محتوای مقاله (با استفاده از این لیست به موضوع مورد نظر دسترسی سریعتر دارید)
خارشتر ایرانی- ترنجبین Alhagi Persarum
نام محلی : خار آدور
قسمت های مورد استفاده گیاه: از این گیاه یک ماده قندی به نام ترنجبین که در واقع مان می باشد به خارج ترتشح می گردد.
ترکیبات شیمیایی:
ترنجبین طبق تحقیقات انجام شده دارای مله زیتور می باشد. بررسیهای جدیدتری نشان میدهد که ماده قندی ترنجبین برخلاف آنچه که ذکر شد فقط ساکارز می باشد. مله زیتورتری ، ساکاریدی است که از ۲ ملکول گلوکز و یک ملکول فروکتوزتشکیل یافته است.
خواص مهم دارویی و مصارف گیاه:
جهت درمان ناراحتی های کلیوی و کم کاری کبد و دفع سنگ کلیه مصرف می شود.
ترنجبین در طبابتهای ایرانی مصرف فراوان داشته و بعنوان ملین بکارمی رود. ضمناً برای شیرین کردن داروها به کار می رود. جوشانده آن معرق است.
مالیدن روغن برگهای آن برای رماتیسم خیلی نافع است و گلهای آن برای بواسیر مفید است.
عرق گیاه ترنجبین اگر مدتی با ملایمت خورده شود برای سنگ کلیه و مثانه تا حدودی مؤثراست.
پراکندگی:
بین اردکان یزد،یزد بافق، مهریز، مروست.
درمنه کوهی Artemisa Aucheri
نام محلی: درنه
قسمت های مورد استفاده: سرشاخه های گلداروبرگ.
خواص دارویی:
طبیعت گرم و خشک ،بادشکن، براف کننده گاز روده و دل درد.
دانه گرده این گیاه می توان در بررسی های پزشکی جهت مشخص کردن و تست آلژی ، تهیه واکسن ضد آلرژی ناشی دانه گرده آنها به کار برد.
به دلیل وجود سانتونین خاصیت ضد انگلی داشته و در ساختن داروهای ضد کرم بیشتر کشورها از جمله آلمان مورد استفاده قرارمی گیرد.
درمنه کوهی باعث کاهش میزان قند در ادرار می شود ازاین رو برای مبتلایان به مرض قند مفید می باشد.
مرهمی از برگ و گلهای گیاه جهت درمان گری و ریزش مو مفید می باشد. نیز در موقع عقرب زدن اگر روی محل گزش قرار دهند مؤثر و مفید است.
پراکندگی :
در ارتفاعات کوهستانی استان یزد (شیرکوه، ده بالا، طزرجان ، ندوشن) کوه بازرگان ۲۰۵۰- ۲۳۵۰ متر- ارتفاعات شیرکوه تا ارتفاعات دره نازی و کوه پشت باغ ۲۰۰۰ متربه بالا باقی آباد، طزرجان، بنادک تا کوه نر، کوه گلوبادام ، نزدیک شیرکوه ۱۸۰۰- ۲۲۰۰