پارسی طب مجله سلامت جسم و روان
امام رضا(ع) عُمر هر شخصی را به ۴قسمت تقسیم می کنند؛ بدین نحو که سهم جوانی را بیست سال مقرر کرده اند که از پانزده سالگی آغاز و به سی وپنج سالگی ختم می شود.امام(ع) این دوره را دوره درخشان عمر، زمان غلبه خون بر عناصر دیگر می خوانند و آن را زمان رشد، اوج کار و کوشش و نیاز شدید بدن به دَوَران خون و نیروی قلب به دلیل حفظ نظم حیات در گردش های خون به همه جای جسم حتی داخل همه وریدها و شریان ها و رگ های مویی می دانند.
دوره دوم دوره حکومت صفراست.امام (ع) مدت زمان این دوره را بیست و پنج سال تا سی وپنج سال معرفی می کنند که بخش پایانی دوره جوانی و اولین دوره میانسالی است. در این دوره قوای بدنی به تدریج در مغز متمرکز می شود و به جای نیروی جسمی، فکر و اندیشه آدمی قوت و توان می یابد.به جای دست و پا، فکر و اندیشه کار می کند و انسان از آموخته های گذشته خود بهره می برد.
دوره سوم دوره میانسالی است و امام(ع) آن را از سی و پنج سالگی تا شصت سالگی عنوان می کنند. در این سن عنصر سوداوی بر مزاج آدمی حکومت می کند.شصت سالگی، سن حکمت و فضیلت و دوران معرفت و درایت و تکامل فکری و استحکام قوای مغزی است. در این دوره آدمی موجودی دوراندیش ،صاحب نظر و عاقبت اندیش و محتاط می شود تا سرانجام به دوره چهارم که کهولت و پیری است، می رسد. در این دوره عنصر بلغم بر وجود انسان مسلط می شود و از این تاریخ به بعد موسم سرازیری عمر فرا خواهد رسید.
طب الرضا(ع)
به نقل از خراسان
