زالو درمانی: زالو مثل هر جانداری دارای یک ساختار پیچیده، منظم و حساب شده است ، بطوری که جغرافیای بدن زالو یکی دیگر از عجایب خلقت موجودات عالم است ، آناتومی بدن زالو متناسب با عملکرد آن است و تمام شرایط لازم را برای اعمال و رفتار زالو فراهم می کند .
جهت گرفتن مشاوره آنلاین از پزشک متخصص برای زالو درمانی، میتوانید به سامانه ایزوویزیت مراجعه نمایید.
محتوای مقاله (با استفاده از این لیست به موضوع مورد نظر دسترسی سریعتر دارید)
هیرودین ماده مترشحه از زالو
زالو هنگام مکیدن خون ، مواد متنوعی ترشح می کند که خواص درمانی دارند. معروف ترین ماده مترشحه از زالو هیرودین است.خواص مواد ترشح شده در خون توسط زالو به انواع مختلفی دسته بندی می شوند.
زالو خون را بهتر از حجامت از عمق بدن بیرون می کشد
تجربیات طب سنتی نشان می دهد که زالو خون را بهتر از حجامت از عمق بدن بیرون می کشد. زالو انداختن برای بیماریهای پوستی مثل جوش ، دمل های صورت ، لک هها و نقط ههای سیاه و سفید و نظایر آن مفید است. امروزه زالو به دلیل خاصیت ضد انعقاد خود یکی از ابزارهای جراحی در پیوندها و دوام بافت پیوندی است.
تاریخچه و جایگاه درمانی زالو
زالو از ۲۵۰۰ سال قبل در هند، یونان، روم، ایران و سپس در اروپا مورد استفاده پزشکی داشته است در قرن نوزدهم از این جانور کوچک برای درمان هر دردی از جمله سردرد، تب، زخم های عفونی شده، دمل و آبسه، ورم ها، هموروئید استفاده می شده است.
زالو درمانی و درمان مشکلات قلبی- عروقی
بدلیل اثر ضدانعقادی هیرودین (Hirudin) بزاق زالو، امروزه در تحقیقات جدید ثابت شده است که پس از عمل جراحی آنژیوپلاستی قلب و به طور کلی در و خطر Side Effect بیماری های کرونری قلب، زالو می تواند نقش موثری ایفا کند و خطر جراحی و حملات قلبی را به حداقل کاهش دهد.
زالو درمانی و درمان واریس
در هندوستان ۲۰ بیمار با واریس اندام تحتانی (پیشرفته) کاندید زالو درمانی شده و پاسخ درمانی شگفت آوری مشاهده شده و همه ۲۰ نفر ( ۱۰۰ درصد بیماران مورد مطالعه) کاملا درمان شدند.
جامعه جراحان انگلستان پس از مشاهده اثرات معجزه آسای زالو در جراحی های پلاستیک و گرافتهای پوستی و پیوند اعضاء، کاربرد زالو پس از پایان جراحی و حتی در حین عمل را کاملا پذیرفته اند و مورد تأکید قرار می دهند.
سایر کاربردهای درمانی:
- زخم معده
- پروستاتیت
- برونشیت
- التهابات کبد و کیسه صفرا
- گاستریت
- هموروئید
- اغلب بیماری های پوستی
- اسپاسم عضلانی
- واریس
- نازائی
- آدنوم پروستات
- ناباروری مردان
- کاهش میل جنسی
- الکلیسم
- ترک اعتیاد (موادمخدر)
شیخ الرئیس ابن سینا باب مبسوطی پیرامون زالو دارد و چنین می گوید:
از زالوهایی که کرک ریز و نرم دارند یا لاجوردی رنگ هستند پرهیز کنید زیرا دچار غشی، خونریزی، تب، سستی و قرحه های بدخیم خواهید شد.
از زالویی استفاده شود که در آبهای خزه دار که محل زیست قورباغه هاست نمو کرده و نه زالویی که در آبهای گل آلود سیاه بوده است.
زالو بهتر از « حجامت »،خون تباه را از عمق بدن بیرون می کشد. زالو را ابتدا سرازیر نگه دارید تا استفراغ کند و محتویات شکمش بیرون آید، سپس اندکی خون بره به او بدهید سپس مواد چسبنده و کثیف بدن او را با بوراکس پاک کنید] استفاده از مواد صابونی عطردار مضر است و جایی را که می خواهید زالو بگذارید با دست مالش دهید تا سرخ شود.
اگر جای زالوانداختن را با گل سرشور یا خون اندود کنند، زالو بهتر می چسبد. بهتر آن است که پس از جداشدن زالو، محل گزش او را حجامت برنهید تا احیاناً اگر آزاری و عفونتی بر اثر نیش زالو عارض شده، از بین برود اگر پس از زالواندازی خون بند نمی آید مازوج سوخته، نوره، خاکستر یا سوده نرم[یا پودر باقلاو زردچوبه ] استعمال شود.
زالواندازی برای بیماری های پوست از قبیل جوش ها، دمل ها، لکه های سیاه و نقطه های سیاه و سفید مفید است
رده بندی و آناتومی جایگاه درمانی زالو
تاکنون ۶۳۰ نوع زالو شناخته شده که بعضی خونخوار، بعضی گوشتخوار و بعضی سمی اند، زالوی پزشکی تنها یک نوع است و به نام علمی medical leech یا Hirudo medicinalis است،که از گونه های آرواره داربی خرطوم است.
طول بدن ۵ تا ۱۲ سانتیمتر میباشد.رنگ آن زیتونی است که خطهای طولی زرد رنگ دارد.
منابع :
همایش ملی گیاهان دارویی
جایگاه درمانی زالو در طب سنتی
عادل حقیقی (عضو هیئت علمی دانشگاه علوم و تحقیقات تهران)
سید نیما شریعت پناهی (عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی)