بزرگ کردن سینه ها، تعریف ساختار و وظایف آن

بزرگ کردن سینه ها دغدغه خانم های زیادی است و در این مقاله به بیان آن میپردازیم.

میزان انجام پروتز سینه 

برآورد ها و حدس ها حاکی از آن است که بیش از سه میلیون زن در سراسر دنیا در ۳۵ سال اخیر پروتز سینه گذاشته اند و هر سال دهها هزار زن می خواهند که تحت این عمل جراحی قرار گیرند .

بسیاری از زنان تصور می کنند که انجام عمل بزرگ کردن سینه باعث بهبود و بهتر شدن اندازه و شکل سینه ی آنها می شود؛ چون بر این باورند که سینه هایشان بسیار کوچک و اندازه یا شکل آن نا موزون ، نا متوازن و یا غیر جذاب است .

بعضی از زنان سینه هایی دارند که کاملا رشد نکرده اند یا بعد از حاملگی با تغییر وزن یا پیر شدن به میزان قابل توجهی اندازه و شکلش را از دست داده و تغییر کرده اند.

آشنایی با پستان از نظر پزشکی :

پستان ها عمدتاً از لوبول ها و مجاری شیر به همراه چربی و بافت همبند تشکیل می گردند.

شیر از نوک پستان خارج می شود. ناحیه تیره اطراف نوک پستان آرئول نام دارد.

پستان مجموعه ‌ای از غدد شیری Lobules، کانالهای هدایت کننده شیر Ducts به سر پستان و مقدار زیادی چربی است.

اصولاً پستانهای زن را نمی توان جزئی از اندام جنسی او به شمار آورد. مهمترین نقش آنها در شیردهی است ولی از طرفی نمی توان نقش بسزای پستانها در تحریکات جنسی و لذت شهوانی را نادیده گرفت.

فرایند ظهور و رشد سینه های زن در دوره بلوغ جنسی اش رخ می دهد و این رشد توسط هورمونهای جنسی از جمله استروژن و پروژسترون کنترل می شود.

پستان ها در تحریک جنسی نقش دارند و نقش اصلی آنها تولید شیر برای نوزادان است.

در طول بلوغ، هورمون استروژن باعث رشد و تکامل پستان ها می شود. در طول بارداری، تغییرات هورمونی، پستان ها را باز هم بزرگتر می کنند و در اواخر بارداری، تولید شیر را درغده هایی به نام لوبول تحریک می کنند.

این غده ها به مجاری وصل می شوند که به کانال هایی به نام آمپول ختم می شوند. آمپول در سطح نوک پستان به بیرون باز می شود.

بقیه بافت پستان عمدتاً چربی است و مقدار کمی بافت همبند نیز دارد که به نگهداری پستان کمک می کند.

ساختار پستانها غدد پستانی بجز دوران بارداری و شیردهی در یک مرحله غیر فعال به سر می برند. ساختار اصلی آنها بافت چربی و همینطور بافت کشی متشکل از رشته های الاستیک می باشد.

هر پستان از ۲۰-۱۵ بخش به نام «لوب» تشکیل شده است که مانند گلبرگهای گل مینا در کنار هم قرار دارند.

هر لوب به نوبه خود از لوبولهای کوچکتر و در نهایت هزاران لوبول ریز تشکیل یافته است که در آنها شیر تولید می شود.

در بین این اجزا شیارهایی به نام مجرا وجود دارد که به مرکز نوک پستان در ناحیه تیره پوست که «آراُلا» نام دارد منتهی می شود.

فضای باقیمانده میان مجراها و لوبولها را چربی پر می کند. هر کدام از این غدد مولد در سطح رویی قفسه سینه و در بالای ماهیچه پکتورالیس قرار دارند.

زمان حاملگی حجم اجزای خوشه مانند داخل لوبها افزایش یافته و طی دوره تولید شیر، سلولها مواد تشکیل دهنده شیر از جمله پروتئین و چربی تولید می کنند.

