آیا میدانید کمبود چه موادی موجب افسردگی است؟

کمبود چه موادی موجب افسردگی می گردد؟

اگر رژیم غذایی، احتیاجات شخص به مواد مغذی را برآورده نکند، می تواند باعث افسردگی شود.

ثابت شده است، غذاهایی که تریپتوفان کمی دارند، افسردگی را به دنبال خواهند داشت. تریپتوفان، یک اسید آمینه می باشد که در غذاهایی پروتئینی یافت می شود. پروتئین در غذاهایی از قبیل: گوشت، مرغ، ماهی، تخم مرغ ، پنیر، ماست و شیر وجود دارد.

رژیم غذایی که حاوی مقدار کمی اسید های چرب غیر اشباع باشد، موجب افسردگی می گردد.

به طور خلاصه، رژیم غذایی که به مقدار کافی ویتامین، عناصر معدنی ، اسیدهای آمینه و اسیدهای چرب نداشته باشد، موجب افسردگی می گردد.
ویتامین های گروه B

ویتامین های گروه B برای سلامتی روان و روح بسیار مفید می باشند. آن ها در بدن ذخیره نمی شوند، پس مقدار آن ها بستگی به رژیم غذایی دارد.

ویتامین های گروه B با تصفیه کردن کربوهیدرات ها (مثل جدا کردن سبوس از غلاتی چون گندم، برنج و …)، کشیدن سیگار ، مصرف کافئین(مثل قهوه) و نوشیدن الکل، تخریب شده و از بین می روند.

کمبود ویتامین های گروه B ،مخصوصا ویتامین های B1, B2, B3, B6, B9 می تواند باعث افسردگی گردد.

مهم ترین منابع غذایی ویتامین های گروه B ه طور کلی: مخمر(ماءالشعیر)، جوانه گندم و جو، غلات و نان سبوس دار ، جگر و گوشت ها هستند.

ویتامین ۱B (تیامین): مغز به کمک این ویتامین کربوهیدرات ها را می سوزاند و به عنوان سوخت و انرژی به کار می برد. کمبود این ویتامین موجب کاهش وزن، بیماری های معده ای، کم خوابی و در آخر موجب افسردگی می گردد.

ویتامین ۳B (اسید نیکوتنیک): پلاگر یکی ازمهم ترین علائم کمبود این ویتامین می باشد. از دیگر علائم کمبود آن می توان خستگی، عصبانیت، آشفتگی و کُندی در اعمال بدنی و روانی را نام برد.

ویتامین ۵B (اسید پانتوتنیک): علائم کمبود این ویتامین، عبارت است از: گرسنگی، استرس و افسردگی. این ویتامین برای درست عمل کردن هورمون ها و تهیه اسیدهای آمینه نقش اساسی را بر عهده دارد.

ویتامین ۶B (پیرودوکسین): علامت های کمبود این ویتامین بسیار محدود می باشد. در الکلیسم ها، بیماران کلیوی و خانم هایی که داروهای ضد بارداری مصرف می کنند، علائم کمبود ظاهر می شود.

ویتامین ۱۲B : علائم کمبود این ویتامین شامل: کم خونی ، شخصیت دوگانه، سوءظن شدید، هذیان گویی، زود رنجی، توهم، پریشانی، کاهش اشتها ، سرگیجه، ضعف، کمبود تنفس و اسهال است. منابع ویتامین ۱۲B عبارت است از ماهی، گوشت، مرغ و لبنیات.

اسید فولیک: این ویتامین برای ساخت DNA لازم است. الکلیسم ها و استفاده کننده های زیاد داروها جزو کسانی می باشند که دچار کمبود این ویتامین می شوند. غالبا برای رشد طناب عصبی جنین، به خانم های باردار مکمل این ویتامین را می دهند.

منابع اسید فولیک عبارتند از: سبزیجات سبز، میوه ها ، مخمر،اسفناج، بروکلی، قارچ، گوشت، آب پرتقال و آب توت فرنگی.
ویتامین C:

کمبود این ویتامین موجب افسردگی می گردد. داشتن استرس، بارداری و شیردهی و خوردن آسپرین موجب کمبود این ویتامین می شود.
املاح:

کمبود منیزیم، کلسیم، روی، آهن، منگنز و پتاسیم نیز می تواند منجر به افسردگی گردد.
کربوهیدرات:

وقتی فردی دچار افسردگی می گردد، مقدار انرژی در بدن آن شخص کم می شود و به همین نسبت میل به غذا خوردن در او کاهش می یابد.

اشخاص افسرده، غذاهایی که کربوهیدرات دار را با ولع و اشتیاق میل می کنند، زیرا کربوهیدرات محرک ساخت سروتونین می باشد. سروتونین ماده شیمیایی در مغز می باشد که بر روی حالت و وضعیت فرد اثر می گذارد.

سروتونین، اثر بسیار مهمی بر مغز می گذارد. به طور مثال اگر فردی خوشحال یا سالم باشد، سروتونین در مغز او فعال می باشد. به همین خاطر اشخاص افسرده، دارای مقدار کمی سروتونین در مغزشان می باشند. رژیم پر کربوهیدرات باعث می شود که سروتونین در مغز افزایش یابد. اما نباید این نکته را از یاد برد که خوردن زیاد کربوهیدرات باعث جلوگیری از افسردگی نمی شود، بلکه مصرف کافی کربوهیدرات، می تواند در این رابطه کمک کند.
چربی های مفید و ضروری

مصرف زیاد چربی ها، برای سلامتی بسیار خطرناک می باشد. اما برعکس، به مقدار کافی چربی خوردن، موجب سلامت روح و روان و درست عمل کردن سیستم های عصبی می گردد. مصرف چربی های غیر اشباع (مانند امگا ۳ موجود در ماهی ها) در رابطه با سلامتی روح و روان و جلوگیری از افسردگی بسیار مهم می باشد.
کافئین

برای بالا بردن انرژی در اشخاص افسرده از مواد کافئین دار استفاده می شود. کافئین تحریک کننده سیستم عصبی می باشد. لذا افرادی که به مقدار زیاد قهوه می نوشند، خواب و استراحت کمتری دارند.

کافئین از مواد غذایی بی خواب کننده می باشد و همان طور که می دانیم، خواب کافی و راحت برای افزایش سلامتی بسیار مهم می باشد. ا گر فردی خوب نخوابد، دچار افسردگی و عصبانیت می گردد. پس کافئین را به مقداری که بدنتان نیاز دارد، بخورید یا بنوشید.

مواد غذایی دارای کافئین مثل قهوه، چای، کاکائو و نوشابه ی سیاه است.