لایه‌برداری از پوست

سال‌هاست که متخصصان پوست و مو، از لایه‌بردارهای شیمیایی برای برطرف کردن عوارض ناخوشایند پیری پوست استفاده می‌کنند.

این مواد لایه‌بردار عبارت‌اند از:

اسیدهای میوه (آلفاهیدروکسی اسید یا AHA)، تری کلرواستیک اسید(TCA)، فنول، رزورسینول و سالیسک اسید.

این مواد موجب از بین رفتن لایه رویی پوست شده و به دنبال آن پوستی با ظاهر تازه‌تر و جوان‌تر جایگزین قبلی می‌شود.

این فرآیند که به عنوان “لایه‌برداری” یا “پیلینگ شیمیایی” نامیده می‌شود، باید حتما توسط متخصص پوست انجام شود تا مشکلی برای فرد به وجود نیاید.

برخی کرم‌های لایه‌بردار مثل اسیدهای میوه (AHA) با غلظت کم را افراد می‌توانند در منزل استفاده کنند، اما باید بدانند که مصرف این کرم‌ها موجب افزایش حساسیت پوست نسبت به نور خورشید می شود. لذا باید ضدآفتاب را در طول روز نیز مصرف کنند.

به‌ طور کلی، بسته به عمق نفوذ ماده شیمیایی، لایه‌بردار شیمیایی پوست را به دو نوع سطحی و عمیق تقسیم می‌کنیم که هر کدام کاربردهای خاص خود را دارند.

کرم‌های لایه‌بردار را در هر فصلی می‌توان استفاده کرد، به‌شرطی‌که از پوست در برابر نور خورشید مراقبت کرد. افرادی که قادر به محافظت از پوست خود در برابر نور خورشید نیستند، بهتر است فقط در فصول پاییز و زمستان از کرم‌های لایه‌بردار استفاده کنند و درعین‌حال ضد آفتاب را نیز در طول روز مصرف کنند، زیرا در غیر این صورت دچار مشکلات عدیده‌ای مانند قرمزی و حساس شدن پوست، لکه ‌های پوستی و حتی سرطان‌ پوست خواهند شد.

کرم‌های لایه‌بردار برای بهبود جوش‌های صورت مفیدند، اما اغلب اوقات کافی نیستند. اگر منظور شما از مصرف این کرم‌ها تنها رفع جوش‌ است، بهتر است دست نگه دارید و با یک متخصص پوست مشورت کنید.

کرم‌های لایه‌بردار باید هنگام شب و در زمان خوابیدن مصرف شوند، دور چشم و دور دهان مالیده نشوند، هنگام صبح شسته شوند و حتما با آنها، ضد آفتاب مصرف گردد.