنامه های زمستانی که بارندگی ، طوفان یا برف کوبی عمیق وجود ندارد، جهت جلوگیری از بخار پا که کفش و جوراب و داخل گتر را خیس می کند، می توان زیپ یا بند بالای گتر را باز کرد تا بخار پا خارج شود و در بعد از ظهر، سرمازدگی رخ ندهد.

۴۷٫ انرژی خود را به ۳ قسمت تقسیم کنید؛ انرژی صعود، انرژی فرود، و انرژی ذخیره.

۴۸٫ داشتن کبریت و فندک در دو نایلون جهت جلوگیری از نفوذ رطوبت به آنها در برنامه های زمستانی الزامیست

۴۹٫ در کارگاهها و محلهای توقف در زمستان، پنجه های پا را باز و بسته کنید و بازی دهید تا خون بیشتر در این نواحی جریان پیدا کند.

۵۰٫ یک سوم گرمای بدن از سر خارج می شود ، بنابراین پوشاندن و گرم نگه داشتن این ناحیه در زمستان ، به مقدار زیادی از به هدر رفتن حرارت بدن جلوگیری می کند.

۵۱٫ در ارتفاعات بالا به علت کمبود اکسیژن هوا، تعداد گلبولهای قرمز خون به منظور بالا بردن میزان اکسیژن گیری ،افزایش می یابد. این افزایش باعث مربایی و غلیظ شدن خون، و در نتیجه کندی جریان آن می گردد، و این امر باعث سرمازدگی فرد می شود. بنابراین استفاده از مایعات و خوراکیهای آبکی به شدت توصیه می گردد.

۵۲٫ در زمستان بهتر است به جای قهوه از کاکایو استفاده کرد. ( قهوه جریان خون را کند می کند)

۵۳٫ لباس، دستکش ، شلوار و… تنگ در مقابل سرما محافظ خوبی نیستند. پشم بافته شده نباید به عنوان لباس رو استفاده شود ، اما به علت اینکه هوای زیادی را در خود ذخیره می کند، به عنوان لباس زیر می تواند ایده آل باشد.

۵۴٫ اشخاص تنومند، ضعیف و یا فاقد تمرین ، بیش از افراد لاغر عرق می کنند، به همین علت بیشتر در معرض سرمازدگی قرار دارند.

۵۵٫ در شب ، در جانپناه، کفشها را پس از رسیدن کاملا تمیز کنید و داخل آن روزنامه قرار دهید. در صورت گرم بودن جانپناه آنها را از سقف آویزان کنید . در غیر این صورت داخل نایلون گذاشته و در ته کیسه خواب قرار دهید.

۵۶٫ اگر فضای بین دو جداره وجود نداشته باشد ، سرما اثر بیشتری از خود نشان می دهد ، بهترین ترکیب جورابها ،یک جفت جوراب ابریشمی ، سپس روی آن یک جفت جوراب پشمی کلفت و در زیر همه اینها یک جفت جوراب پلی آمید بپوشید.

۵۷٫ جانپناهها و استراحتگاههایی که در معرض باد هستند را به وسیله روزنامه از باد محافظت کنید.

۵۸٫ در سرمای زیاد، می توان پاها را در کوله پشتی قرار داد.

۵۹٫ اگر در سرما در اثر گم شدن ، به شب برخورد کردید و وسیله خواب نداشتید، محلی ایمن از باد را بیابید، و تا صبح با خوردن و آشامیدن و آواز خواندن بیدار بمانید.

۶۰٫ پس از یک معالجه کامل ، یک حساسیت موضعی نسبت به سرما برای همیشه در تمام عمر باقی می ماند.

۶۱٫ در سرمازدگی درجه ۲ ، پس از یک یا چند روز ، تاول به رنگ بنفش – آبی یا قرمز ایجاد می شود. دقت زیاد شود که تاولها نترکد که باعث عفونت شدید می شود . باز کردن تاولها فقط به وسیله دکتر مجاز می باشد.

۶۲٫ در توقفگاهها جهت حفظ گرمای بدن از کت پر استفاده شود.

۶۳٫ در برنامه های زمستانی ، پیش از غروب آفتاب کمپ را برقرار کنید، زیرا پس از غروب آفتاب هنگام برقراری چادر، احتمال سرمازدگی بیشتر است.

