تشنج در کودکان که ناشی از تب باشد:

تشنج ناشی از تب شایعترین نوع تشنج در کودکان است.
حدود ۴-۲% کودکان با سن کمتر از ۶ سال دچار این نوع تشنج می شوند.
این نوع تشنج همیشه به همراه تب بالا و در سنین ۶ ماهگی تا ۶ سالگی اتفاق می افتد.
به ندرت ممکن است بعد از سن ۶ سالگی نیز تکرار شود.
ولی بیشترین شیوع آن در یک تا دو سال اول عمر است.
این مسئله به دلیل بروز بیشتر عفونتهای تنفسی، گوارشی و ادراری در این سنین است.
از این رو در هر کودک مبتلا به تشنج ناشی از تب ، باید کانون تب زا مشخص و درمان شود.

شکل تشنج:

معمولا تشنج در اولین ساعات بروز تب پدیدار شده و گاهی حتی والدین متوجه تب کودک نمی گردند، و پس از وقوع تشنج متوجه تب در نزد کودک می شوند. تشنج به صورت از دست رفتن ناگهانی هوشیاری، قفل شدن فک، سیاه شدن دور لب، سفت شدن تمام بدن و به دنبال آن حرکاتی شبیه دست و پا زدن بروز می کند. حمله تشنج معمولا کوتاه مدت بوده و در عرض ۱-۲ دقیقه برطرف می شود. ولی گاه تشنج طولانی تر نیز می شود و به ندرت ممکن است حرکات تشنجی در یک طرف بدن و یا فقط در چشم ها باشد که در این موارد علامت خطرناکتری است و نیاز به بررسی بیشتری دارد. هر چه تشنج در سنین پایین تر بروز کند احتمال تکرار آن بیشتر است.

درمان تشنج در کودکان در منزل :

والدین باید در هنگام بروز تشنج خونسردی خود را حفظ کنند.
کودک را به پهلو خوابانیده و چنانچه در دهان او ماده غذایی و یا ترشحی وجود دارد به آهستگی خارج نمایند.
– از پاشیدن آب به صورت بچه و یا تحریک وی خودداری شود.
به هیچ عنوان سعی در باز کردن دهان کودک نشود ولی در صورت امکان یک شیء پلاستیکی نرم در بین دندانها قرار گیرد تا از گاز گرفتگی زبان جلوگیری شود .
با استفاده از شیاف استامینوفن و کم کردن پوشش کودک درجه حرارت کودک کنترل گردد.
– در صورت لزوم می توان از تن شویه با آب ولرم نیز استفاده کرد، که در این موارد پنبه یا پارچه ای نرم آغشته به آب ولرم را در نواحی دور گردن و زیر بغل، کشاله ران قرار داد تا به تدریج درجه حرارت کودک به حد طبیعی برسد.
در اکثر موارد تشنج در عرض کمتر از دو دقیقه خاتمه می یابد،
– ولی در صورت تداوم تشنج می توان از شیاف دیازپام استفاده نمود.
– در این موارد شیاف دیازپام ۵ میلی گرم در کودکان با وزن کمتر از ۱۵ کیلوگرم و نوع ۱۰ میلی گرم در کودکان بالاتر از ۱۵ کیلوگرم مؤثر واقع می شود. هر کودک در اولین حمله تشنج با تب بایستی در بیمارستان بستری و بررسی گردد، ولی در مورد کودکانیکه سابقه تشنج در هنگام تب دارند، در صورت قطع سریع تشنج، مراجعه به پزشک برای جستجوی علت تب و درمان آن کافی است.

تشنج در کودکان و اقدامات در بیمارستان:

پس از ورود به بیمارستان در صورت ادامه تشنج، تجویز دیازپام از طریق وریدی و یا مقعدی موجب کنترل تشنج خواهد شد. باید علت تب کودک مشخص گردد که شرح حال کودک و معاینه دقیق به همراه آزمایشات در این مورد لازم می باشد. در سنین پایین گاهی علی رغم بررسی های فوق علت تب نامعلوم می ماند.

در این موارد حتما می بایست LP (گرفتن مایع نخاع) انجام شود.

والدین بایستی توجه داشته باشند که بروز مننژیت یا همان عفونت پرده های مغز از عفونتهای خطرناک و پر عارضه در سنین خردسالی است که تنها راه تشخیص آن LP است.

درمان دیررس مننژیت منجر به عوارضی چون:

کری،
اختلال بینایی،
عقب افتادگی ذهنی،
اختلالات یادگیری و یا اختلالات رفتاری می شود.

از آنجاییکه LP ( گرفتن مایع نخاع ) عارضه ای ندارد:

بر خلاف نظر عوام منجر به فلج نمی گردد، لذا والدین باید طیب خاطر آن را بپذیرند.

پیش آگاهی درباره تشنج در کودکان :

تشنج ناشی از تب، خوش خیم بوده و عارضه ای بر جای نمی گذارد، مگر در مواردی که طول بکشد، تکرار شود یا کودک معاینه عصبی غیر طبیعی داشته باشد، که نیاز به استفاده از داروهای ضد تشنج مثل فنوباربیتال یا سدیم والپورات به مدت ۱-۳ سال دارد. در سایر موارد استفاده از تب بر، دیازپام خوراکی و تن شویه در هنگام بروز تب در نزد کودک کافی می باشد. بنابراین تشنج ناشی از تب می تواند علامتی از یک بیماری جدی باشد که در صورت پیدا کردن علت تب و درمان آن، پیش آگهی خوب خواهد بود.

برای اطلاعات بیشتر و یا مشاوره در خصوص کودکان میتونید از ویزیت مشاوره آنلاین خانم دکترندا حکیمیان متخصص کودکان استفاده نمایید.