لق شدن دندان ها

دندان هایی که لق می‌شوند، به ناگهان به نظر می‌رسند که بلندتر شده اند و فاصلۀ قابل ملاحظه ای بین دندان و ریشۀ آن پدیدار می‌گردد، با اینکه مدت زیادی است دندان های شیری افتاده اند، بازهم برخی از دندان ها بی ثبات و متحرک می‌شوند؟ این عارضه نشانۀ یک بیماری لثوی است که دندان های شما را در معرض خطر قرار می‌دهد؛ این بیماری پارادنتیت (التهاب لثه) است.

لق شدن دندان ها نشانۀ عدم توجه و مراقبت

به طور طبیعی، پارادونت مسئول ثبات دندان هاست. همزمان استخوان کندویی که دندان در آن کاشته می‌شود، رشته هایی که در آن به هم ارتباط پیدا می‌کنند و بافتی که اطراف همۀ اینهاست یعنی لثه، هم دخیل هستند. مشکل پارادونت، این است که باکتری های موجود در پلاک دندانی می‌توانند باعث ایجاد التهاب شوند.

لثۀ متورم حساس می‌شود، و به محض مسواک زدن از آن خون جاری می‌گردد. و ممکن است کیسه هایی پر از باکتری بین دندان ها و لثه به وجود آیند. همزمان، و البته به طور مستقیم، استخوان کندویی مادۀ خود را از دست می‌دهد.

برخی اوقات اگر درمان انجام نشود (عموماً طی چند سال)، بخشی از ریشۀ دندان محو می‌شود؛ دندان ها بلند تر و کشیده تر و فاصلۀ بین آنها بیشتر به نظر می‌رسند.

چگونه از دندان هایی که لق شده اند، مراقبت کنیم؟

تعداد زیادی از بزرگسالان کشورهای توسعه یافته از بیماری های لثوی رنج می‌برند، البته شدت آنها متفاوت است. عموماً خونریزی، هنگام مسواک زدن دندان ها اولین هشدار است. تنها راه حل برای پیشگیری از این بیماری ها یا جلوگیری از پیشرفت لق شدن دندان ها، مراجعۀ مرتب به مطب دندانپزشک است.

در واقع تنها دندانپزشک است که می‌تواند شما را از شر رسوب ها و باکتری ها رها کند. اگر پارادونتیت پیشرفت کرده است، جرم گیری زیر لثه الزامی است؛ صیقل دادن دندان ها هم مانع از جذب باکتری ها می‌شود. بعد از انجام این اقدامات، اگر دندان های تان همچنان لق بودند، می‌توان از روش های جراحی برای دندان هایی که الویت بیشتری دارند، استفاده کرد. اما همۀ این روش ها پر هزینه و دشوار هستند… بنابراین بهتر است که با رعایت اصول بهداشت دهان و دندان و جرم گیری سالیانه، از بروز این بیماری پیشگیری کنید!

به نقل از سیمرغ