با محلی خواری از مزرعه تا بشقاب راه زیادی نیست!

شما تاکنون مفاهیمی مانند گوشت خواری و گیاه خواری را شنیده اید اما احتمالا با واژه Localvore (محلی خواری) آشنا نمی باشید. این واژه مفهوم نسبتا جدیدی است که امروزه در بین حامیان محیط زیست بسیار شنیده می شود. محلی خواری بدین معنی است که شخص خود را متعهد به خوردن مواد غذایی کند که فقط به صورت محلی و در محل زندگی خود شخص (تا فاصله حدود ۱۶۰ کیلومتر) تولید شود. البته تمایل برای تعهد به این مفهوم در بین افرادی که این بینش را در پیش می گیرند، متفاوت است.

برخی افراد به هیچ عنوان از ترکیبات غیر محلی استفاده نمی کنند و بعضی دیگر تلاش می کنند که از محصولات محلی استفاده کنند البته گاهی اوقات نیز سری به سوپرمارکت های بزرگ برای تهیه محصولات غیر محلی می زنند. تهیه تمام مواد غذایی مورد نیاز از مواد محلی ممکن است با توجه به شرایط منطقه و اقلیم محل زندگی دشوار باشد، مثلا در برخی مناطق تهیه قهوه محلی یا روغن زیتون محلی امکان پذیر نیست اما محلی خواری در واقع تغییر بینش زندگی است و انسان را به سمت استفاده از منابع محلی تشویق می کند و استفاده از ترکیبات غیر محلی را توصیه نمی کند.

 استفاده از مواد غذایی محلی می تواند مزایای بسیاری برای فرد، جامعه و محیط زیست داشته باشد که در ادامه به برخی از این موارد اشاره می کنیم:

• حمایت از تولیدکنندگان محلی:

-تهیه مواد غذایی سالم و تازه سبب اشتغال زایی برای کشاورزان،
– و تولید کنندگان محلی می شود.

• بهبود اقتصاد منطقه:

-استفاده از مواد غذایی محلی سبب باقی ماندن سرمایه در محل و بهبود اقتصاد و وضعیت معاش تولیدکنندگان می شود.

• کاهش هزینه حمل و نقل محصولات و آلودگی هوا:

-کاهش حمل و نقل مواد غذایی از منطقه ای به منطقه دیگر سبب کاهش مصرف سوخت های فسیلی می شود،
– و بنابراین موجب کاهش تولید گازهای گلخانه ای خواهد گردید.

• تولید ضایعات کمتر:

-با مصرف مواد غذایی محلی مسیر رسیدن محصول به دست مصرف کننده از مزرعه کوتاه می شود،
– و نیاز به انبارداری کاهش یافته و ضایعات تولیدی در فرآیند توزیع مواد غذایی نیز به تبع آن کاهش می یابد.

• مصرف مواد غذایی تازه و سالم:

-مواد غذایی محلی تازه تر، سالم تر و دارای طعم و مزه بهتری هستند.
-از طرف دیگر استفاده از مواد غذایی تازه نیاز به بسته بندی های پلاستیکی و فلزی را کاهش می دهد،
– که این امر خود سبب کاهش مصرف سوخت های فسیلی خواهد شد.
-از طرف دیگر زمانی که فاصله بین تولید و مصرف مواد غذایی کم باشد، نیاز به استفاده از ترکیبات شیمیایی و نگه دارنده ها برای حفظ طولانی مدت مواد غذایی نمی باشد و در نتیجه مواد غذایی سالم تر عرضه می شود.

• بهبود وضعیت زمین های کشاورزی:

-استفاده از محصولات محلی سبب تشویق تولید کنندگان و کشاورزان برای تولید محصولات متنوع و متناسب با شرایط محل می شود.
– این موضوع سبب افزایش چند کشتی در مزارع می شود،
– و این تنوع سبب بهبود اکوسیستم و خاک زمین های کشاورزی خواهد شد.

• جذب توریست:

-یکی از جاذبه های توریستی مناطق مختلف مواد غذایی محلی آنها است.
-محلی خواری می تواند عاملی برای شکوفایی صنایع تولید مواد غذایی محلی شده و زمینه جذب توریست را فراهم می کند.

• کاهش تمایل به شهرنشینی:

-با استفاده از فرآورده های محلی و بهبود اقتصاد روستاها، به مرور روستاها به عنوان کانون های درآمدزایی اجتماع در خواهند آمد و تمایل روستاییان برای شهرنشینی کاهش می یابد که خوب سبب برطرف شدن مشکلات اجتماعی بسیاری می گردد.

دیدگاه طب سنتی در مورد بینش محلی خواری:

با توجه به این که آمایش های مورد استفاده در طب سنتی برای درمان بیماری های مختلف با توجه به هر منطقه متفاوت است، به اقلیم و آب و هوای آن منطقه نیز بستگی دارد و عمدتا برای هر منطقه از گیاهان دارویی استفاده می شود که بومی همان منطقه باشند، لذا دیدگاه طب سنتی کاملا با دیدگاه استفاده از مواد غذایی محلی هم سو است. از طرف دیگر با توجه به اصول طب سنتی، مواد غذایی بومی هر منطقه متناسب با نیاز و شرایط بدنی مردم همان منطقه به وجود آمده و امروزه یکی از دلایل بروز مشکلات پزشکی مختلف استفاده از ترکیباتی است که با طبع ما سازگار نیست و این موضوع سبب برهم خوردن تعادل اخلاط مختلف در بدن می گردد که طبعات زیادی برای سلامتی انسان خواهد داشت.