عصاره دانه انگور

عصاره دانه انگور
انسان در طول هزاران سال از انگور استفاده کرده است. قدمت مصرف انگور به عصر برنز بر می­گردد. شاعر یونانی به نام هومر که حدود ۷۰۰ سال قبل از میلاد مسیح می­زیسته، از شراب تهیه شده از انگور سخن گفته است. از این میوه در انجیل هم نام برده شده است و گورها و آثار باستانی مصری علایمی از انگور را روی خود دارند. انسان از انگور استفاده­های دیگری غیر از خوردن یا تبدیل آن به شراب و آب انگور کرده است. کارشناسان طب سنتی اروپا صدها سال پیش پمادی را از شیره موجود در ساقه انگور برای درمان بیماریهای پوست و چشم تهیه کردند. برگهای این گیاه خاصیت قابض و انعقادی دارند، بدین معنا که از آنها برای انعقاد خون، درمان التهاب و درد نظیر درد بواسیر استفاده شده است. انگور کال (نرسیده) در درمان انواع گلو درد­ها و انگور خشک یا کشمش در درمان بیماریهای تحلیل برنده، یبوست و تشنگی مؤثر بوده است. اما انگورهای گرد رسیده و شیرین دارای تمامی خواص است و در درمان سرطان. وبا، آبله، تهوع، عفونتهای چشم و بیماری­های پوست، کلیه و کبد مورد استفاده قرار گرفته است.معرفی گیاهانواع انگور بومی قاره آسیا در مجاورت دریای خزر است، اما به آمریکای شمالی و اروپا نیز انتقال یافته است، یعنی مهاجرین به اروپا انواع انگور را در دهه­های ۱۶۰۰ به آمریکای شمالی انتقال دادند. درخت انگور دارای برگهای دشت و کنگره دار بوده و پوسته ریشه آن کنده می­شود. میوه انگور می­تواند سبز، قرمز یا ارغوانی رنگ باشد.ترکیبات گیاهامروزه ما بنا به علاقه به انگور یا کشمش، آنها را مصرف می­کنیم و به همین دلیل شراب یا آب انگور نیز مصرف می­شود. اما در سال ۱۹۷۰ یک بیوشیمیست فرانسوی، از تخم (دانه) انگور ماده ای را استخراج کرد که در بهبود جریان خون مؤثر بود. این ماده الیگومریک پروآنتوسیانیدین OPC نامیده می­شود. این ماده سبب کاهش میزان التهاب می­شود و حتی از بیماری قلبی نیز پیشگیری می­کند. این ماده در زمره یکی از مواد موجود در آب انگور قرمز و شراب قرمز است که خواص پیشگیرانه آن در قبال بیماری قلبی به اثبات رسیده است. انگور بنا به وجود این ماده در آن امروزه نه تنها به خاطر فرآورده­های غذایی و نوشیدنی شناخته شده­اش بلکه به عنوان منبع اینگونه عناصر فعال درمانی­اش کشت و پرورش داده می­شود. الیگومریک پروآنتوسیانیدین اول و مهمتر از همه خاصیت ضد اکسید دارد که به بدن کمک می کند تا حملاتی را که نهایتاً سبب بیماری می­شوند (عوامل استعمال دخانیات و مواد شیمیایی زیست محیطی)، دفع کند. این نوع مواد از طیف گسترده دفع کنندگان فشار روحی متمایز هستند. ضد اکسید کننده­ها یا ژنهای تطبیق شدنی (آداپتوژنها)، همچنین از خستگی فیزیکی و روحی شما را رها و پس از رفع بیماری نیز شما را کمک می­کنند. هم ضداکسیدها و هم آداپتوژنها ما را کمک می­کنند تا حداقل از دو عامل بزرگ مرگ و میر به نام بیماری قلبی – عروقی و سرطان اجتناب ورزیم. خواص ضد اکسید الیگومریک پروآنتوسیانیدین (OPC)
می­تواند در پیشگیری از بیماری قلب – عروق نیز مؤثر واقع گردد. برخی تحقیقات به عمل آمده مؤید این است که این ماده می­تواند روند تشکیل پلاکها در رگها را کاهش دهد و در تشکیل و ترمیم بافت آسیب دیده رگها مؤثر باشد.

اگر از سابقه خانوادگی ابتلا به بیماری قلبی- عروقی رنج می­برید، می­توانید مصرف الیگومریک پروآنتوسیانیدین را مدنظر قرار دهید. نارسایی مزمن سیاهرگها دلیل دیگر مصرف این ماده است که در این میان می­توان به عوارضی نظیر اختلال بینایی ناشی از نفروپاتی دیابتی یا دژنراسیون قرنیه اشاره داشت. اینگونه مصارف ماده الیگومریک پروآنتوسیانیدین را تحقیقات کلینیکی نیز تأیید کرده است. کاربردهای آتی این ماده ممکن است مواردی نظیر معالجه سندرم پیش قاعدگی و متوقف کردن التهاب صورت در پی عمل جراحی را نیز در بر گیرد. این ماده در کاهش میزان ناراحتی سینه و درد مفاصل و پاها که گاهی در پی نسدرم پیش قاعدگی عارض میشود مؤثر بوده است و مدت زمان بهبود از جراحی پلاستیک را کاهش داده است. خواص ضد توموری این ماده نیز به اثبات رسیده است.

نتایج تحقیقات و آزمایشهای بالینی نشان می­دهد که ماده الیگومریک پروآنتوسیانیدین موجود در دانه انگور در درمان مشکلات نابینایی و همچنین نارسایی مزمن سیاهرگی و علایم آن، مینای دندان و اختلالات جریان خون مؤثر واقع میشود.
تداخل­های احتمالیهیچگونه عارضه و تداخلی از مصرف ماده مذکور گزارش نشده است اما چون ماده مزبور خیلی جدید است و روی جریان خون و شریانهای خونی اثر می­گذارد به طور مستند طیف وسیعی از بیماریها و تداخل گیاه – دارو دور از انتظار نیست. سعی کنید با پزشک معالج خود و پیشرفتهای به عمل آمده در تحقیقات مربوط به عصاره انگور به ویژه در صورت ابتلا به دیابت یا سایر ناراحتیهای جدی نظیر تخریب قرنیه یا ورم لنفاوی در ارتباط باشید.