توضیحات کامل درباره فیبروم رحم

فیبروم رحم تومورهای شایع غیر سرطانی هستند که به آهستگی در عضله دیواره رحم رشد می نمایند .

سن : بیشر بین سنین ۵۵- ۳۵ شایع است .

ژنتیک : بیشتر در خانمهای سیاه پوست شایع است .

نحوۀ زندگی : عامل قابل توجهی به شمار نمی آید .

فیبروم ها رشد بافت غیر طبیعی در رحم می باشند که عضله و بافت فیبروز ( لیفی ) را در بر میگیرند .

فیبروم ها در یک سوم خانمها در سن باروری در بریتانیا یافت شده است و بیشتر در خانمهای سیاه پوست شایع است .

فیبروم ها بصورت تکی یا مجموعه ای فیبرومها بروز می نمایند . اما فیبرومهای بزرگ بر قاعدگی و باروری تأثیر میگذارند .

عوامل ابتلا به فیبروم رحم

علت فیبروم ناشناخته است . اما تصور می شود که فیبرومها به پاسخ غیر طبیعی رحم به هورمونهای جنسی استروژن مرتبط می باشند .

فیبرومها قبل از بلوغ بروزنمی نمایند . یعنی هنگامیکه تخمدانها افزایش تولید استروژن را آغاز می نمایند و آنها معمولاً رشدشان پس از یائسگی متوقف می گردد .

همچنین فیرومها در اندازه شان خواهند داشت و این هنگامی است که افزایش سطوح استروژن در بدن ایجاد می شود .

مانند زمان حاملگی و زمان مصرف داروهای ضد حاملگی ترکیبی ویا درمان جایگزینی هورمونی که افزایش سطح استروژن وجود دارد .

فیبرومها از نظر اندازه بزرگتر می شوند .

علائم فیبروم رحم

بیشتر فیبرومهای کوچک علامتی ایجاد نمی کنند . اما علائم شایع فیبرومهای بزرگ عبارتند از :

• خونریزی طولانی قاعدگی
• درد شکمی در طول پریود ( دیسمنوره )
• خونریزی شدید در طی قاعدگی ( منوراژی )

خونریزی شدید در طی پریود منجر به کم خونی می شود و موجب رنگ پریدگی و خستگی می گردد .

فیبرومهای بزرگ ممکن است موجب کج شدن رحم شوند که این امر اغلب منجر به ناباروری و سقط جنین مکرر می گردد .

در طی حاملگی ، فیبروم بزرگ می تواند موجب فشار به مثانه و احساس تکرر ادرار ، یا فشار بر رکتوم شده و موجب درد در ناحیه پشت شود .

به ندرت یک فیبروم ممکن است پیچ خوردگی نموده و منجر به درد در ناحیه تحتانی شکم شود .

راههای تشخیص فیبروم رحم

پزشک معاینه لگنی انجام خواهد داد . فرد ممکن است سونوگرافی از رحم یا هیستروسکوپی داشته باشد که در این روش وسیله ای از طریق سرویکس وارد رحم می شود .

نمونه ای از فیبروم در طی هسیتروسکوپی برداشته خواهد شد که این امر به منظور بررسی سرطانی بودن فیبروم خواهد بود .

گاهی فیبرومها در رادیوگرافی که به منظور سایر دلایل انجام می شوند ، دیده و شناسایی می شوند .

درمان بیماری

فیبرومهای کوچک نیاز به درمان ندارند ، اما باید بطور مرتب توسط دکتر کنترل شوند تا در صورت رشد مشخص شوند .

در صورتیکه درمان ضرورت داشته باشد ، فیبروم ممکن است در طی هسیتروسکوپی برداشته شود واین امر در صورتی است که فیبروم روی دیواره داخلی باشد .

بندرت فیبرومها با تزریق ماده ای که عروق خون رسان فیبروم را مسدود میکند و موجب چروک خوردن و جمع شدن فیبروم می شوند ، درمان می گردد .

فیبرومهای بزرگ می توانند از طریق برشی در شکم برداشته شوند . قبل از جراحی فرد مبتلا داروهای هورمونی به منظور متوقف کردن تولید استروژن مصرف می نماید که موجب چروک و منقبض شدن فیبروم می گردد .

در صورتیکه فرد فیبروم مزمن و بزرگی داشته باشد و تمایل به بچه دار شدن نداشته باشد ، پزشک ممکن است عمل هیسترکتومی را پیشنهاد نماید .

برداشتن فیبروم معمولاًمنجر به باروی مجدد می شود ، اما در ۱۰% خانمها فیبروم عود خواهد داشت .

فیبروم معمولاً پس از یائسگی شروع به جمع شدن و چروک خوردن می نماید و این بدین دلیل است که سطوح استروژن کاهش می یابد .

هیستروسکوپی HYSTEROSCOPY

هیستروسکوپ وسیله ای است که برای دیدن داخل رحم و لوله های رحم استفاده می شود .

هیستروسکوپ جهت تشخیص بیماری هایی نظیر پولیپهای رحمی استفاده می شود و این عمل تحت بیهوشی عمومی یا موضعی در یک کیلینیک سرپایی انجام می شود .

جراحی کوچک نظیر برداشتن فیبروم ممکن است از طریق هیستروسکوپی انجام شود . این اقدام حدود ۱۵ دقیقه بطول می انجامد .

پس از اینکه هیستروسکوپ از قسمت واژن وارد شد ، رحم و لوله های رحم با گازی که از میان هیستروسکوپ عبور می نماید ، پر می شوند .

این امر اجازه می دهد که این قسمتها به آسانی دیده شوند . نور موجب می شود که منظره روشنی از این قسمتها بدست آید .

برای مشاوره آنلاین با پزشکان مجموعه پارسی طب در خصوص این بیماری به سامانه مشاوره آنلاین پارسی طب مراجعه فرمایید.