طب سنتی افغانستان با وجود بی مهری از سوی دولت اما از سوی مردم هنوز مورد توجه است. اما استفاده از گیاهان دارویی باهدف درمان با تاریخ زندگی انسان همزمان بوده است و یکی ازمنابع مهم دارویی به شمار می آید به طوری که سازمان بهداشت جهانی تخمین زده است که بالا تر از ۸۰ درصد مردم هنوز به درمان های سنتی بخصوص درمان با گیاه توجه دارند.
ظهور دانشمندان پیشگام در طب سنتی شامل: رازی، ابن سینا، ابوریحان بیرونی، جرجانی و خاندان بختیشوع ازاین جمله است.
محتوای مقاله (با استفاده از این لیست به موضوع مورد نظر دسترسی سریعتر دارید)
آیا مردم از طب سنتی افغانستان استقبال میکنند؟
شواهد نشان می دهد: درافغانستان نیز مردم به درمان با داروهای گیاهی بیشتر از درمان با داروهای شیمیایی توجه و اعتماد دارند .
وضعیت استفاده از داروهای گیاهی در طب سنتی افغانستان، استعدادهای طبیعی این کشور و فرصت های شغلی ناشی از کشت و فرآوری این گیاهان درصنعت دارویی از موضوعات مورد بررسی دراین گزارش است.
خطر نابودی گونه های متنوع دارویی:
عبدالغنی کریمی استاد دانشکده داروسازی کابل دراین مورد می گوید: درحال حاضر ۱۱ درصد زمین های افغانستان قابل کشاورزی است و بقیه را کوه تشکیل می دهد.
وی ادامه می دهد: وجود کوه های زیاد و تنوع اقلیمی، موجب رویش خودروی گیاهان متنوع دارویی منحصر به فرد شده است و در صورت توجه مسئولین به فرآوری و پرورش این گیاهان در شرایط مناسب، نه تنها نیاز دارویی کشور در داخل تولید می شود، بلکه زمینه صادرات به کشورهای دیگر را نیز فراهم می کند و از این طریق عده ی زیادی شاغل می شوند .
این صاحبنظر با اظهارنگرانی از وضعیت کنونی داروهای گیاهی خاطرنشان می کند: در حال حاضر نباتات دارویی به صورت غیر کارشناسی و در وضعیت نامناسب فرآوری می شود که با ادامه این روند خطر نابودی و انقراض گونه های دارویی وجود دارد.
عمده گیاهان دارویی افغانستان چیست؟
رئیس دانشکده ی داروسازی کابل با بیان اینکه گیاهان دارویی سرمایه ی ملی افغانستان است، ادامه می دهد: در حال حاضر ۱۳۳ نوع نبات دارویی شناسایی شده و مورد استفاده ی پزشکان قرار می گیرد که گیاهان رازیانه، اسپند، زعفران، ختمی، زوف، بوریو و پنیرک ازاین جمله است.
محمد نسیم صدیقی با بیان اینکه در صنعت گیاهان دارویی قدم های اساسی برداشته نشده افزود: در گذشته تحقیقات گسترده ای توسط کارشناسان افغانی و ایرانی درحال انجام بود اما بخاطر جنگ نیمه تمام رها شد و در حال حاضر تحقیقاتی توسط ۳ استاد دانشکده داروسازی درزمینه ی گیاهان دارویی صورت گرفته است و توجه به صنعت گیاهان دارویی در حد تحقیقات اساتید و دانشجویان باقی مانده و مسئولین به این صنعت توجه جدی ندارند.
جدای از مشکلات صنعت گیاهان دارویی در افغانستان نظر یکی از دانشجویان داروسازی را درباره ی اشتغال در این رشته را نیز جویا شده ایم.
داروسازان بیکار:
پروانه حسینی دانشجوی داروسازی می گوید: فقط داروسازان مرد بصورت محدود در داروخانه های شهر و کارخانه های اندک داروسازی شاغل می شوند و در جامعه افغانستان وجود داروسازان زن در داروخانه های شهر و کارخانه ها پذیرفتنی نیست.
چرانباید دختران افغان ویابهتر جامعه زن که عضوی ازجامعه ی انسانی مهم کشور خوانده میشوند بانادیده گرفتن ارزش انان ویا بی توجهی مسئولین ویاگاه باافکاری بزرگان دینی ومذهبی که نشانگر وعامل حذف زن از دنیای بیرون ازخانه که محدودیت زن نسبت به مردمیباشد واین گونه افکار که نه تنهاعامل عدم سازندگی ورسیدن به درجات متعالی کشوریست بلکه موجب ناکامی ومحو شدن ارزش زن در جایگاه علم کشوری میشود که اشتغال دررشته ی داروسازی یکی وقطره ای از دریای محدودیت هابرای اوست