۶۴٫ از لباسهای بادگیر( کاپشن، شلوار، دستکش و کلاه) با پارچه شمعی صد در صد استفاده نکنید. به علت غیر قابل نفوذ بودن ، اولا انرژی بدن را می گیرند، ثانیاً در اثر عرق کردن و خیس شدن از داخل، در سرما باعث یخ ردن این عرق و سرمازدگی می شود.

۶۵٫ هنگام صعود های فنی ، خصوصا در یخچالها ، هنگامی که در کارگاه مشغول حمایت هستید، حرکت آهسته بدن می تواند به جلوگیری از سرمازدگی کمک کند.

۶۶٫ در مسیر قله ها در فصل سرما خصوصا هوای طوفانی ، به کسی اجازه نشستندر بین راه را ندهید. و اگر به کسی برخورد کردید که نشسته و در حال به خواب رفتن است، حتی با کتک زدن، او را وادار به حرکت نمایید تا دچار خواب مرگ نشود.

۶۷٫ بیماران و افراد طدمه دیده در کوهستان مانند شکستن دست ، پا، سر، و دیگر اعضای بدن حتی در هوای مناسب به علت صدمات خیلی زود انرژی خود را از دست می دهند و باید به وسیله لباس و مکانهای …..از سرمازدگی این افراد جلوگیری کرد.

۶۸٫ در برنامه های زمستانی حتما از گتر کفش استفاده شود تا هم در اثر برف کوبی زیاد و هم در اثر طوفان، برف وارد کفش نشود ، در غیر این صورت در اثر گرمای پا، برفها آب می شود و باعث سرمازدگی پا می شود.

۶۹٫ در برنامه های زمستانی هنگام خواب ، از زیرانداز اسفنجی از نوع مطمئن و آزمایش شده مارکهای معروف مثل SALIWA ,CARIMOR, CARIMAT و غیره که شناخته شده اند استفاده شود که عایق دما و رطوبت باشند ، در غیر این صورت با سرمای کمر و قسمتهایی از بدن که با زمین در تماس هستند مواجه شده ،که هم سرمازدگی و هم درد شدیدی را در پیش خواهد داشت.

۷۰٫ بهترین حفاظت در مقابل باد، لباس باد گیر با پارچه ۷۰ % دو لایه می باشد ، یا لباسهای گورتکس. اما اگر در شب موقع خوابیدن یا استراحت احساس سرما کردید ، اولا باید از لباسهای گشاد استفاده کنید، ثانیا در زیر لباسهای خود کاغذ یا روزنامه قراردهید تا از ورود سرما به بدن و خروج حرارت بدن جلوگیری کنید.

۷۱٫ در زمستان هنگام کوهپیمایی از گذاشتن نایلون داخل کفش خودداری کنید، زیرا باعث عرق پا و سرمازدگی می شود.

۷۲٫ در هنگام کوهنوردی در زمستان از مناطق بهمن گیر ، کولاک زا و محل جانپناه و پناهگاه اطلاع کافی داشته باشید ، تا هم از اتفاق جلوگیری کرده باشید، و نیر در صورت بروز اتفاق از این محلها استفاده نماییم.

۷۳٫ در کوهستان برای جلوگیری از تبخیر آب بدن ، آب را خالص ننوشید، بلکه حتما با موادی مانند قند، نمک، قرصهای جوشان ویتامین c و مولتی ویتامین مخلوط کنید تا بیشتر جذب بدن شود و دیرتر دفع گردد.

۷۴٫ شخص فقط وقتی می تواند مطمئن شود که در طی روز به مقدار کافی آب نوشیده است که حداقل سه بار ادرار کند و ادرار روشن باشد.

۷۵٫ باید مقدار زیادتر از حد معمول مایعات در ارتفاعات مصرف شود تا جبران مقدار آبی که به طور فوق العاده همراه هوای خشک از راه ریه دفع می گردد عرق کردنی که ما خود متوجه آن نمی شویم.

۷۶٫ در برنامه های زمستانی جهت جلوگیری از سرمازدگی پاها از کفش دو پوش و ۱٫۵ نمره بزرگتر از اندازه پا اســتفاده شود. کفش تنگ یکی از عوامل سرمازدگی می باشـد.