این سلولها همچنین به هنگام شیردهی منقبض شده و باعث خروج آن از پستانها می شوند.

داخل پستانها هیچ ماهیچه ای وجود ندارد، بلکه ماهیچه «پکتورالیس» درست زیر آنها قرار گرفته و دنده ها را می پوشاند.

علاوه بر بافت چربی و فیبرهای الاستیک می توان به رگهای خونی و همچنین رگهای لنفاوی در سینه اشاره نمود. رگهای لنفاوی در مسیر خود به اجزای لوبیا مانندی بنام غدد لنفاوی که معمولاً زیر بغل، کشاله رانها و دیگر نواحی بدن یافت می شوند، می پیوندند. شکل ویژه پستانها و جایگاه مخصوصشان از طریق رباطهای خاصی که بافت پستانها را در بر گرفته و آنها را حفاظت می کنند تعیین می شود.

این رشته ها که به «رباطهای کوپر» معروفند در دوره حاملگی و نیز کهولت شل و یا کشیده می شوند و موجبات آویزان شدن آنها را فراهم می آورند.

هورمونهای جنسی در رشد و تکامل پستانها در دوره بلوغ و تولید شیر از اهمیت بسزایی برخوردارند.

استروژن در رشد و نمو غدد و مجاری پستان نقش داشته و پروژسترون محرک اصلی تغییر و تکامل سلولهای سازنده شیر می باشد.

از دیگر هورمونهای موثر می توان به پرولاکتین اشاره کرد که از قسمت پیشین غده هیپوفیز ترشح شده و عامل محرک تولید شیر می باشد.

در پاسخ به محرک مکش نوزاد، اکسیتوسین (مترشح در هیپوفیز پسین) به نوبه خود موجب خروج شیر از پستان مادر می شود.

اصولاً تحریکات هورمونی موجب رشد مجاری و بافت آلویولار و همچنین بافت چربی و در نتیجه افزایش حجم پستان می شود.

نوک پستانها و ناحیه اطراف آن نیز بزرگتر شده و به لمس و تحریکات خارجی حساس می شوند.

در دوران عادت ماهانه زنان، پستانها تحت تاثیر هورمونهای جنسی دچار تغییرات خاصی می شوند که در هر شخص به گونه ای متفاوت بروز می کند.

از جمله این تغییرات می توان به افزایش حجم، ورم و نیز درد خفیفی در آنها اشاره نمود. این علامات معمولاً پس از چند روز اول پریود ناپدید می شوند.

در دوره بارداری سایز پستانها بنا بر تاثیر هورمون پروژسترون بطور چشمگیری افزایش می یابد.

نوک پستانها و نواحی پیرامونشان نیز بزرگتر شده و دارای رنگ دانه های بیشتری می شوند. این مکانیزم چربی پستانها را جایگزین کرده و آنها را برای تولید شیر در مرحله نهایی حاملگی آماده می سازد.

درست پس از زایمان، شیر در پستانها ساخته می شود. بعد از اتمام دوره شیردهی پستانها به حالت دوران شروع حاملگی بر می گردند.

در دوره پس از یائسگی نیز گرچه ممکن است شکل پستانها زیاد تغییر نکند، اما قسمت عمده ساختار مخصوص تولید شیر با چربی جایگزین می شود.

پستانهای زن تنها در دوره حاملگی او شکل قطعی و نهایی خود را می گیرند.

با توجه به این که هدف اصلی از وجود پستانها نقش مهم آنها در ساختن شیر برای شیردهی می باشد، اما این دوران تنها دوره مختصری از زندگی زن را تشکیل می دهد و با نقش زیبایی شناختی آنها در کیفیت زندگی اش به هیچ وجه قابل مقایسه نیست.

از آنجا که سینه های زن نشان اصلی مونث بودن اوست، رضایت او از فرمشان در هویت و ابراز وجود او از اهمیت بسزایی برخوردار می باشد. مراقبت و توجه لازمه به سینه ها بخشی از سلامتی و زیبایی یک زن است که در بهبود روحیه اش موثر می باشد.

