تأثیرات ورزش بر دستگاه گردش خون

عضله ی قلب به علت نیاز شدید به اکسیژن و مواد غذایی سهم بیشتری از خون دریافت می کند . مقدار خونی که توسط قلب پمپاژ می شود توسط مقدار خونی که از سیاهرگ ها وارد دهلیز راست می شود تعیین می شود به این اصل قانون قلب می گویند .                                                    

قدرت پمپاژ قلب با تحریک اعصاب سمپاتیک و افزایش برون ده قلبی در هنگام ورزش افزایش می یابد .             

به عبارتی در هنگام ورزش ۲ حالت زیر ممکن است ایجاد شود :

۱-( بر اساس قانون قلب ) خودتطبیقی قلب با خون زیادتر و افزایش قدرت پمپاژ

۲- تحریک اعصاب سمپاتیک به جای اعصاب پاراسمپاتیک

ویژگی های قلب :

۱- اتصال فیبرهای عضلانی و انقباض همزمان آنها

۲- بالاتر بودن پتانسیل عمل ماهیچه ی قلبی به علت وجود فیبرهای پورکنژ

۳- کنترل پاراسمپاتیک

سیکل قلبی یا یک مرحله ی کامل انقباض و انبساط قلب در سه مرحله روی می دهد :

۱) دیاستازیس : استراحت کامل قلب

۲) سیستول : انقباض دهلیز و بطن

۳) دیاستول : انبساط دهلیز و بطن

تأثیر ورزش بر فشار سیستولی بیش از فشار دیاستولی است .

جریان خون :

فشار خون عاملی است که باعث جریان خون در گردش عمومی خون در بدن می شود .

   جریان خون در یک بافت عمدتاً به وسیله ی مکانیسم خودتنظیمی موضعی کنترل می شود و نباید نقش سیستم عصبی سمپاتیک را نادیده گرفت که با گشاد کردن رگ ها در هنگام ورزش جریان خون را در عضلات فعال افزایش    می دهد .

فشار خون :

همان نیرویی است که خون بر دیواره های رگ خونی وارد می کند .

در هنگام ورزش به علت افزایش بازده قلب فشار خون بیشتر می شود که این افزایش تحت تأثیر عوامل عصبی و شیمیایی است که این حالت در ورزش های دینامیک در مقایسه با ورزش های ایزومتریک بیشتر است .

به طور کلی سه عامل بسیار مهم همکاری دستگاه گردش خون در هنگام ورزش را در بر می گیرند :

۱) تحریک سیستم عصبی سمپاتیک 

۲) افزایش فشار شریانی :

 انقباض رگ ها باعث افزایش فشار شریانی می شود . در ورزشکاران ورزیده جریان خون عضلات می تواند حداقل تا ۲۰ برابر افزایش یابد . با وجود اینکه عامل اصلی آن گشادی رگ هاست ولی افزایش فشار شریانی نیز تأثیر زیادی در این افزایش دارد .

۳) افزایش برون ده قلبی

برون ده قلب برابر است با حاصل ضرب حجم ضربه ای در سرعت ضربان قلب

سرعت ضربان قلب در هنگام ورزش با توجه به شدت فعالیت افزایش می یابد . ضربان های قلب در افراد معمول و ورزشکار با افزایش مصرف اکسیژن افزایش می یابد که افزایش ضربان قلب در ورزشکاران کمتر از افراد عادی است .

حجم ضربه ای نیز در هنگام ورزش به علت تخلیه ی بیشتر قلب در هر ضربان افزایش می یابد .