دشمن کلیه ، مصرف زیاد مسکن می باشد
یک فوق تخصص کلیه در گفتگو با ایسنا گفت:
مصرف بیش از حد مسکنها از جمله استامینوفن کدئیندار و همچنین مصرف زیاد نمک، روغنهای جامد ، استعمال دخانیات ، نداشتن تحرک بدنی و چاقی در بروز بیماریهای کلیوی موثرند.
اگر فردی برای بار دوم با تولید سنگ در کلیهاش مواجه شود، باید تا پایان عمر برای پیشگیری از ایجاد مجدد سنگ، داروهای مخصوص مصرف کند.
از آنجا که سنگها به بافت کلیه آسیب میزنند، در صورتی که سنگی در بخشی از کلیه باقی بماند، مایع ادرار پشت آن جمع و منجر به ایجاد عفونت ادراری میشود و در صورت عدم درمان این عفونت، کلیه از بین خواهد رفت.
جلالزاده جایگزینی کلیههای از دست رفته را با دو روش پیوند کلیه و دیالیز امکان پذیر دانست و اظهار کرد:
از بین رفتن سایر اندام ها مانند قلب و کبد در صورت عدم پیوند، منجر به مرگ بیمار خواهد شد، اما در کلیه امکان جایگزینی با دیالیز وجود دارد.
این استادیار خاطرنشان کرد:
در صورت انجام پیوند کلیه ، نیاز به تضعیف سیستم ایمنی فرد بیمار با داروهای خاصی همچون کورتون میباشد. این داروها بسیار خطرناک هستند و در صورت عدم آگاهی و مصرف نادرست، ممکن است منجر به ایجاد عفونت و سرطانهای متعدد و در نهایت مرگ بیمار شود.
سوزش، تکرر و تغییر رنگ ادرار را از جمله علائم هشداردهنده ی وجود عفونت اداری هستند.
وی ادامه داد:
اختلال هوشیاری، خونریزی معده ، بینظمیهای قلبی، ورم در اندامها در پی تجمع آب، پوکی استخوان ، تجمع آب در ریه و پیرامون قلب میتواند در پی نارساییهای کلیوی ایجاد شود.
جلالزاده راههای درمان و جراحی بیماریهای کلیوی را بسته به نوع و شدت بیماری متفاوت دانست و ابراز کرد:
در نارساییهای حاد کلیوی، امکان درمان قطعی به وسیله داروها وجود دارد و در نارساییهای مزمن کلیوی، در صورت مراجعه به موقع میتوان پیشرفت بیماری را کنترل کرد، اگرچه بهطور کامل قابل پیشگیری نمیباشد.
این استادیار دانشگاه علوم پزشکی زنجان، امکان ابتلا به بیماریهای کلیوی را در هر سنی امکانپذیر دانست و خاطرنشان کرد:
امکان ابتلا به عفونت ادراری در کودکان دختر بالای ۲ سال، بیش از پسران بوده و زنان در سنین باروری تا هنگام یائسگی مستعدتر هستند.
پس از ۵۰ سالگی میزان ابتلا به عفونتهای ادراری در هر دو جنس تقریبا برابر است.