و اما با مُد روز چه می توان کرد؟

زمانی سینه های بزرگ و زمانی سینه های کوچک مد می شود. بنابراین زیبایی پستان لزوماً در اندازه آنها نیست. سینه ها می توانند به شکل سیب و یا گلابی باشند.

زیبایی سینه های یک زن در چگونگی بها دادن او به آنهاست. هر فرم سینه ای زیبایی منحصر به فرد خود را دارد و صد البته در نظر نظاره گر آن زیباست.

پوست پستان:

پوست ناحیه پستان به خاطر کشیده شدن آن بسیار نازکتر از پوست بقیه بدن است و به همین خاطر سریعتر دچار خشکی می شود.

حتما با استفاده از یک کرم مرطوب کننده پستانها را مرطوب نگهدارید. این کرمها باعث تحریک کولاژن و الاستین شده و حاوی عنصر ضد اشعه ماوراء بنفش و عنصر رتینول (ضد چروک) هستند. در عین حال از کرمهای مرطوب کننده معمولی مثل وازلین و آکوافور هم غافل نشوید.

رشد پستان:

پستان یک زن ۲۰ ساله شامل چربی، غدد شیری و ماده ای به نام کولاژن یا کلاژن است (که باعث پیوند بافتها به هم و سفت نگه داشتن پستان می شود).

اما به تدریج با بالا رفتن سن، غدد شیری و کولاژن تحلیل رفته و جای خود را به چربی بیشتر می دهد و این چربی اضافی باعث افتادن پستانها می شود.

راهی برای جلوگیری از این روند نیست ولی پوشیدن سینه بندی که زیرش سیم دارد روند افت پستانها را کند می کند.

تغییرات پستان در بارداری:

بعلت آمادکی برست برای شیر دهی تغییراتی در دوران بارداری در پستانها ایجاد می شود.

از جمله: – افزایش در سایز برست بعلت بزرگ شدن غدد شیری وافزایش در بافت چربی – دردناک و حساس شدن و همچنین خارش و سوزش با تغییرات درجه هوا و لمس.

– بعلت افزایش ذخیره خونی رگهای آبی در سطح پستان دیده می شود – ناحیه آرئولا و نیپل تیره تر می شود (سر پستان و اطرافش) – غدد Montgomary سوراخهای کوچک اطراف سر پستان بزرگتر می شود – بعضی خانمها در سه ماهه آخر ترشحاتی از پستان دارند که کلستروم نام داردو قبل از ترشح شیر تولید می شود.

بزرگ کردن پستان :

بزرگ کردن سینه یکی از شایع ترین اعمال جراحی زیبایی مورد در خواست بانوان است.

این فرایند شامل عمل جراحی است که مواد و پروتز های مصنوعی برای افزایش اندازه و بهبود شکل سینه ها مورد استفاده قرار می گیرد .

تصمیمی که برای انجام عمل بزرگ نمودن سینه گرفته میشود باید کاملا شخصی و آگاهانه باشد و نباید صرفا برای خشنود کردن کس دیگری گرفته شود.

مثل هر عمل جراحی زیبایی دیگر، عمل بزرگ کردن سینه هیچ کدام از مشکلات اصلی زندگی را حل نمی کند، اما ممکن است به افزایش اعتماد به نفس و شکل ظاهری بیمار کمک کند.

تمام فواید بالقوه مورد بحث قرار گرفته و در زمان مشاوره مورد بررسی قرار می گیرند.

امروزه زنی که می خواهد عمل بزرگ کردن سینه را انجام دهد حق انتخاب در نوع عمل جراحی را دارد، بدین طریق می تواند نمای ظاهری و نتیجه مورد نظر را بدست آورد .

