پارسی طب مجله سلامت جسم و روان
انگور دارای ۷۹ درصد آب، ۱۴درصد قندهای مختلف، املاح معدنی و مجموعه‌ای از عناصر و ترکیبات سودمند است. انگور دارای ویتامین‌های A ، B، C ، D و املاحی مانند آهن، منیزیم، منگنز، کلر، ید، آرسنیک، فسفر و سیلیس است.همچنین دارای مقدار زیادی تانن است.
دم کرده برگ جوان انگور جهت دفع ادرار، بیماری نقرس، زردی و استفراغ مفید است. قند انگور بطور مستقیم و آسان وارد خون می‌شود و در عضلات و کبد ذخیره می‌شود. در حالی که سایر قندها باید به قند خون تبدیل شده و بعد وارد خون شوند.
شیره ی انگور بسیار مقوی است و برای کسانی که بر اثر یک بیماری طولانی یا عمل جراحی ضعیف شده‌اند، بسیار مفید است.
تمام خواص انگور در کشمش است. حتی ارزش غذایی کشمش از انگور بالاترست. خوردن انگور معده را کاملاً تخلیه کرده، ادرار را زیاد می‌کند و فضولات معده را از بین می‌برد. انگور از امراضی مانند ترش کردن، سوء‌هاضمه، امراض جلدی، خونریزی معده ،ایجاد سنگ کلیه و مثانه جلوگیری می‌کند.
آب انگور دارای مقادیر قند، تانن، فسفات، مواد صمغی، مواد سفیده‌ای، کلسیم و منیزیم است. مالیدن آب انگور تازه روی پوست صورت باعث شادابی، جوانی و شفافیت چهره می‌شود.
شیره ی انگور ملین است و برای کسانی که بر اثر یک بیماری طولانی یا عمل جراحی ضعیف شده‌اند، بسیار مفید است.
اگر انگور را به جای صبحانه بخورید و تا ظهر غذای دیگری نخورید، لاغر می‌شوید.
انگور برای درمان التهاب معده و روده، کم‌خونی ، زیادی اوره، زیادی چربی خون ، امراض قلبی ،بیماری نقرس، احتقان کبد، سنگ‌های صفراوی، بیماری‌های پوستی ، خروج مواد سمی از بدن از راه ادرار و تجدید قوای بدن پس از زایمان مفید است.
