آزمایش خون: چگونه می توان نتایج آزمایش را تفسیر کرد؟ (بخش اول)

آزمایش خون: آیا تا کنون پیش آمده است که پس از دریافت آزمایش باید چند روز منتظر ملاقات با دکتر خود بمانید. در این چند روز ممکن است نگران نتیجه آزمایش باشید. حال اگر اطلاعاتی در رابطه با تفسیر نتایج آزمایش داشته باشید ممکن است برای شما مفید باشد.

امروزه پزشکان برای تشخیص بیماری ها به آزمایشات گسترده ای دسترسی دارند که یکی از اساسی ترین این ابزارها، آزمایش خون است. آزمایش خون به دکتر این امکان را می دهد که از طریق تجزیه و تحلیل دقیق خون بیمار به علل بیماری ها پی ببرند و بتوانند روش های درمانی دقیق تری را برای بیمار به کار برند. در این مقاله و مقاله های بعدی به برخی از شاخص های مورد بررسی در آزمایش خون و رابطه آن با سلامت بدن می پردازیم.

در ابتدا بهتر است برخی واحد هایی که در آزمایشات خون برای تعیین مقدار هر عامل به کار برده می شود را به اختصار بررسی کنیم. آزمایشگاه های مختلف ممکن است واحدهای اندازه گیری متفاوتی را برای محاسبه به کار گیرند، بنابراین هنگام بررسی اعداد هر تست باید به واحد اندازه گیری که در مقابل آن عدد نوشته شده است توجه کنید.

تجزیه و تحلیل شیمیایی آزمایش خون:

هر یک از فاکتورهای زیر ممکن است بنا به تشخیص پزشک متخصص در آزمایش شما وجود داشته باشد:

ALT (آلانین آمینوترانسفراز):

دامنه مطلوب آن بین ۳۷-۸ IU/l می باشد. این تست سطح آنزیم کبدی ALT را بررسی می کند. اگر وضعیت کبد شما خوب باشد عدد این آنزیم در محدوده مذکور قرار می گیرد. مقدار بالاتر از این محدوده آسیب کبدی را نشان می دهد.

آلبومین (Albumin):

دامنه مطلوب بین ۵/۰ – ۳/۹ g/dl است. آلبومین پروتئینی است که توسط کبد ساخته می شود و عدم قرار گرفتن نتیجه آزمایش در محدوده مطلوب می تواند شاخصی از مشکلات کبدی باشد.

 A/G (نسبت آلبومین به گلوبولین):

در صورت سلامت فرد عدد این تست کمی بیشتر از یک است.

آلکالین فسفاتاز (Alkaline Phosphatase):

دامنه مطلوب بین ۴/۷- ۴/۴ IU/l است. این آنزیم در کبد و استخوان وجود دارد. بنابراین، افزایش آن ممکن است مشکلات کبد و استخوان را نشان دهد.

 AST (آسپارتات آمینو ترانس فراز):

دامنه مطلوب بین ۳۴-۱۰ IU/l است. این آنزیم در قلب و کبد وجود دارد. بنابراین، افزایش آن می تواند در اثر مشکلات یکی از این دو اندام و یا هر دوی آنها باشد.

بیلی روبین (Bilirubin):

دامنه مطلوب آن بین ۱/۹۱- ۰/۱ mg/dl است. اختلال در مقدار این تست، به پزشک اطلاعاتی در مورد کبد، کارکرد کلیه، مشکلات مجاری صفراوی و کم خونی می دهد.

 BUN (مقدار نیتروژن موجود در اوره خون):

محدوه مطلوب آن بین ۲۰-۱۰ mg/dl است و شاخص دیگری از کارکرد کلیه و کبد است. مقدار بالای آن مشکلات کلیه را نشان می دهد. البته مصرف برخی از داروها و همچنین رژیم های غذایی دارای پروتئین بالا می تواند مقدار BUN را افزایش دهد.

کلسیم (Calcium):

دامنه مطلوب آن بین ۱۰/۵- ۹ mg/dl است (در افراد مسن مقدار آن کمتر است). وجود کلسیم بیش از حد در جریان خون می تواند شاخصی از مشکلات کلیوی، فعالیت بیش از حد تیروئید و یا پاراتیروئید، انواع خاصی از سرطان مثل لنفوم، مشکلات پانکراس و یا کمبود ویتامین D باشد.

از آنجا که فاکتورهای های آزمایش خون زیاد است در مقاله های بعدی به ادامه این فاکتورها خواهیم پرداخت تا بتوانید به راحتی نتیجه آزمایش خون خود را تفسیر کنید.

جهت مشاوره در مورد مشکلات خونی، به متخصصان ما در سامانه ایزوویزیت مراجعه نمایید.