بعضی از این حق انتخاب ها عبارتند از :نوع، اندازه، محل قرارگیری و برش ایجاد شده و همچنین جهت جاگذاری پروتز سینه.مشخصا برای هر انتخاب ، فواید و مضراتی وجود دارد. به هر حال اگر به مراجعه کننده اطلاعات مناسبی داده شود او می تواند تصمیم بگیرد که کدام روش مناسب او می باشد.

علل کوچکی سینه خانمها

 ۱- علل هورمونی:

الف : هورمون های فولیکولین-لوتئین : ( که هر دو از هورمونهای تخمدان هستند ) و در صورت کمبود آنها فقط با تجویز متخصص زنان باید استعمال شوند.

ب : کم کاری تیرویید و هیپوفیز : نیز عامل بسیار نیرومندی محسوب میگردد. در کل کمبود هورمونهای تخمدان و هیپوفیز مولد کوچکی پستانهاست

۲- لاغری مفرط :

افراد لاغر کلا بافت چربی در بدنشان کم است و همچنین هورمونهای جنسی در بدنشان کمتر از افراد عادی است که این امر باعث کوچک بودن پستان می گردد

۳ – رژیم لاغری و سوء تغذیه :

مخصوصا در خانم های چاقی که بدون برنامه علمی بطور ناگهانی شروع به کم کردن وزن می کنند چربیهای بدن کاهش می یابد و چون پستان نیز مقدار زیادی بافت چربی دارد کوچک می گردد و همچنین چروکیده و افتاده می شود.

در این افراد چون کوچکی پستان بدنبال رژیم غذایی بوده است بنابراین با توقف رژیم غذایی وبرگشت به حالت عادی واستفاده از رژیم پر پروتیین مشکل فرد برطرف خواهد شد . البته ممکن است کمی افتادگی در پستانها باقی بماند

 ۴- ژنتیک :

این مورد شایعترین علت کوچی پستان ها در خانم ها می باشد . و معمولا به کرم ها و قرض های گیاهی پاسخ مناسبی نخواهد داد و این مواد به هیچ عنوان باعث رشد پستان نمی گردند

آیا حجم سینه ها با دیگر تغییر و تحولات بدن تغییر خواهد کرد ؟ با افزایش وزن، بافت چربی موجود در پستانها و در نتیجه حجمشان افزوده می شود.

در مقابل با کاهش وزن بافت پیوندی و الاستیک نامتغیر باقی مانده و بافت چربی کاهش می یابد.

از آنجایی که تغییر وزن موجب نابودی رشته های الاستیک و شل شدن پوست می شوند، بهتر است از تغییرات رادیکالی وزن جلوگیری نمود.

یکی از پیامد های حاملگی افزایش حجم پستانهاست.

اصولاً پس از خاتمه دوران شیردهی که پستانها به حالت اولیه خود باز می گردند، کمی جمع و چروکیده می شوند.

مکمل های استروژن و پروژسترون، دارو، اختلالات هورمونی، یائسگی و در نهایت کهولت نیز هر کدام به نحوی موجب تغییرات عدیده در حجم پستانها می شوند.

با بالارفتن سن پوست نازکتر شده و هورمونها در بدن افزایش می یابند که به نوبه خود باعث جمع شدن لوبولهای پستان می شود. اما نگران نباشید یک روش طبیعی برای حفظ طراوت و شادابی پستانها وجود دارد آنهم : آمیزش جنسی مداوم در طول زندگیست

روش های بزرگ کردن سینه :

در رابطه با روشهای بزرگ کردن سینه به روش غیر جراحی پیشنهاداتی مختلف مطرح شده است که اکثر این روشها مورد تایید مراکز علمی و تحقیقاتی نیست .

جراحی پلاستیک و تزریق چربی که بخش اعظم سینه ها را تشکیل میدهد نیز امروزه بسیار متداول وروش پر طرفداری ست.

