شکلات از آن دسته مواد خوراکی است که هم بزرگ ترها دوستش دارند و هم کوچک ترها. جالب آن است که همه نوع آن با ذایقه ما سازگاری دارد از کاکائو گرفته تا انواع تافی ها و حتی آب نبات.
یادتان باشد که در گروه شیرینی ها و شکلات انواع تنقلات شیرین جای می گیرند و آب نبات جزیی از آن است که کمتر به آن پرداخته ایم. این بار می خواهیم شما را با این جز از گروه شکلات آشنا کنیم، پس فرصت خواندن این مطلب شیرین را از دست ندهید.
آبنبات، به خصوص آب نبات شیرین از مخلوط غلیظ شکر با آب به همراه افزودنی های خوش طعم کننده و رنگ دهنده ساخته شده و بعضی مواقع منجمد می شود. در آمریکای شمالی و کشورهای غربی آبنباتها انواع بسیار دارند، به طوری که برخی از فروشگاه ها فقط آبنبات فروشی اند. انواع آن شامل آبنباتهای چوبی، شکلاتی، آب نبات لیسی، تافی، آبنبات چسبناک، آدامسی و … هستند.
از کارخانه تا فروشگاه
تافی
همان طور که گفتیم، برای تولید آب نبات ابتدا از حل شدن شکر در آب، شیره و یا شربت درست می کنند، سپس این محلول برای رساندن به نقطه اشباع مطلوب و یا کاراملی شدن (به صورت قند سوخته درآمدن) جوشانده می شود.
مواد مورد استفاده و مدت زمان جوشانیدن به نوع آبنبات بستگی دارد. آبنبات در انواع بی نهایت متفاوت اعم از نرم و جویدنی و یا سخت، ترد و شکننده درست می شود. کارامل، تافی، فاج(آبنبات نرم از کره و شیر و شکلات و…)، آبنبات مغزدار، به صورت قرص، آبنبات چسبناک، لوبیای ژلهای، نبات، آبنبات چوبی، پشمک، قرص نعناع، بادام زمینی ترد، شکلات پر شده از کشمش یا بادام زمینی و آبنبات لیسی تنها بخش مختصری از واژه ی ژنریک کندی است.
آبنبات و گیاهخواری
اگر شما گیاه خوار هستید، باید از گروهی از آبنباتها مثل پاستیل فاکتور بگیرید. بعضی از آب نباتها دارای ژلاتینی هستند که از استخوان حیوانات استخراج می شود و گیاهخواران تمایلی به خوردن آن ها ندارند زیرا هر ماده غذایی که منشأ حیوانی دارند را نخواهند خورد. ژلاتین حلال نیز برای گیاهخواران ناخوشایند است زیرا از استخوان ماهی گرفته می شود. مواد دیگر مانند آگار، پکتین، نشاسته و صمغ عربی ترکیباتی هستند که به عنوان مواد جایگزین به کار می روند.
داستان قدیمی پوسیدگی دندان
آب نبات
آبنباتها عموما دارای شکر هستند و شکر نیز باعث خرابی دندان ها می شود اما فقط شکر نیست که دندان ها را خراب می کند بلکه انواع گوناگونی از باکتری ها هستند که در دهان وجود دارند و از شکر تغذیه می کنند و در نتیجه متابولیسم شکر توسط این باکتری ها، محیط دهان اسیدی می شود و PH پایین می آید.
در پاسخ به محیط اسیدی، مینای دندان، کانی آزاد می کند که این کار باعث سوراخ شدن دندان ها می شود. برای جلوگیری از این امر باید بعد از هر بار خوردن آب نباتها دندان ها مسواک زده شوند. آبنباتها چون محکم به دندان می چسبند، شانس پوسیدگی دندان را زیاد افزایش می دهند. آبنبات بعد از مصرف میزان قند خون را بالا می برد و نگرانی مهمی برای دیابتی ها به وجود می آورد ولی برای افراد غیردیابتی نیز می تواند زیانآور باشد.
آبنباتهای رژیمی
در کنار انواع شکلات ها و آبنبات هایی که به بازار آمدهاند، نوع رژیمی شان نیز تولید شده اند تا افرادی که قصد کنترل وزن دارند و یا به بیماری قند دچارند در صورت تمایل بتوانند گاهی از آن ها میل کنند. در اغلب این محصولات به جای قند طبیعی از نوع مصنوعی آن ها استفاده شده است تا به این ترتیب، از میزان کالری که با خوردن شان دریافت می شد، کاسته شود. اما متأسفانه افراد با دیدن عبارت رژیمی در مصرف این محصولات زیاده روی می کنند در حالی که این ترکیبات با وجود تمامی این تغییرات باز هم کالری دارند اما به مقدار کمتر زیرا فقط از قند تشکیل نشده اند بلکه اجزای دیگری دارند که انرژی زا بوده و هر نوع زیاده روی در خوردن شان می تواند چاقی (مادر تمامی بیماری ها) را به دنبال داشته باشد.
گرچه بسیاری از آبنبات ها در فروشگاه ها مدت زیادی می مانند ولی آبنبات هم، تاریخ انقضا دارد. زمان نگهداری از آبنبات از دو هفته تا یک سال است و اگر در جای خنک و خشک نگهداری نشود، زودتر فاسد خواهد شد