خیلی از صاحب نظران تنها راه بزرگ کردن سینه را مشورت با جراحان پلاستیک و انجام جراحی و قرار دادن پروتز می دانند و معتقد هستند روشهای دیگری که وجود دارد مانند قرص های گیاهی یا کرم های تبلیغاتی کارائی لازم را ندارند اما استفاده از دستگاههایی مانند بادکش سینه بانوان در صورت استاندارد بودن و مورد تایید گرفتن سازمانهای مربوط میتواند موثر باشد.

 اطلاعات اصلی و اساسی در مورد پروتز ها سینه مهم است که بدانیم پوسته ی خارجی یا پوشش تمام پروتزها از سیلیکون ساخته شده است .

اگرچه، ماده ی پر کننده ی موجود می تواند متفاوت و از مواد مختلف باشد که این مواد عبارتند از : آب نمک، ژل سیلیکون خالص که خود به دو دسته ی ژل ساده یا ژل منسجم (همبسته) تقسیم می شود .

ژل شکر و نمک (هیدروژلی) و روغن سویا (تری لوسنت) که اخیرا کشف شده اند فعلا تا بررسی های بیشتر در مورد ایمنی آنها، مورد استفاده قرار نمی گیرند.

ژل سیلیکونی فعلا رایج ترین نوع مورد استفاده می باشد.

در اروپا نمودارهای فعلی توزیع فروش [۷۰%سیلیکون، ۱۵% آب نمک، ۱۵%برای پر کننده های دیگر مثل هیدروژن و روغن های سویا] را نشان می دهند.

چون ژل سیلیکونی از سال ۱۹۶۳در دسترس می باشد بنابر این جراح ها بیش از ۳۵ سال است که در مورد این نوع پروتز تجربه دارند و این زمان استفاده بیش از هر نوع دیگری می باشد .

در طی سال ها تغییرات و پیشرفت هایی ایجاد شده که پوشش های سطحی از موادی با فرمولاسیون جدید تر ساخته شده اند و این پوشش ها طوری طراحی شده اند که “خونریزی” و انتشار مقادیر بسیار کم ژل پر کننده را به حداقل می رسانند .

جالب توجه اینکه پروتز ژل سیلیکون استاندارد، به خاطر نرمی ذاتی ژل سیلیکون بیش از انواع پروتزها احساس سینه طبیعی را ایحاد می کند.

مختصر اطلاعاتی در مورد سیلیکون بدون شک بسیاری از خانم ها در مورد این نوع عمل جراحی داستان های ترسناکی شنیده اند ، ازجمله مسمومیت زایی سیلیکون ، بیماری های مربوط به بافت .

در نتیجه در مورد عمل بزرگ کردن سینه در هشت سال اخیر تبلیغات مخالفی دریافت شده است مخصوصا به واسطه عملکرد غیر مسئولانه ی رسانه ها که بدین طریق علی رغم حقایق موجود، ادعاهایی در مورد ایمنی سیلیکون شده است .

بدون شک، بیشتر این داستان ها بعد از این که FDA –  مدیریت غذا و دارو در امریکا- در ژانویه ی۱۹۹۲ استفاده از پروتزهای سیلیکونی را قدغن کرد بوده است .

FDA به این نتیجه رسیده بود که “هیچ سند و مدرکی وجود ندارد که ژل سیلسکون که پروتزها با آن پر میشوند ایمنی ندارند، اما مدارک برای اثبات ایمنی آن کم و ناکافی است.” موارد بالا نتیجه دعوی حقوقی بر ضد تولید کنندگان پروتزهای سیلسکونی بود.

این دعوی از طرف زنانی مطرح شده بود که از پروتز استفاده می کردند و نشانه ها و علائم زیادی از بیماری ای که ” بیماری خود ایمنی مربوط به سیلسکون” نامیده شده است را دارا بودند.

در حقیقت بررسی مدارک دادگاه در آمریکا نشان داد که بیش از ۲۱۶ نشانه ی جداگانه در ارتباط با شیوه های پر کردن ژل به ثبت رسیده است این تعداد تنوع نشانه مجزا در هیچ بیماری دیگری دیده نشده است !